บทละครโทรทัศน์ นาคี ตอนที่ 24 (จบบริบูรณ์) หน้า 4
“ไม่มีมูลฝอยหมามันจะขี้เหรอ ตอนนี้คนทั้งดอนไม้ป่าเขาลือกันกระฉ่อนว่าแม่ยายจ้ำจี้กับลูกเขย เกิดอีคำปองป่องกลางมีลูกขึ้นมาคงวุ่นพิลึก ไม่รู้จะเรียกกันอีท่าไหน” กระถุ่งลอยหน้าลอยตา
“อีกระถุ่ง !” คำปองปราดจะเข้าไปตบ แต่กระถุ่งรีบวิ่งไปหลบหลังกำนันแย้ม
กอได้ทีเหน็บแนม “ทีข้าตื๊อแทบตาย เอ็งยังไม่ยอมเล่นด้วย ที่แท้เอ็งก็ใช้ผัวคนเดียวกับลูกสาวนี่เอง อัปรีย์จริงๆ”
พวกชาวบ้านต่างสาปแช่งเซ็งแซ่ ถ่มน้ำลายใส่คำปอง
ทศพลแทรกขึ้น “มันไม่ใช่อย่างที่กำนันคิด ผมรักและเคารพน้าคำปองเหมือนแม่คนที่สอง ไม่เคยคิดเป็นอย่างอื่น เรื่องนี้ต้องเป็นการกลั่นแกล้งใส่ร้ายกันแน่ๆ”
“ถ้างั้น เอ็งมาทำอะไรสองต่อสองกับนางคำปองที่นี่” กำนันแย้มถาม
“ผมกับแม่มาตามหาคำแก้ว”
กอไม่เชื่อที่ทศพลบอก “ตามหาอีคำแก้ว แล้วทำไมต้องปล้ำกันกลางลำธารด้วยวะ”
“อย่าพูดหมาๆ นะพี่กอ” คำปองตวาดลั่น
กระถุ่งเหยียดหยาม “ชะชะช้า ! กินอยู่กับปากอยากอยู่กับท้อง ! เพราะมึงสมสู่ไม่เลือกหน้าอย่างนี้ไง ฟ้าดินถึงได้ลงโทษสาปแช่งให้ลูกมึงเป็นงู”
คำปองทนไม่ไหว “อีตอแหลชิงหมาเกิด ! ถ้าวันนี้กูไม่ตบมึงฟันร่วงหมดปาก อย่ามาเรียกกูว่าอีคำปอง” คำปองปรี่เข้าไปจิกหัวกระถุ่ง ขึ้นคร่อมตบไม่เลี้ยง
“หยุดเดี๋ยวนี้ นี่เอ็งไม่เห็นหัวข้าเลยใช่มั้ย อีคำปอง” กำนันแย้มยิงปืนขึ้นฟ้าห้ามทัพ “เอาตัวผัวนังคำแก้วกับนังหญิงแพศยาไปสอบสวนที่เรือนข้า!”
สมุนกำนันแย้มกุมตัวทศพลกับคำปองไปที่เรือนกำนันแย้ม
ทศพลกับคำปองถูกมัดมือไพล่หลังกับหลักอยู่กลางลาน ไม่ต่างจากนักโทษคดีอุกฉกรรจ์ ชาวบ้านต่างก่นด่าสาปแช่งทศพลกับคำปอง
กำนันแย้มยกมือขึ้นให้เงียบ เริ่มการสอบสวน “งามหน้านัก ! ข้าจะถามเอ็งอีกครั้ง นังคำปอง ! เอ็งลักลอบเล่นชู้กับผัวลูกสาวเอ็ง จริงหรือไม่จริง”
“ผมกับแม่ไม่ผิด เราสองคนถูกใส่ร้าย” ทศพลตอบแทน
“แล้วเอ็งกับแม่ยายเอ็งไปทำอะไรสองต่อสองในป่าวะ” กอซัก
“ฉันจะขึ้นไปขุดหน่อไม้ป่าเอามาขาย ก็เลยให้ทศพลไปช่วยขน” คำปองกัดฟันแน่น จ้องกำนันแย้มตาเขม็ง
กำนันแย้มเข้าไปบีบปากคำปอง “ปากแข็ง! เอ็งจะยอมรับดีๆ หรือจะให้ข้าต้องออกแรง ห๊ะ!” อย่างไม่คาดคิด คำปองถ่มน้ำลายใส่หน้ากำนันแย้ม และชาวบ้านต่างฮือฮา คิดไม่ถึงว่าคำปองจะกล้า “อีคำปอง !!!” กำนันแย้มตบคำปองจนเลือดกบปาก