บทละครโทรทัศน์ นาคี ตอนที่ 13 หน้า 8
คำแก้ววิ่งตามมาถึงหน้าโรงนาร้าง คำแก้วมองเข้าไปด้านในเห็นคำปองที่ถูกมัดไว้กับเสาในโรงนาร้างก็ช็อค “แม่!!”
“คำแก้ว อย่าเข้ามา รีบหนีไปลูก !”
คำแก้วไม่สนใจฟัง รีบวิ่งเข้าไปในโรงนาเพื่อช่วยแม่ โดยไม่ทันระวัง ที่เท้าคำแก้วสะดุดเชือกกลที่หมออ่วมขึงเอาไว้ที่พื้นจนล้มลง สายสิญจน์ที่สานไว้เป็นตาข่ายขนาดใหญ่ ผูกไว้กลางโรงนาตกลงมาครอบตัวคำแก้วมิดทั้งตัว ปลายข้างหนึ่งของสายสิญจน์โยงไปที่ครุฑทองคำซึ่งตั้งไว้บนโต๊ะหมู่ตรงแท่นปะรำพิธีที่มุมหนึ่งของโรงนา ฉับพลันครุฑทองคำก็เปล่งแสงสีทองสว่างจ้า แสงสีทองคล้ายเปลวไฟลามพุ่งจากครุฑทองคำไล่โยงไปตามตาข่ายสายสิญจน์มาถึงตัวคำแก้ว
คำแก้วกรีดร้องด้วยความเจ็บปวดราวกับถูกไฟเผา “กรี๊ดดดดดดดด”
คำปองเห็นลูกเจ็บปวดทุรนทุรายก็แทบขาดใจ
กำนันแย้ม ออกมาจากที่ซ่อน หัวเราะลั่นอาวุธครบมือ
หมออ่วมสะใจ “เสร็จกูล่ะ นังปีศาจ !”
กอยกมือไหว้ท่วมหัว “ครุฑทองคำ ช่างศักดิ์สิทธิ์จริงๆ”
บุญส่งมองไปทางครุฑทองคำที่บัดนี้เปล่งแสงสีทองสว่างวาบไปทั่ว ด้วยแววตาลำพองสุดๆ
“คราวนี้แหละ ทศพลจะได้ตาสว่างเสียที !” พิมพ์พรยิ้มเยาะด้วยความสะใจ
ที่มุมลับตา เลื่อมประภัสร์ ฉัตรสุดาแอบดูเหตุการณ์อยู่ เลื่อมประภัสร์จะเข้าไปช่วยคำแก้วแต่ฉัตรสุดาห้ามไว้ “อย่า !”
“ข้าจักเข้าไปช่วยเจ้าแม่”
“ขืนเข้าไปก็ตายเปล่า นาคอย่างเราไม่มีทางสู้พญาครุฑได้”
“แล้วเจ้าจักปล่อยให้เจ้าแม่ถูกทำร้ายหรือไง”
“ต้องไปตามคนมาช่วย!” ฉัตรสุดากลายร่างเป็นงูเขียวแล้วเลื้อยไปอย่างรวดเร็ว
ทศพลตามมาที่บ้านคำปอง แต่ก็ไม่พบคำแก้ว ก็ยิ่งเป็นห่วง “คำแก้ว !”
ทศพลหันกลับมาก็ต้องสะดุ้งเฮือก เมื่อเห็นฉัตรสุดาในชุดสาวชาวบ้านยืนอยู่หน้าตาตื่น “พี่ชาย!”
“เธอเป็นใคร” ทศพลแปลกใจ
“อย่าเพิ่งถามเลย ตอนนี้พี่คำแก้วกำลังตกอยู่ในอันตราย พี่ชายรีบตามไปช่วยเร็วเข้าเถิด”
“ตอนนี้คำแก้วอยู่ที่ไหน”
ฉัตรสุดาวิ่งนำทศพลไปยังโรงนาร้างทันที