บทละครโทรทัศน์ ดวงใจในไฟหนาว ตอนที่ 22 หน้า 4
“กับดัก บอดี้การ์ด หรืออะไรสักอย่าง น่าจะโผล่มา” ดาวเหนือหัวเราะ จับแก้มเยี่ยมยุทธ ยีไปมา เอ็นดู
“บอกแล้วไง คืนนี้ไม่มีค่ะ สงบศึกชั่วคราว” เยี่ยมยุทธยังไม่ไว้ใจ ก้มดูมือถือ เปิดไอจีตัวเอง”
ดาวเหนือหัวเราะขำ “ก็บอกว่าไม่มีแผนไงเล่า คุณนี่ ทำต่อเร็วเข้า”
ทั้งสองทำจนเสร็จ มุ้งมิ้งน่ารักสอนกันไปมา จนทำสร้อยเสร็จทั้งคู่แลกกันใส่ให้กันและกัน
มุมต่างๆของตลาด เยี่ยมยุทธ ดาวเหนือ ทั้งคู่เดินจับมือกัน มีสร้อยคล้ายกัน เดินดูของนั่นนี่ คุยกันกินขนมกัน ควงกัน เป็นแฟนกันจริงๆ
คอนโดดาวเหนือ เยี่ยมยุทธ ดาวเหนือ ทั้งสองกลับมาแล้ว เยี่ยมยุทธตักไอศกรีมสองถ้วย เริ่มกิน
“อืมอร่อย” ดาวเหนือ มองซีดีหนังรักที่เยี่ยมยุทธ เอามา
“หนังรักพวกนี้ เมื่อเทียบกับคุณแล้ว เรื่องของคุณ เรื่องของเราแซ่บกว่าเยอะ”
“โอเค ไม่ดู ....นั่งคุย คุณจะว่าไงต่อ ว่ามา”
“ตั้งแต่เด็ก ฉันระวังตัวมาก ที่จะไม่ยุ่งกับผู้ชายของคุณปิ่น คุณเห็นสิ่งที่เกิดขึ้นกับคุณจินดาแล้ว ฉันก็เลยระวังตัวกับคุณมาก” ดาวเหนือมองหน้าเยี่ยมยุทธ คุยด้วยสายตาจริงใจ เปี่ยมไปด้วยความรัก
“คุณพูดทั้งหมดคืนนี้ คุณต้องการอะไร”
“เวลาคุณด่าฉันว่าเป็นคนใช้ ด่าเรื่องแต่งตัว ฉันเฉยๆนะ ไม่ได้รู้สึกว่าตัวเองไม่มีค่า แต่ทุกครั้งที่เห็นคุณอยู่กับปิ่นมุก ใจฉันหายใจมันเจ็บ ทุกครั้งที่เห็น ฉันรู้สึกตัวเองไม่มีค่า ไม่มีที่ยืนในโลกใบนี้”
ภาพอดีตเวลา ที่เยี่ยมยุทธ และปิ่นมุกเป็นแฟนกัน และดาวเหนือมองมา ดาวเหนือน้ำตาคลอ
“ทำไมความรักมันร้ายกาจได้ขนาดนี้ ฉันก็ไม่รู้ มันทำให้เรารู้สึกมีค่าและไร้ค่า ได้สุดๆ
เยี่ยมยุทธสะเทือนใจไปด้วย เดินมานั่งข้างๆ โอบดึงเข้ามา “ดาวเหนือ ผมเป็นของคุณ มาตลอด แค่ว่า....”
ดาวเหนือน้ำตาไหล ขอร้องอย่างจริงใจ ด้วยหัวใจ ดาวเหนือจับมือเยี่ยมขึ้นมา
“อย่ากลับไปหาคุณปิ่น อย่าหมั้นอย่าแต่งงาน บอกเลิกเขา บอกเลิกทันทีให้เร็วที่สุด ทำให้ฉันได้มั้ย”
เยี่ยมยุทธอึ้ง ทั้งสองสบตากัน “คุณเยี่ยม บอกสิคะว่าทำได้”
ภาพเด็กปิ่นมุกที่มีสร้อยคอเข้ามา พร้อมเสียงเด็กร้องไห้ในกองเพลิง เหมือนมีไฟช็อต เยี่ยมยุทธถอยห่างและลุกขึ้นยืนทันที “ไม่ใช่ตอนนี้ สักวันคุณจะเข้าใจทุกอย่าง แต่ไม่ใช่ตอนนี้” เยี่ยมยุทธเครียด เย็นชาขึ้นมาทันที
ดาวเหนือตกใจ “คุณเยี่ยม”
เยี่ยมยุทธ เอื้อมมือมาจับแก้มดาวเหนือ “ผมต้องไปแล้ว จำไว้แค่ว่า ผมเป็นของคุณตั้งแต่ครั้งแรกที่ผมเห็นคุณ
ทั้งที่คุณยังไม่เห็นผมด้วยซ้ำ”