บทละครโทรทัศน์ ตอนจบ ไฟล้างไฟ ตอนที่ 24 หน้า 4
“แบบนี้คนจะเข้าใจว่าลีกับหาญกล้ามีความสัมพันธ์กัน”
“กลายเป็นว่าไอ้ลีติดเชื้อไปด้วยแล้วตอนนี้ ชักไม่อยากให้ลีมันกลับมาเลยเจ๊”
วัลภามองไปทางลีลาอย่างใช้ความคิด “แต่การหนีเป็นวิธีของคนขี้ขลาด เจ๊อยากให้ลีกลับมากล้าที่จะเผชิญหน้าความจริง”
“โอ๊ย....โลกนี้มันชักจะอยู่ยากขึ้นทุกวัน”
“โลกนี้มันไม่ได้อยู่ยาก แต่ใจเราที่อ่อนแอต่างหากที่ทำให้เราอยู่ยาก ลีจะต้องกลับมาเป็นลีที่เข้มแข็งคนเดิม” วัลภามองอย่างเชื่อมั่น ดลฤดีมองลีลาด้วยความหวังไม่ต่างกัน
เช้าวันใหม่ ที่โต๊ะอาหาร ณรัลคุยมือถือเข้ามาที่โต๊ะอาหารที่ตอนนี้ไม่มีใคร บนโต๊ะมีโถใส่ข้าวต้มวางจัดอยู่ เอ๋เอาชามตักข้าวต้มให้ณรัลแล้วเอาไปวางตรงหน้า ณรัลกำลังจะตักกินแต่ชะงักที่เห็นเอ๋กำลังจัดอีกชุดแล้วเอาชามอีกใบกำลังจะตักข้าวต้ม
“อีกชุดนั่นของใคร”
“ของคุณลูกหยีค่ะ”
ณรัลมองชามตัวเองแล้วทิ้งช้อนใส่ชาม “นี่แกไม่แยกจานชามลูกหยีกับคนอื่นเหรอ!”
เอ๋ตกใจ “ต้องแยกเหรอคะ?”
“ไม่รู้เหรอไงว่าลูกหยีป่วยเป็นอะไร เชื้อโรคมันแพร่กันได้ โง่!”
“แต่เอ๋ถามคุณรุตม์แล้วนะคะ มันไม่ติดถ้าใช้จานชามร่วมกัน สัมผัสตัวกันก็ไม่เป็นไร คุณรัลไม่รู้เรื่องนี้เหรอคะ”
“แต่ฉันห้าม! ต่อไปนี้แยกเครื่องใช้ทุกอย่างของฉันออกมา ห้ามปนกับลูกหยี เข้าใจไหม!”
“เข้าใจค่ะ”
“แล้วอย่าปากมาก พูดเรื่องนี้กับคนอื่น ไม่งั้น...” ณรัลขู่
“ค่ะ ไม่พูดค่ะ”
ณรัลเดินออกไปอย่างหัวเสีย ศิรินธารที่ได้ยินทุกอย่างก็อึ้งไปที่รู้ว่าณรัล รังเกียจตัวเอง แต่ศิรินธารไม่แสดงตัวให้ณรัลรู้
ที่โรงพยาบาล ลีลานอนหลับอยู่บนเตียง นรุตม์กับศิริเข้ามาในห้อง
ศิริเข้ามายืนข้างเตียง “ลีลา...พ่อขอโทษ...แม่ของลูกไม่เคยบอกว่าเขาท้อง ถ้าพ่อรู้ว่ามีหนู พ่อจะไม่ยอมให้หนูไปจากพ่อ พ่อขอโทษ...”
นรุตม์มองศิริด้วยความเห็นใจ ทั้งคู่มองลีลาด้วยความสงสารกับสิ่งที่ลีลาต้องเจอ
ศิรินธารขับรถเข้ามาที่หน้าโรงแรม The Castle ขณะที่กำลังจะลงจากรถ เสียงมือถือของศิรินธารดังขึ้น ศิรินธารมองเห็นว่าเป็นเบอร์ของหาญกล้า มองอยู่พักนึงแล้วตัดสินใจกดตัดสายทิ้ง