บทละครโทรทัศน์ นาคี ตอนที่ 13 หน้า 5
กำนันแย้ม บุญส่ง กอ หมออ่วม พิมพ์พรและเจิดนภานั่งอยู่ด้วยกัน
“เมื่อไหร่จะลงมือสักทีพิมพ์อยากกระชากหน้ากากนังงูผีจะแย่แล้ว” พิมพ์พรหงุดหงิด
“พวกข้าวางแผนกันไว้แล้ว คืนนี้นังเจ้าแม่นาคีจะต้องถูกปราบสิ้นซาก” กำนันแย้มหน้าเหี้ยม
“จะจัดการกับมันยังไง?” พิมพ์พรตาวาว
บุญส่งหยิบครุฑทองคำจากกล่องแก้วขึ้นมา “ล่อให้มันมาติดกับแล้วใช้พญาครุฑกำจัดมัน!”
“ครุฑทองคำนี่น่ะเหรอคะ จะสะกดงูเจ้าแม่นาคีได้” เจิดนภาสงสัย
“ตามตำนานครุฑกับนาคต่างเป็นศัตรูคู่แค้นกันมาพระวิษณุประทานพรให้ครุฑเป็นอมตะและให้อยู่ไม่มีศาสตราวุธใดๆ สามารถทําอันตรายได้ พญาครุฑจึงมีมหิทธานุภาพมาก ยากที่พญานาคจะต่อกร” หมออ่วมอธิบาย
“แล้วจะล่อนังคำแก้วให้มาติดกับได้ยังไง นังนี่มันฉลาดเป็นกรด” พิมพ์พรครุ่นคิด
คำปองที่ยกชามแกงมาให้ได้ยินเข้าพอดี คำปองตกใจ เป็นห่วงลูก เผลอทำชามแกงหลุดมือแตกดัง เพล้ง !!! กำนันแย้มตวาด “ใครวะ !!!!”
ทุกคนมองหน้ากันด้วยความตกใจ
พวกของกำนันแย้มออกมาด้านนอก เห็นชามแกงป่าที่คำปองเอามาให้สุภัทรตกแตกที่พื้น คำปองหลบอยู่หลังเสา พอเห็นพวกกำนันแย้มเผลอก็รีบหนี
บุญส่งเห็นหลังคำปองไวๆ ก็ชี้นิ้วบอก “มันอยู่นั่น”
กำนันแย้มสั่งสมุน “เฮ้ย จับมัน!”
คำปองวิ่งหนีสุดชีวิต แต่ก็ช้ากว่าลูกสมุนกำนันแย้มที่วิ่งตามมารวบตัวเอาไว้ได้
กำนันแย้มกับพวกวิ่งตามมาทัน “นังคำปอง!”
คำปองหน้าซีด หวาดกลัวที่ถูกจับได้
ทศพลและเหล่าเพื่อนๆ เดินนำสุภัทรมาถึงโพรงถ้ำด้านหลังเทวาลัย
“ในถ้ำนี่แหละครับ ที่อาจารย์ทัศนัยค้นพบแผ่นศิลาจารึก” วันชนะชี้บอก
สุภัทรตั้งท่าจะบุกเข้าไปสำรวจในถ้ำ
ประกิตถามอย่างหวาดๆ “ดอกเตอร์แน่ใจนะครับว่าจะลงไป”
“ทำไม? ในถ้ำนี้มีอะไร?” สุภัทรแปลกใจ
วันชนะรีบบอก “ชาวบ้านเขาลือกันว่าถ้ำนี้เป็นที่สิงสถิตของงูเจ้าแม่นาคีน่ะครับ”
สมมาตรรีบค้านวันชนะ “แต่ไอ้พลก็พิสูจน์ให้เห็นแล้วไม่ใช่เหรอว่างูเจ้าแม่ไม่มีจริง”
สุภัทรอดเป็นห่วงทศพลไม่ได้ “ใจกล้าบ้าบิ่นนัก ไม่กลัวตายหรือไง”
“ถ้าตายก็ดี พ่อจะได้ไม่ต้องทนเห็นหน้าลูกไม่รักดีอย่างผมอีก”