บทละครโทรทัศน์ นาคี ตอนที่12 หน้า 3
“อะไรนะ? หนูรัตนาวดีน่ะเหรอตายแล้ว“
“ค่ะพ่อ ยัยรัตน์ถูกผีเข้า ก่อนตาย ยัยรัตน์เพ้อถึงแต่เจ้าแม่นาคี”
“เป็นมันอีกแล้วเหรอ “
หมออ่วมอธิบาย “นังเจ้าแม่นาคี มันมีสามร่างด้วยกัน ร่างหนึ่งเป็นงูเผือกมีหงอน ร่างที่สองเป็นร่างกายทิพย์โปร่งแสง หายตัวได้ และร่างสุดท้ายเป็นหญิงสาวชาวบ้านธรรมดาๆชื่อว่า “คำแก้ว”
“คำแก้ว? เมียลูกชายดอกเตอร์สุภัทรน่ะเหรอ “
หมออ่วมพยักหน้ามั่นใจ “มันนั่นแหละ ไม่ผิดแน่”
กอแสดงความไม่พอใจ “เป็นถึงลูกดอกเตอร์ซะเปล่า แต่กลับโง่ไปคว้างูมาทำเมียเสียได้ “
บุญส่งกังขา “ทำไมงูเจ้าแม่ถึงออกมาฆ่าคนได้ ไหนว่าชาวบ้านกราบไหว้บูชาไง”
หมออ่วยเล่า “มีคนไปลบหลู่เจ้าแม่ ทำให้เจ้าแม่ไม่พอใจจึงออกอาละวาด นังหนูรัตนาวดีก็เลยตกเป็นเหยื่อ”
บุญส่งเจ็บใจ “นี่มันปีศาจชัดๆ ไม่มีใครทำอะไรมันได้เลยเหรอ“ กำนันแย้มกับหมออ่วมเงียบ รู้สึกเหมือนโดนด่าว่าไม่มีน้ำยา “ผมนี่แหละ จะเป็นคนกำจัดเจ้าแม่นาคีด้วยมือของผมเอง”
กำนันแย้มเห็นท่าทางประกาศกร้าวของบุญส่งก็หัวเราะเยาะขึ้นมา “พวกผมทำมาสารพัดวิธีแล้ว ยังต่อกรกับนังงูผีไม่ได้จนผมต้องมีสภาพอย่างที่เห็นนี่ แล้วคุณจะทำยังไง “
บุญส่งยิ้มมั่นใจ พลางหยิบกล่องครุฑทองคำขึ้นมาแล้วเปิดออกให้ทุกคนเห็น
หมออ่วมอุทาน “เครื่องรางพญาครุฑ!!!!”
ทันใดนั้นพญาครุฑเปล่งแสงวาบ ส่องมายังกำนันแย้มทำให้หายจากอาการสั่นเป็นสันนิบาตลูกนก “ช่างอัศจรรย์แท้ !!! อาการข้าหายเป็นปลิดทิ้ง“
หมออ่วมดีใจ “อานุภาพของพญาครุฑช่วยแก้มนต์สะกดของเจ้าแม่นาคีได้ ต่อไปนี้ เราไม่ต้องกลัวนังงูผีกันแล้ว”
บุญส่งยืนยัน“ไม่ว่าเจ้าแม่นาคีจะอยู่ในร่างไหน ผมก็จะปราบมันให้สิ้นซาก”
ทุกคนมองหน้ากัน เริ่มมีความหวังขึ้นมา
คำปองกับป้าอิ่มนั่งอยู่บนเตียง เตรียมให้โอวาทกับคู่บ่าวสาวในคืนส่งตัว ทศพลกับคำแก้วนั่งอยู่ที่พื้น คำแก้วสีหน้าเรียบนิ่ง ทศพลก็หน้าเศร้าเมื่อเห็นว่ามีแต่ป้าอิ่ม
ป้าอิ่มมองท่าทางทศพลก็นึกรู้ “วันนี้เป็นวันมงคล อย่าทำหน้าอย่างนั้นสิคะคุณหนู “
“พ่อคงจะโกรธผมมาก”
“ไม่มีพ่อคนไหนโกรธลูกตัวเองได้นานหรอกค่ะ คุณท่านตามคุณหนูมาถึงนี่ก็เพราะเป็นห่วงคุณหนู รอให้ท่านอารมณ์เย็นลงก่อน คุณหนูค่อยไปขอโทษท่านนะคะ “
“พ่อไม่นับผมเป็นลูกแล้ว ผมไม่เหลือใครอีกแล้วเหลือแต่ป้าอิ่มเป็นญาติผู้ใหญ่คนเดียวของผม” ทศพลน้ำตาร่วง
คำแก้วเหลือบมองแล้วแอบเห็นใจสงสารทศพล