บทละครโทรทัศน์ ระเริงไฟ ตอน 14 หน้า 4
“ต่อไปนี้อย่าให้นังดากับผัวมันมาเหยียบที่นี่อีก!” เขมิกากับไตรทศมองหน้ากันอย่างรู้สึกไม่ดี
“คุณพ่อพูดถึงพี่ดาดีๆก็ได้”
“ฉันจะเรียกมันอย่างนี้แหละ นังลูกไม่รักดี..มันไปเข้าข้างศัตรู!”
“แต่พี่ดาสืบว่าใครอยู่เบื้องหลังไอ้ชาคริต”
“ไม่มีเบื้องหลังเบื้องหน้าหรอก! พ่อเคยมีศัตรูอยู่คนเดียว ป่านนี้มันคงตายอยู่ในคุกแล้ว ไอ้ชาคริตนี่แหละศัตรูตัวจริง ไอ้พวกเศรษฐีวิปริตที่รวยจนเห็นชีวิตคนเป็นเกม ฉันขอสั่งห้ามไม่ให้แกสองคนไปยุ่งกับผัวเมียคู่นั้น!”
ดิลกไม่สนใจที่จะค้นหาความจริงใดๆ ไม่อยากคิดถึงอดีตเน่าๆ ของตัวเอง
“เขมไม่คิดจะยุ่งอยู่แล้ว..เราต่างคนต่างอยู่..พี่ดากับพวกเราก็ถือว่าขาดกันไปแล้ว”
“ไม่ใช่เฉพาะไอ้ชาคริตเท่านั้น ทั้งญาติหรือเพื่อนหรือคนในบริษัท ไม่ต้องไปเกี่ยวข้อง พ่อจะฉีกสัญญากับ T-Mart! ให้มันขาดกันไปเลย!” ทั้งเขมิกากับไตรทศนิ่งอึ้งเพราะทั้งสองคนเกี่ยวกับเพื่อนสนิทและน้องสาวชาคริต
ล็อบบี้โรงแรมชาคริต ญาดาเดินเข้ามา เห็นชาคริตหยุดสั่งงานปิงอยู่ อยู่ๆ กสิณพรวดพราดเข้ามาจับข้อมือญาดาลากตัวไปที่มุมหนึ่ง “ช่วยผมด้วย ดา..คุณต้องช่วยผม!”
“ฉันช่วยอะไรคุณไม่ได้”
“ผมไม่อยากแต่งงานกับยัยฉัตร! แต่งงานกับคนที่ไม่รัก มันก็เหมือนตกนรกทั้งเป็น ตอนนี้เราสองคนตกอยู่ใน
สถานการณ์เดียวกัน”
ชาคริตเดินเข้ามาพร้อมกับลูกน้องปิง “คุณเข้าใจผิดแล้ว คุณกสิณ”
กสิณรีบปล่อยมือจากญาดาอย่างเกรงกลัวชาคริต
“ผมกับดาแต่งงานกันด้วยความเต็มใจ..ไม่เหมือนคุณที่แต่งงานเพราะความประมาท ใช้ชีวิตมักง่าย ก็ได้รับผลกรรมแบบนี้แหละ แต่ไงก็ขอแสดงความยินดีล่วงหน้านะครับ”
“คุณกสิณ!” ชาคริตพูดโดยไม่ต้องหันหลังไปมอง “เจ้าสาวคุณมาแล้ว!”
“รู้ได้ไง” กสิณมองไปที่ปิงที่ยืนอยู่ข้างหลังชาคริต “ผมมีลูกน้องเยอะ..คุณก็น่าจะรู้อยู่”
ชาคริตขยับเข้าไปจ้องตากสิณ “ถ้าอยากเจอหนักกว่าครั้งก่อน..ก็ลองดู!”
“ผมไม่มาที่นี่แล้ว ไม่มาแล้ว!!” ปาริฉัตรกับกมลพรรณวิ่งกระหืดกระหอบมา
ปาริฉัตร วีนใส่ “คุณดาแต่งงานแล้ว! ทำไมคุณยังไม่ยอมตัดใจซะที ฉัตรด้อยกว่าคุณดาตรงไหน”
“ตอบสั้นๆนะ “เทียบไม่ติด!””
“แม่! ฉัตรไม่แต่งแล้ว!”