บทละครโทรทัศน์ ระเริงไฟ ตอน 13 หน้า 3
“ตายแล้ว! คุณกสิณถูกโจรจับตัวเรียกค่าไถ่! โทรแจ้งตำรวจเดี๋ยวนี้เลย ฉัตร!”
ปาริฉัตร หน่าย “โจรที่ไหนจะจับมาไว้กลางแจ้งอย่างนี้ล่ะ แม่”
“ไม่ใช่โจรแล้วจะเป็นใคร” ปาริฉัตรรู้อยู่ “ฝีมือใครคะ”
“ไอ้ชาคริต!!” ปาริฉัตรสมน้ำหน้า “อ๋อ..ที่ว่าแฟนเก่าพยายามพาเจ้าสาวหนี เป็นเรื่องจริงหรือเนี่ย”
“แกะเชือกให้ผมก่อนได้มั้ย ผมจะตายอยู่แล้ว!!!” กมลพรรณกับปาริฉัตรต่างมองหน้ากันอย่างชั่งใจ
“จะต้องคิดอะไรอีก!” กสิณพูดส่งๆ “เรา..กำลังจะแต่งงานกันอยู่แล้ว”
“แค่คำพูดปากเปล่า..เชื่อไม่ได้หรอก เอางี้ดีกว่า” กมลพรรณควักปึกกระดาษA4 ออกมาพร้อมกับปากกา
กมลพรรณพลิกหาจนเจอกระดาษหน้าเปล่าๆ ปาริฉัตรเข้าใจแม่ทันที เข้าแกะเชือกมือขวาของกสิณข้างเดียวก่อน กสิณถูกมัดแบบแยกมือออกคล้ายถูกตรึงกางเขน “ช่วยเซ็นชื่อด้วยค่ะ”
“ผมไม่เซ็น! บ้าหรือเปล่าใครจะยอมเซ็นชื่อบนกระดาษเปล่า”
“เซ็นชื่อก่อน เดี๋ยวน้าจะไปพิมพ์สัญญาแต่งงานทีหลัง”
“สัญญาแต่งงาน?!!”
“ถ้าคุณไม่เซ็น คุณก็เป็นเนื้อแดดเดียวอยู่ตรงนี้ไปก็แล้วกัน ถ้าดวงดีเดี๋ยวก็มีคนมาเจอคุณเอง”
ปาริฉัตรมัดมือกสิณกลับตามเดิม
“เซ็นก็ได้ๆ” ปาริฉัตรแก้มัดมือกสิณพอหลวมๆ กสิณเซ็นชื่อท้ายกระดาษเปล่าอย่างทุลักทุเล
“แล้วก็ตัดใจจากคุณดาซะ ไม่งั้นคราวหน้าคุณจะตายแน่!!” กสิณนิ่งอย่างเจ็บใจ
Penthouse Suite ญาดาเกล้าผมเป็นจุกมุ้งมิ้งย่องออกมาจากห้องนอนอย่างเงียบกริบ ญาดาไม่เห็นชาคริตก็ค่อยโล่งใจทางสะดวก ญาดาเพิ่งมีโอกาสสังเกตไปรอบๆส่วนต่างๆของ Penthouse ญาดากวาดตามองว่ามีตู้หรือมีช่องลับที่จะเก็บเอกสารสำคัญๆของชาคริตไว้หรือเปล่า ญาดาได้ยินเสียงปิดประตูห้องน้ำในห้องชาคริต
ห้องนอนชาคริต น้ำในฝักบัวไหลซู่ลงหน้าชาคริตที่กำลังอาบน้ำอยู่ ไอน้ำจากน้ำอุ่นลอยตัวจับกระจกจนเห็นภาพชาคริตมัวๆพร่าๆในห้องน้ำ ญาดาค่อยๆเปิดประตูห้องนอนชาคริตเข้ามา ญาดามองกวาดตาห้องนอนอย่างเร็ว/เห็นเตียงเก็บอย่างเรียบร้อย เสียงน้ำไหลไม่ขาดสายในห้องน้ำที่อยู่ถัดไป ญาดาเข้าไปแนบหูฟังห้องน้ำ/แล้วผละออกไปทันที ใช้เวลานี้แหละให้เป็นประโยชน์ ชาคริตยังคงอาบน้ำอยู่และดูสีหน้าอารมณ์ดีขึ้น
ชาคริตอาบน้ำชิลๆและผิวปากราวกับจะอาบน้ำไปอีกเป็นชั่วโมง
โต๊ะทำงานหรือตู้เก็บเอกสารต่างๆ มือญาดาพยายามเปิดตู้ทุกใบ ญาดาพบว่าลิ้นชักโต๊ะทำงานหรือตู้ต่างๆ