บทละครโทรทัศน์ ไฟล้างไฟ ตอนที่ 5 หน้า 4
"ไม่ต้อง เราอยากไปเอง...คิดถึง"
"คราวนี้ไม่ต้องคิดถึงแล้ว อยู่ไทยถาวร เจอกันจนเบื่อไปข้างเลย"
"ไม่เบื่อหรอก" แดนมองลีลาด้วยสายตาที่ชอบเปิดเผย ลีลาชะงักไปนิด
ดลฤดีศอก กระแทกวัลภาเบาๆ ให้มองท่าทีของทั้งคู่ วัลภายิ้มแซว "ก็ดีนะลี ถ้าแดนไม่เบื่อดูแลแก ถ้าสามสิบแล้วยังไม่มีใครก็แต่งกันเองเลย"
ลีลาทำตาดุใส่วัลภาว่าชงทำไม แต่เห็นแดนที่มองอยู่ "ฉันชอบอยู่คนเดียวว่ะ สบายตัวดี กินๆๆ ของฟรีต้องจัดเต็ม พรุ่งนี้มีงานเช้าด้วยใช่ไหมดีดี้"
"อืม" ดลฤดีตอบรับสั้นๆ
ทุกคนมองออกว่าลีลาพยายามกลบเกลื่อน แดนมองลีลารู้ว่าอีกฝ่ายเลี่ยงเรื่องนี้มาตลอด แต่แดนก็ยังแอบหวัง
ดลฤดีเอนตัวขยับมาเม้าท์กับวัลภาแบบเนียนๆ "แกไม่น่าชงเลยภา สงสารแดนว่ะ"
“ก็แดนมันเป็นคนดี" ดลฤดีกับวัลภาได้แต่มองแดนที่พยายามเก็บสีหน้าผิดหวังด้วยความสงสาร
วันรุ่งขึ้น ลีลากับดลฤดีเดินออกมาจากตึกด้านใน ทั้งคู่เดินมากับบก.นิตยสารฉบับหนึ่ง
"พี่ชอบคอนเซ็ปต์ของคอลเลคชั่นใหม่ของคุณลีนะคะ คิดว่าจะลงเซตแฟชั่นของคุณลีปักษ์หลัง แต่พอลงแล้ว ทางคุณลีคงจะยุ่งน่าดู คิวยืมเสื้อคงล้นแน่"
"ขอให้ล้นเถอะค่ะ ทีมงานเราพร้อมสำหรับงานยุ่งๆ อยู่แล้ว" ดลฤดียิ้ม
"เดือนหน้าทางนิตยสารของพี่มีโปรเจ็กต์จะจัดงานแฟชั่น ถ้าคุณลีสนใจ"
ลีลารีบตอบรับทันที “สนใจค่ะ"
"ถ้าอย่างนั้นเดี๋ยวพี่ขอไปเอารายละเอียด คุณลีกับคุณดีดี้ไปรอที่ Meeting Room ทางด้านโน้นสักครู่นะคะ" บก. เอ่ยจบก็ขอเดินแยกไป
ลีลากับดลฤดีเดินแยกไปอีกทาง
ขณะที่ลีลากับดลฤดีกำลังจะเดินผ่านตรงบริเวณสวนเล็กๆ ภายในออฟฟิศนิตยสาร ก็เห็นมีการจัดไฟถ่ายภาพ
"แคนเซิลงานวันนี้ แต่เราเตรียมทุกอย่างพร้อมแล้วนะคะ?” สต๊าฟทีมงานเอ่ยขึ้นอย่างงๆ
ลีลาเห็นศิรินธารยืนอยู่กับสต๊าฟ และช่างหน้า ช่างภาพ ทีมงานที่ต่างยืนอึ้งๆ อยู่
"ฉันทนไม่ได้ที่จะให้เอาหน้าของฉันที่แต่งแล้วดูราคาถูกแบบนี้ลงนิตยสารของคุณ"
ทุกคนอึ้ง ช่างหน้าที่ยืนอยู่จี๊ดเลยหน้าตึงแต่ยังเก็บอาการ "คุณศิรินธารไม่พอใจการแต่งหน้าของเจิดตรงไหนเหรอคะ"
"ทุกอย่างค่ะ ฉันไม่เคยเจอใครที่เหมือนคุณเลย แต่งให้โครงหน้าที่มันเพอร์เฟกต์ ออกมาได้ดูโลว์เกรดมากขนาดนี้"
"แต่เราไม่มีเวลาแล้วนะคะ" สต๊าฟเอ่ยขัดขึ้น
"งั้นก็ตามช่างประจำของฉันมา คนอื่นฉันไม่แต่ง"