บทละครโทรทัศน์ ระเริงไฟ ตอน 14
บทประพันธ์ โสภี พรรณรายบทโทรทัศน์ พิมพ์ธนา
ตอนเช้า ห้องทำงานทัศนะ ใน T-Mart ทัศนะนั่งทำงานอยู่หน้าคอมพิวเตอร์ ชญานีเปิดประตูโผล่เข้ามาโดยไม่เคาะประตู ทัศนะเงยหน้าขึ้นมองดุๆแบบดุน้อง “ยัยนี! พรวดพราดเข้ามาแบบนี้ตลอด”
“ชญานีวุ่นวายใจ “ขอโทษค่ะ พี่นะรู้มั้ยว่า พี่คริตหายไปไหน”
“ไปฮ่องกง”
“ไปกับใคร ไปทำไม”
“ไปกับคุณดา คงไปฮันนีมูน” ชญานีนิ่งอึ้งไปนิดหนึ่งแม้จะทำใจได้แล้ว
“พี่นะรู้ได้ไง ปกติพี่คริตไปไหนไม่เคยบอกใคร”
“พอดีได้โทรคุยงานกัน นีพร้อมที่จะเจอนายคริตแล้วเหรอ” ชญานีไม่แน่ใจนัก “นี..นีพร้อมค่ะ”
“พร้อมแค่ไหน พร้อมที่จะกลับไปเป็นน้องสาวนายคริตคนเดิม? แต่นีต้องเข้าใจนะ..ความรู้สึกคงยากที่จะเหมือนเดิมแล้ว...”
“ยากแค่ไหน นีก็ต้องพยายามให้พี่คริต..กลับมาเป็นพี่ชายนี..มันยากแต่ก็เป็นไปได้ใช่มั้ยคะ พี่นะ”
ทัศนะนิ่งอย่างหนักใจไม่กล้าให้ความหวังชญานี
ทางเดินในเรือนจำ ชาคริตกับญาดาเดินออกมาจากตึกเรือนจำไกลมากแล้ว ทั้งชาคริตกับญาดาต่างจมอยู่ในความคิดของตัวเอง ญาดาแอบมองชาคริตแล้วนึกเห็นใจที่ชาคริตผ่านความทุกข์ยากมามากมาย
ภาพมุมมืดต่างๆในฮ่องกง ด้านหลังตรอกซอกซอย ความน่ากลัวของคาสิโน
ญาดาไตร่ตรองแล้วคิดว่าชาคริตทำร้ายครอบครัวเธอเพราะได้คำสั่งจากคุณป๋าด้วยสาเหตุใดสาเหตุหนึ่ง
“คุณพ่อฉันมีปัญหากับคุณป๋าคุณหรือไง คุณถึงได้ตามทำลายล้างพวกเรา..”
ชาคริตไม่รับไม่ปฏิเสธปล่อยให้ญาดาไขว้เขวไปเอง
ญาดามองจนชาคริตรู้สึกตัว ญาดาต้องรีบเมินหน้าหนีทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ ชาคริตนึกถึงสิ่งที่กาจทิ้งท้ายไว้
กาจพูดถึงสิ่งที่ชาคริตคาดไม่ถึง “ชีวิตแกเปลี่ยนไปแล้ว ไปคิดดูว่า แกเปลี่ยนไปเพราะใคร เลิกโง่..ก่อนที่จะสายเกินไป!!”
ชาคริตมองญาดาแล้วพยายามค้นหาความรู้สึกของตัวเอง
ชาคริต/ญาดา “...คุณ..” ชาคริตกับญาดาเก้อเขินที่หันมามองหน้าและเรียกแทบจะพร้อมกัน