บทละครโทรทัศน์ ระเริงไฟ ตอน 4 หน้า 5
จ้ำเดินออกไป พนักงานวิ่งออกมาตามวินิจ “คุณวินิจคะ ที่ประชุมรออยู่ค่ะ”
วินิจไม่ฟังจ้ำอ้าวออกไปทันที โดยมีลูกน้อง 2 คนของชาคริตตามไปประกบ พนักงานยืนเหวอ ชาคริตเดินไปกับลูกน้องที่ถือกระเป๋าเอกสารจากวินิจ
ห้องประชุม B-Star ญาดายังคงถกปัญหาเรื่องสัญญาอย่างเคร่งเครียด
“ไตรแน่ใจนะว่า คุณพ่อเห็นด้วยกับสัญญาฉบับนี้”
“แน่ใจครับ คุณวินิจตรวจเป็นอาทิตย์กว่าจะส่งขึ้นมาให้คุณพ่อเซ็น ฐานลูกค้าบริษัทเราก็ขยายขึ้นทุกปี เรื่องที่จะโดนทางมันปรับ เป็นไปไม่ได้เลย”
“สัญญาฉบับนี้แฟร์ที่สุดแล้วครับ คุณดา เงื่อนไขเรื่องยอดขายก็เพื่อกระตุ้นการทำงาน เราเสียอีกที่ได้ T-Mart มาทำการตลาดให้ฟรี คิดเป็นเงินก็มูลค่ามหาศาล”
“ไม่มีสัญญาธุรกิจในโลกนี้ที่เป็นธรรมหรอกค่ะ ไม่ฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งต้องเป็นฝ่ายเสียเปรียบ...”
ลูกน้องชาคริตเปิดประตูให้ชาคริตเข้ามา ไตรทศสั่งเลขาฯ “โทรเรียกรปภ.! เดี๋ยวนี้”
เลขาฯตกใจ “ค่ะๆ”
“แล้วไม่ต้องตามตัวคุณวินิจแล้วนะครับ คุณวินิจฝากเอกสารมากับผมแล้ว” ชาคริตยิ้มกับเลขาฯ “รบกวนหน่อยนะ” เลขาฯวางโทรศัพท์ลงอย่างงุนงงแล้วไปรับสัญญาฉบับใหม่แจกให้กับทุกคนในที่ประชุม ชาคริตเป็นคนนิ่งแต่มีอำนาจ เวลาสั่งใคร คนนั้นก็ทำตามโดยไม่กล้าแย้ง ญาดาใจหาย
“คุณวินิจ..เป็นไปได้ไง ท่านเป็นคนเก่าคนแก่ของเรา.”
“เงินซื้อทุกอย่างได้” สัจธรรมง่ายๆ...” ญาดาจ้องมองสัญญาฉบับใหม่ที่ถูกวางทับฉบับเก่าอย่างหวาดหวั่นสุดๆ
รถหน้าตึก วินิจรีบผลุบเข้าไปนั่งในรถแล้วเปิดดูกระเป๋าเอกสารดู วินิจยิ้มพอใจที่เห็นเงินนับล้านเต็มกระเป๋า/รีบปิดทันที ลูกน้อง 2 คนเข้ามาประกบวินิจซ้ายขวา “เฮ้ย! อะไรอีกวะ”
ลูกน้องสั่งโชเฟอร์ “ไปสนามบิน”
“พวกแกจะพาฉันไปไหน”
“ไปที่ไม่มีคนตามหาแกเจอ”
“เฮ้ย! แล้วลูกเมียฉัน?! จอดรถๆๆ!!!” วินิจดิ้นขลุกขลักๆในรถโดยมีลูกน้อง 2 คนล็อกตัว รถแล่นไปช้าๆ วินิจโดนอุ้มไปอยู่ที่ใดๆที่ไม่มีใครหาเจอ แต่ไม่ได้โดนฆ่าและไม่มีผลใดๆ
ห้องประชุม B-Star ญาดากับไตรทศพลิกอ่านสัญญาใหม่อย่างงุนงง ไตรทศโยนสัญญาลงบนโต๊ะอย่างแรง