บทละครโทรทัศน์ นาคี ตอนที่ 13 หน้า 6
“ฉันขี้เกียจจัดงานศพให้แก”
สุภัทร ก้าวเท้าจะเดินนำไปก่อน แต่จู่ๆ พื้นดินบริเวณโพรงถ้ำก็เกิดการไหวสะเทือน ราวกับเกิดแผ่นดินไหว
“เฮ้ย แผ่นดินไหว!” วันชนะตกใจ
“ระวังถ้ำถล่มลงมาอีก” เชษฐ์ร้องเตือน
สุภัทร ทศพล และเหล่าเพื่อนๆ รู้สึกคล้ายลึกลงไปใต้พื้นดินมีบางสิ่งเคลื่อนตัวไปมาอย่างรวดเร็ว น่ากลัว แรงสั่นสะเทือนทำเอาทุกคนเซจะล้ม หินด้านบนเริ่มร่วงหล่นลงมา วันชนะ ประกิต สมมาตร และเชษฐ์วิ่งหนีกันกระเจิง
หินตรงปากถ้ำกำลังจะถล่มลงมาตรงจุดที่สุภัทรยืนอยู่ ทศพลเห็นเข้าพอดี “พ่อ!!”
ทศพลรีบเข้าไปช่วยสุภัทรหลบกองหินที่ถล่มลงมาได้รอดหวุดหวิด สุภัทรปลอดภัยแต่ทศพลโดนหินหล่นกระแทกใส่บริเวณไหล่ ทศพลเห็นสุภัทรปลอดภัยก็โล่งอก สุภัทรเห็นทศพลบาดเจ็บก็เป็นห่วง แต่ต่างฝ่ายต่างไม่พูดอะไรออกมา กองหินถล่มลงมาอย่างรวดเร็ว ทุกคนหันไปมองปากถ้ำ ต่างคนต่างอึ้งเมื่อบัดนี้หินปากถ้ำถล่มลงมาปิดทางเข้าออกจนหมด ไม่สามารถผ่านเข้าออกได้อีกเหตุการณ์แผ่นดินไหวพลันสงบลงทันที
ประกิตทำหน้าเซ็ง “หมดกัน ถ้ำดันถล่มลงมาซะได้”
วันชนะเสียดาย “จบเห่ แบบนี้เราคงไม่มีทางลงไปที่ใต้ถ้ำนั่นอีกแล้ว”
เชษฐ์เสริม “จะเข้าก็ไม่ได้ จะออกก็ไม่ได้อีกเหมือนกัน”
“งั้นถ้าอาจารย์ทัศนัยอยู่ในถ้ำนี้จริง ก็หมายความว่า...” สมมาตรอึ้ง
ทุกคนหน้าสลด ใจหายเมื่อรู้ชะตากรรมของอาจารย์ทัศนัย
“ไม่ว่าทัศนัยจะเป็นหรือตาย ฉันก็ต้องพาเขากลับออกมาให้ได้”
ทศพลหันมองสุภัทรที่แววตามุ่งมั่น ไม่ยอมแพ้ง่ายๆ ก็รู้สึกดีขึ้นมาที่พ่อไม่ได้เป็นคนใจไม้ไส้ระกำเกินไปนัก ที่มุมหนึ่งงูวัชระปราการเลื้อยผ่านไป
ที่ถ้ำไต้เทวาลัย ฉัตรสุดาเข้ามาต่อว่าวัชระปราการอย่างร้อนใจ “ถ้ำถล่ม ฝีมือของท่านใช่หรือไม่ ท่านวัชระปราการ”
“ศิลาจารึกนั่นจักนำความหายนะมาสู่เจ้าแม่”
“ข้ารู้ว่าท่านเป็นห่วงเจ้าแม่ แต่สิ่งที่ท่านทำมันเสี่ยงเกินไป ท่านเกือบทำให้ชายคนรักของเจ้าแม่ต้องมีอันเป็นไป”
“หากตายเสียได้ก็ดี” วัชระปราการพูดจบก็ผลุนผลันเดินออกไปทันที
เลื่อมประภัสร์และฉัตรสุดาหันมองหน้ากันอย่างไม่สบายใจ
ทศพลถอดเสื้อออก เห็นรอยเขียวช้ำที่ไหล่เป็นวงกว้าง คำแก้วค่อยๆ ประคบยาสมุนไพรให้ทศพลอย่างเป็นห่วง
ทศพลเห็นคำแก้วเป็นห่วง ก็แกล้งร้องโอดโอย “โอ๊ยยยย.........อู๊ยยย..........”