บทละครโทรทัศน์ ดวงใจในไฟหนาว ตอนที่ 6 หน้า 6
เยี่ยมยุทธดีใจที่สุด เป็นครั้งแรกที่รู้สึกเชื่อมโยงแบบคนในครอบครัว เป็นความรู้สึกมีค่ากับใครสักคนที่มีเลือดเนื้อเดียวกัน ความรักความดีใจออกมาจากสายตา
“ผมโอเคครับ ดีใจมากที่คุณไว้ใจผม สิ่งนี้มีความหมายกับผมมาก” จินดายิ้มปลื้ม “พรุ่งนี้ผมจะรีบไปรับคุณแต่เช้าเลย”
“ค่ะ ขอบคุณมากเลยนะคะ” จินดาเขินๆ “ฝันดีนะคะ”
“ฝันดีครับ” เยี่ยมวางสาย ดีใจเหลือเกินที่จะได้ดูแลจินดาในวันพรุ่งนี้
เยี่ยมยุทธ ยังยิ้มมองโทรศัพท์ ใจพองฟู ดาวเหนือเดินตามมาโวยเล็กๆ
“ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่แบบนี้ โทรหาคนที่กินข้าวด้วยกัน เมื่อเย็นใช่ป่ะ”
“ความรัก คือ ได้ปกป้องดูแล น้าแดนเขียนไว้บนกระดานใช่ไหม”
“ใช่ พ่อบอกว่าตอนไม่ได้เป็นทหารเรือ ก็คิดไปเองว่าอาชีพอื่นไม่ได้ ปกป้องดูแลลูกเมีย ก็เลยไม่อยากทำงานอื่น พ่อเก็บความเศร้าเอาไว้ จนต้องดื่มให้ลืมความเศร้า”
“เมื่อก่อนผมดีใจที่ทำเงินได้เป็นล้านๆ วันนั้นผมคิดว่าผมมีที่ยืนที่มั่นคงแล้ว ผิดกับวันนี้ที่ผมต้องการยืนอยู่บนโลกนี้เพื่อใคร สักคนอย่างมั่นคงและอบอุ่น มันช่างไม่เหมือนกันเลย”
เยี่ยมยุทธ หยิบไข่หมุนออกมาเปิดออก “ตลกมาก แค่คิดอยากจะได้ ก็ได้จริงๆ”
เยี่ยมยุทธเปิดออก หยิบแหวนออกมา เยี่ยมยุทธหันไปฉวยมือดาวเหนือ เยี่ยมยุทธหยิบแหวนใส่ให้ที่นิ้วนางข้างซ้ายของดาวเหนือ ดาวเหนือตกตะลึง “นี่คุณ ?!”
ทั้งคู่มองหน้ากัน เยี่ยมยุทธสายตารัก ดาวเหนือ ตื่นตะลึง เยี่ยมยุทธ ยื่นหน้าไปกระซิบข้างหูดาวเหนือ
“ไม่ได้คุกเข่า แล้วก็เป็นแค่แหวนของเล่น ไม่ต้องหน้าแดงได้ป่ะ ยายคนใช้ อย่าเพ้อ”
ทุกอย่างหักมุม
“ไอ้บ้า” ดาวเหนือกรี๊ด ปัดเยี่ยมยุทธ ร่วงลงไปในน้ำหรือพุ่มไม้ โครม! “ไอ้ชั่ว ไอ้เลว นี่นี่”
ดาวเหนือไม่สน ตีๆๆ เยี่ยมยุทธ ต่อไป เยี่ยมยุทธทั้งเจ็บทั้งขำ ก่อนที่ดาวเหนือจะเดินหนีไปเลย เยี่ยมยุทธต้องลุกขึ้นอย่างยากลำบาก อารมณ์ดีมีความสุข
ในรถเยี่ยมยุทธ ดาวเหนือ แดน เดือนเพ็ญ ทั้งหมดนั่งในรถ กำลังจะกลับบ้าน เยี่ยมยุทธนั่งกับแดนที่ด้านหน้า
ดาวเหนือนั่งอยู่ข้างหลังกับเดือนเพ็ญ หน้าเครียด เยี่ยมยุทธแอบมองดาวเหนือจากกระจกมองหลัง ขณะขับรถ
ดาวเหนือสะบัดความคิดไม่ออก สิ่งที่อยู่ในหัวตอนนี้ คือสายตาของเยี่ยมยุทธ ที่มองมาแต่ละครั้งมันมีความ หมายมากมาย และชักจะมากเกินไปแล้ว จนวันนี้ ทำให้ดาวเหนือ ต้องเก็บมาสับสนในใจ