บทละครโทรทัศน์ ไฟล้างไฟ ตอนที่ 13 หน้า 2
“อย่าพูดให้มันเกินไปนะลูกหยี”
“แค่แรดรับไม่ได้ แล้วไอ้สองเขาที่โดนนังลีลามันสวมเพิ่มให้ จนต้องกินฟางแทนข้าวอยู่ทุกวัน อย่าบอก นะว่าไม่รู้ตัว”
“ลูกหยี!” หาญกล้าโมโห
“จะโง่ดักดานไปถึงไหน เห็นๆ อยู่ว่านังลีลามันยอมเอาตัวเสี่ยงตาย รับกระสุนแทนพี่รุตม์ แค่นี้คิดไม่เป็นเหรอว่า มันจับกล้าเพื่อเข้าหาพี่รุตม์!” ณรัลชะงักไปนิดเพิ่งรู้ว่าลีลาช่วยชีวิตนรุตม์ไว้ “นังนั่นมันหัวสูง ไม่มองเมเนเจอร์กระจอกๆ อย่างกล้าหรอกนะ เลิกโง่สักที!”
“รู้ไหมว่าทำไมผมยอมโง่ เพราะผมมีเมียอย่างคุณไง!...” หาญกล้าหัวเสียจะเดินหนี
“อย่าเดินหนีนะ ลูกหยียังพูดไม่จบ!” ศิรินธารวี้ดใส่จะเดินตาม แต่ณรัลกระชากแขนศิรินธารไว้ ศิรินธารกำลังหัวเสียเต็มที่“จะดึงไว้ทำไม” เธอพยายามสะบัดแต่ไม่หลุด
ณรัลจับแขนไว้แน่นถามคาดคั้น “คนที่ช่วยรุตม์คือลีลาเหรอ”
“ก็ใช่น่ะสิ ไม่คิดเลยว่านังนั่นมันจะวางแผนซับซ้อนหลอกใช้พี่กับกล้าเป็นสะพานเหยียบหัวข้ามไปสอยพี่รุตม์ มันตามพี่รุตม์ไปกระบี่ เอาตัวไปรับกระสุนแทน จนเป็นบุญคุณกัน เพราะมันรู้ว่าคนที่มีอำนาจที่นี่คือพี่รุตม์ ไม่ใช่พี่!” ศิรินธารระบายใส่ณรัลจนสาแก่ใจแล้วก็สะบัดจนหลุดจากณรัล “กล้า!” ศิรินธารวิ่งตามหาญกล้าไป
ณรัลอึ้งมือกำแน่นด้วยความเจ็บใจ
วิทยายืนอยู่กับกระเป๋าเดินทาง หันไปตามเสียงโวยวายของศิรินธารที่ดังใกล้เข้ามาเรื่อยๆ
หาญกล้าเดินมาที่รถ ศิรินธารวิ่งโวยวายมาเสียงดังลั่น “กล้า! มาพูดกันให้รู้เรื่อง!”
“ถ้าคุณจะงี่เง่าก็ไม่ต้องคุย! ถ้าเช็คมือถือแล้วบ้าไม่สิ้นสุดไม่ต้องดู ถ้าผมรำคาญมากๆ ผมจะไปให้ มันพ้นๆ” หาญกล้าเปิดประตูจะขึ้นรถ ศิรินธารตามดึงไว้ไม่ยอม “แล้วกล้าจะไปไหน”
หาญกล้ารำคาญถึงขีดสุด “ทำงาน !” เขาเหวี่ยงศิรินธารให้พ้นทางแล้วขึ้นรถขับออกไป
ศิรินธารรีบลุกแต่ช้ากว่ารถของหาญกล้าที่เลี้ยวลับไปแล้ว ศิรินธารอยากจะกรี๊ดแต่เห็นวิทยาที่ยืนอยู่ จึงหยิบมือถือออกมาเดินหนีไปทางสวนแล้วกดโทรออก
ด้านลำไพรกำลังทาลิปสติกอย่างช้าๆ ดูตั้งใจ สีหน้าดูเย็นชา เสียงมือถือลำไพรสั่นจึงกดรับ “สวัสดีค่ะคุณลูกหยี”
ศิรินธารเกรี้ยวกราด “แกอยู่ที่ไหน!”
“อยู่ที่ห้องค่ะ”
“แกทำบ้าอะไรอยู่ ป่านนี้ยังไม่ไปเสนอหน้าที่ทำงาน”
“งานเข้าแปดโมง ตอนนี้เจ็ดโมงนะคะคุณลูกหยี”
“กี่โมงฉันไม่สน แต่ฉันจ่ายเงินแก หน้าที่แกคือรับใช้ฉัน!...ให้มันคุ้มกับเงินที่ฉันจ่าย รีบไปดูกล้าที่ทำงาน เดี๋ยวนี้”
ลำไพรพยายามสะกดอารมณ์เต็มที่ “ค่ะ”