บทละครโทรทัศน์ ไฟล้างไฟ ตอนที่ 6 หน้า 2
นรุตม์ยืนอยู่ด้านหลังลีลา ได้ยินคำสนทนาของอีกฝ่าย เขาฟังภาษาฝรั่งเศสได้จึงเก็บไว้เป็นข้อมูล ลีลาวางสาย หันกลับมาชนกับนรุตม์ที่ยืนอยู่ จนกาแฟในแก้วเลอะเสื้อขาวของนรุตม์ “ขอโทษค่ะ!” ลีลาหยิบผ้าเช็ดหน้าออกมาพยายามจะเช็ด “ขอโทษจริงๆ นะคะฉันไม่รู้ว่าคุณมา...คุณมาตั้งแต่เมื่อไหร่คะ?” ลีลาหวั่นๆ ว่านรุตม์จะได้ยิน
“สักพักแล้วครับ แต่ผมเห็นคุณคุยโทรศัพท์ก็เลยไม่อยากรบกวน”
ลีลาเอ่ยถามหยั่งเชิง “อย่างนี้คุณก็รู้หมดสิคะว่าลีกำลังพูดถึงคุณอยู่”
“พูดว่าอะไรเหรอครับ พอดีคุณไม่ได้พูดอังกฤษ ผม...” นรุตม์รู้ทันจึงแกล้งทำเหมือนว่าจะฟังไม่ออก
“ลีล้อเล่นค่ะ ลีคุยงานกับเพื่อนอยู่น่ะค่ะ”
“มีโปรเจ็กต์ใหม่เหรอครับ น่าสนใจไหมครับ บางทีผมก็สนใจธุรกิจด้านนี้เหมือนกัน”
ลีลากลบเกลื่อน “ยังเป็นความลับค่ะ” หญิงสาวเปลี่ยนเรื่อง “ลีว่าจะโทรไปขอนัดเวลากับคุณ แต่ยังไม่มีโอกาส ลีอยากขอเลี้ยงขอบคุณสักมื้อ คุณพอจะมีเวลาไหมคะ”
“ผมมีประชุมตอนบ่ายนี้ แต่ตอนเย็นผมยังไม่มีนัดครับ”
“เป็นเย็นนี้ก็ได้ค่ะ แล้วพบกันนะคะ”
“ครับ” ลีลาเดินออกไป สีหน้าอมยิ้มนิดๆ นรุตม์มองตามฃีลาไปแล้วยกมือถือขึ้นกดโทรหาธีรพัฒน์ “คุณธี....ผมอยากคุณเช็คข่าวย้อนหลังให้ผม ผลงานของคุณลีลากับมิสเตอร์ฟรองซัวส์ทั้งหมด”
นรุตม์ฟังธีรพัฒน์ที่ตอบว่าใช่ แล้วมองตามลีลาไปอย่างสงสัย
บริเวณทางเดินของโรงแรม The Castle ศิริเดินมา ธีรพัฒน์เข้ามาต้อนรับ “ทางฮ่องกงยื่นข้อเสนอในการร่วมทุนมาแล้วครับ”
“อืม...อาทิตย์หน้าเรียกประชุมผู้ถือหุ้นทุกคน ฉันจะทำให้นรุตม์มีอำนาจจัดการรับผิดชอบเรื่องนี้แต่เพียงผู้เดียว”
“ท่านจะวางมือเหรอครับ...” ธีรพัฒน์ตกใจเล็กน้อย
“ฉันอยากให้อำนาจหน้าที่ทุกอย่างมันชัดเจน ฉันจะเป็นแค่ owner เต็มตัว เลิกยุ่งกับการบริหารสักที”
“แล้วคุณณรัล...” ธีรพัฒน์เอ่ยกังวล
ศิริตัดบท “ฉันมีเวลาเท่าไหร่ก่อนเข้าประชุม”
ธีรพัฒน์รู้ว่าต้องเงียบ “ครึ่งชั่วโมงครับ” ธีรพัฒน์ส่งดอกเบญจมาศ ดอกเดี่ยว สีขาวยื่นให้ “ผมเตรียมไว้ตามที่ท่านสั่งครับ”
ศิริรับมาอย่างขอบใจ แล้วเดินออกไป ธีรพัฒน์แยกไปอีกทาง หาญกล้าขยับออกมาพอใจกับสิ่งที่ได้ยิน
ที่ห้องทำงานของหาญกล้า หาญกล้ายิ้มอย่างอารมณ์ดีเดินเข้ามาเจอกับลำไพรที่กำลังจะเดินออกไป
“อีกยี่สิบนาทีจะประชุม Monthly meeting นะคะ” หาญกล้ายิ้มรับ “คุณอารมณ์ดีเรื่องอะไรเหรอคะ”
“ถ้าไม่มีณรัลกับนรุตม์ คุณว่าใครจะได้ดูแลโรงแรมนี้”
“ก็ต้องเป็นคุณศตวรรษหรือไม่ก็คุณลูกหยี”