บทละครโทรทัศน์ ดวงใจในไฟหนาว ตอนที่ 22 หน้า 2
“ฉันตกลงจะใช้เวลากับคุณคืนนี้”
“หา .... อะไรนะ”
“ไอติมกับหนังรักเอาไว้ก่อน ไปเที่ยวกลางคืนกันเถอะ”
เยี่ยมยุทธยิ้มกว้างดีใจ “คุณจะใช้เวลากับผมจริงหรือ”
“ใช่ค่ะ”
“เฮ้ย ดีใจอ่ะ ไปเที่ยวกลางคืน ไปดื่ม ไปเต้น ไปฟังดนตรีเล่นสดๆในผับไหม ผมรู้จักร้านดีๆ”
ดาวเหนือเดินนำไป หัวเราะไม่ตอบ เยี่ยมยุทธ รีบลุกขึ้นวิ่งตาม “รอด้วยสิ รอด้วย”
ตลาดนัดกลางคืน เยี่ยมยุทธ ดาวเหนือทั้งสองเดินเล่นกันในบรรยากาศ ตลาดนัดดิบๆ สวยๆ
“ตลาดนัด เนี่ยนะเที่ยวกลางคืน”
“ก็มันเบื่อความเป็นคุณหนูนี่ อยากกลับไปใช้ชีวิตเก่าๆ” ดาวเหนือเพลิดเพลินมากกับการเดินดูของต่างๆ
“โฮ้ย ยายคนใช้ ยายของราคาถูก กินดื่ม ฟังดนตรีสด จบกัน” ดาวเหนือหัวเราะ ที่ถูกด่า
“มาเป็นเพื่อนหน่อยนะ ก่อนขายของออนไลน์ ฉันเคยมาขายของตลาดนัดด้วยนะ”
“ผมทำกระแดะไปงั้นแหล่ะผมก็เคย ของพวกนี้ จริงๆ เคยทำหมดแล้ว ตอนสมัยเรียนน่ะ เคยตั้งแต่เป็นลูกมือเขา ยันเปิดร้านขายกางเกงเลย แบบนั้นน่ะ” เยี่ยมยุทธชี้ไปที่ร้านขายกางเกงแฟชั่น
“จริงเหรอ น่าจะกำไรดี?”
“เจ๊ง เปลี่ยนมาขายของกิ๊ฟช็อบก็เจ๊งอีก บ้า คนเราใครจะประสบความสำเร็จตลอดเวลา เวลาที่เราผิดนี่แหล่ะ เราจะได้เรียนรู้ หมดไปเป็นแสน แต่ผมได้ความรู้เรื่องการขายเพียบเลยจากตลาดนัดน่ะ”
ดาวเหนือยิ้มหวาน แถมเอามือไปเกาะเยี่ยมยุทธ ดึงเข้ามาเหมือนเป็นแฟนกันระหว่างเดิน ดาวเหนือสดใสมากคืนนี้ แสดงออกชัดเจนที่จะเป็นแฟนเยี่ยมยุทธ “เรามีอะไรเหมือนกันจริงด้วย”
ดาวเหนือมองหน้าเยี่ยมยุทธ ด้วยความรัก จนเยี่ยมยุทธชักหวาดๆ “นี่ มีแผนอะไรป่ะเนี่ย เมื่อกี๊ยังไล่อยู่หยกๆ”
ร้านขายสร้อยข้อมือหนังถัก ดาวเหนือลากเยี่ยมยุทธ มาที่แผงขายสร้อยข้อมือ handmade พวกเส้นหนังถักแล้วใส่ลูกปัดเงินเม็ดเล็กๆ คนขายนั่งทำไป ขายไป “นี่ไง ของที่ฉันขาย ฉันทำสร้อยข้อมือขาย”
“handmade พวกนี้ กำไรเกินห้าสิบเปอร์เซ็นต์ เป็นทางเลือกที่ดี แต่สำหรับคุณ ผมทายว่าเจ๊ง”
“รู้ได้ไงอ่ะ”
“ก็มันทำทีละชิ้นเป็นแฮนด์เมด จะมีกำไรต้องตั้งราคาสูงๆ”
“คุณนี่พ่อมดจริงๆ มันต้องใช้เวลาจริงๆค่ะ ฉันต้องเรียน ต้องดูแลคุณปิ่น สุดท้ายก็ต้องเลิก นี่มาทำกันเถอะ ขอซื้อ นี่ๆๆ” ดาวเหนือชี้ที่ของต่างๆที่ยังไม่ได้ทำ “ได้ไหมคะ”