บทละครโทรทัศน์ นาคี ตอนที่ 5 หน้า 4
วันชนะเอาจุดคบไฟแล้วโยนให้ทศพลด้านล่าง ทศพลหยิบคบไฟขึ้นมา กวาดตามองในความมืด เห็นถ้ำใหญ่ใต้เทวาลัย
“ไอ้พล แกรีบๆ ขึ้นมาบนนี้เถอะว่ะ ใต้นั้นจะมีอะไรบ้างก็ไม่รู้”
วันชนะตบหัวประกิต “สูงขนาดนี้ แกจะให้มันตะกายขึ้นมายังไงวะ ช่วยกันหาอะไรส่งให้ไอ้พลปีนขึ้นมาสิโว้ย เรื่องโง่ๆ ล่ะฉลาดนัก!”
“รอเดี๋ยวนะโว้ยไอ้พล! ฉันกับไอ้นะจะหาทางช่วยแกให้ได้”
ประกิตกับวันชนะรีบไปหาของมาช่วยทศพล ทศพลแหงนคอตั้งบ่าขึ้นมามอง ไม่เห็นทางที่จะปีนขึ้นไปข้างบนได้เลย
เสียงนาคีดังขึ้นมาจากอุโมงค์ในถ้ำ เบาจนคล้ายเสียงกระซิบ “ไชยสิงห์....”
“นั่นใครน่ะ” ทศพลชูคบไฟไปข้างหน้า เห็นปากทางเข้าอุโมงค์ดำมืด ลึกลับ
“ทางนี้....ไชยสิงห์....”
ทศพลตัดสินใจตามเสียงนั้นเข้าไปภายในอุโมงค์ซึ่งเต็มไปด้วยหินงอกหินย้อย
ทศพลเอามือป้องคบไฟไว้ ความชื้นภายในถ้ำ ทำให้คบไฟหรี่ลง แต่ไม่ถึงกับดับ อุโมงค์เล็กลงเรื่อยๆ จนขนาดพอดีตัว คล้ายเป็นรูพญานาค ทศพลมุดเข้าไปอย่างไม่ลดละ
ทศพลลอดออกมาจนกระทั่งถึงโถงถ้ำกว้างใหญ่ มีหินงอกหินย้อยเป็นประกายระยิบระยับ ทศพลยื่นคบไฟไปตรงหน้าก็ตกตะลึงเมื่อเห็นโบราณวัตถุสมัยขอมตั้งระเกะระกะอยู่ภายใน ทศพลเดินสำรวจโบราณวัตถุภายในถ้ำอย่างตื่นเต้น ไม่คาดฝันมาก่อนว่าจะพบ “โบราณวัตถุพวกนี้น่าจะมีอายุราวๆ ต้นพุทธศตวรรษที่ 17 ทำไมถึงมาอยู่ในถ้ำนี้ได้” ทศพลสะดุดท่อนหางของเทวรูปเจ้าแม่นาคีที่ผุดพ้นจากผิวดินล้มลง “รูปปั้นเหรอ?” ทศพลค่อยๆ เอื้อมมือไปลูบท่อนหางซึ่งมีลักษณะคล้ายๆ พญานาค เผยให้เห็นทรวดทรงสัณฐานชัดขึ้น
ทศพลได้ยินเสียงขู่ฟ่อๆ ของงู จึงหันกลับไปดูก็ต้องตาเหลือก งูยักษ์เป็นมันปลาบ จ้องทศพลเขม็งอย่างมาดร้าย
ทศพลเอาคบไฟกวัดแกว่งป้องกันตัว ทั้งสองหยั่งเชิงกันไปมา งูยักษ์ตั้งท่าจะพุ่งเข้าเล่นงานทศพล ทศพลเหงื่อแตกคิดว่าคงต้องตายแล้วคราวนี้
ทันใดนั้น เจ้าแม่นาคีก็ปรากฏร่างขึ้นในชุดแพรเยื่อไม้ เท้าเปล่า ห้ามด้วยน้ำเสียงเฉียบขาด “หยุดบัดเดี๋ยวนี้ !”
“คำแก้ว !!!” งูยักษ์วัชระปราการชะงัก ผงกหัวคล้ายคารวะ ก่อนเลื้อยหนีไปอย่างเกรงกริ่ง ทศพลทำจมูกฟุดฟิด “หอม...หอมเหมือนกลิ่นดอกมะลิวัลย์.....” เจ้าแม่นาคีมองทศพลด้วยความรักและความผูกพันอย่างลึกซึ้ง “คำแก้ว คุณมาที่นี่ได้ยังไง”
“ข้าอยู่ที่นี่ รอคอยท่านตรงนี้มานานแล้ว ไชยสิงห์”
“ไชยสิงห์? ใครกัน?”