บทละครโทรทัศน์ ดวงใจในไฟหนาว ตอนที่ 23 หน้า 4
ดาวเหนือเรียกเยี่ยม “ข้าวจะเย็นหมดแล้ว มาทานเถอะค่ะ” เยี่ยมยุทธ มองหน้าดาวเหนือ แทบพูดไม่ออก
“ผม ... ปวด... หัว”
“จริงหรือคะ” ดาวเหนือเดินมาจะจับหน้าผาก เยี่ยมยุทธถอยกรูด ไม่พร้อมจะใกล้ชิดดาวเหนือ เพราะกำลังสับสนความรู้สึกแฟนกับพี่ชาย
“เอายามาหรือเปล่า เดี๋ยวฉันไปหาผ้าชุบน้ำมาก่อน คุณไปนอนลงที่โซฟาค่ะ”
ดาวเหนือเดินหายไป เยี่ยมยุทธรีบเดินไปที่โต๊ะเครื่องแป้งในห้องนอน แล้วหยิบหวีของดาวเหนือมาเก็บผมใส่เสื้อรวดเร็วแล้วเดินออกมา “ทำไมยังไม่นอนคะ มาค่ะ”
ดาวเหนือเดินมาหา เยี่ยมยุทธมองดาวเหนือ ไม่มีคำพูดหลายนาที แทบอยากร้องไห้ ถอยออกมา
“ผมไม่ไหวแล้ว ขอตัวก่อน” เยี่ยมยุทธเดินออกไปจากห้อง ปิดประตูฉับ ดาวเหนืองง “คุณเยี่ยม!!!!”
บ้านของเยี่ยม ในห้องน้ำ ได้ยินแต่เสียง อันแสนทุกข์ทรมาน ดังมาจากในห้องน้ำ เยี่ยมยุทธอ้วกแล้วอ้วกอีก อาการของคนไมเกรน “ฉันนึกออกแล้ว คนที่ให้สร้อยเส้นนี้กับฉันคือดาวเหนือ”
เสียงสะท้อนคำว่าดาวเหนือ ไปมาในหัวของเยี่ยมยุทธซ้ำไปซ้ำมา จนเยี่ยมยุทธอ้วกออกมาอีก อาการเครียดหนัก “โลกนี้มีคนเป็นล้าน ทำไมต้องเป็นคุณนะ...ทำไมโชคชะตากลั่นแกล้งผมแบบนี้”
มูลนิธิครูอารี แทนไทเอาสมุดการบ้านกองใหญ่ให้ดาวเหนือ ที่กลับมาทำงานวันแรก
“เมื่อก่อนเบื่อตรวจการบ้านมากเลย แต่ตอนนี้อยากทำที่สุด”
“เด็กๆต้องดีใจแน่เลยครับ ผมสอนยังไงก็สู้พี่ไม่ได้อยู่ดี”
“เอ๊ะนั่น หมอเปลว” ดาวเหนือมองไป เห็นหมอเปลวกับสุนทรกำลังนั่งคุยกัน หมอเปลวกำลังบำบัดสุนทร ตั้งใจฟังสุนทรเล่าเรื่องนั้นนี้ สีหน้ายิ้มแย้มเป็นมิตร สนิทสนมกัน
“ครับ ... พี่เยี่ยมพาหมอมารักษาพ่อ” ดาวเหนือมองอย่างสนใจ
บ้านของเยี่ยมยุทธ เยี่ยมยุทธใช้คูลเจลโปะหัวตัวเอง ปวดหัวอยู่ อาการไมเกรนแย่มาก มือส่งซองกระดาษ 6 ซองให้ ผู้ช่วยที่สนิทกันคนหนึ่ง “รายชื่อบริษัทตรวจดีเอ็นเอแบบใต้ดิน 6 บริษัททั่วโลก รีบส่งซองนี่ไป แล้วติดตามผลให้ที เร่งทุกบริษัทให้ตรวจให้เร็วที่สุด” ผู้ช่วยพยักหน้าแล้วรีบออกไปจัดการ
เยี่ยมยุทธนอนลงปวดหัวต่อ
มูลนิธิครูอารี หมอเปลวพาสุนทรเข้าสู่กระบวนการสมาธิได้สำเร็จ สุนทรนั่งเอนตัวอยู่ หลับตา แต่คร่ำครวญ ด้วยความรู้สึกภายในที่แท้จริง “ช้างสีชมพู ช้างสีชมพูเขาไม่ตาย แม่พาเขาออกมา”