บทละครโทรทัศน์ ไฟล้างไฟ ตอนที่ 1 หน้า 5
ดลฤดีตัดบท“เอาเป็นว่า” เธอหันไปหาพนักงาน พยายามช่วยให้ออกไป “น้องรีบไปตามผ้ามาให้เร็วที่สุด ไปสิ ไป....” พนักงานรีบออกไป ดลฤดีหันมาเห็นหน้าบึ้งๆ ของวัลภาก็เอ่ยขึ้น “อย่าเครียดมากเลยเว้ย ภา ไม่เห็นหน้าไอ้น้องเมื่อกี้เหรอ กลัวแกจนฉี่จะแตกแล้ว”
“เราคุยกันแล้วว่าเรื่องงานมันจะต้อง...” วัลภาแย้งขึ้น
ดลฤดีรีบแทรกขึ้น “เนี้ยบ...ฉันรู้”
“เราสามคน...ฉันบริหาร แกกับไอ้ลีสร้างสรรค์ วิธีทำงานของใครของมัน” วัลภายิ่งพูดยิ่งเข้าใกล้จนดลฤดีต้อง เอนตัวหนีความเอาจริงเอาจังของวัลภา
ดลฤดีคิดหาทางเอาตัวรอดจากการจี้ของวัลภา “เฮ้ยๆๆ ไอ้ลีกลับมาเช้านี้นี่หว่า”
“อย่ามาเปลี่ยนเรื่อง” วัลภาชะงัก “ไอ้ลี...กลับเช้านี้เหรอ?”
“มันไลน์มาบอกเมื่อคืน ฉันลืมไปเลย”
“ดีดี้!” วัลภาขึ้นเสียงสูงใส่เพื่อน
“รีบไปเถอะน่า ไป!” ดลฤดีรีบดันตัววัลภาออกไปทันที
ที่สนามบินสุวรรณภูมิ ลีลาลากกระเป๋าเดินมาดูโดดเด่นในชุดเดินทางสุดเก๋จนคนหันมองด้วยความสนใจ ลีลามองหาวัลภากับดลฤดี
“ลี!” ลีลาหันมา วัลภากับดลฤดีเข้ามากอดเพื่อนไว้
“ทำไมกลับมาก่อนกำหนดล่ะ” วัลภาถามอย่างแปลกใจ
“ที่บ้านมีเรื่องนิดหน่อย”
“เรื่องอะไร” ดลฤดีเอ่ยถามบ้าง
“คุณป้าไม่ได้บอก แค่ให้รีบกลับมา ดีดี้...แล้ว”
ดลฤดียื่นกุญแจให้ “รถตามที่แกสั่ง ฉันจัดให้” วัลภามองเพื่อนแบบเหรอ ??? ดลฤดียิ้มเก้อๆ“ความจริงไอ้ภามันจัดการให้แกน่ะ”
“ฉันก็ว่าอย่างนั้น เรื่องสโตร์เป็นยังไงบ้าง”
“ทันงานเปิดตัวแน่นอน” วัลภารีบรับคำ
“ชุดต่างๆ ขึ้นตามที่แกสั่งแล้ว เหลือแค่แกมาเก็บดีเทล” ดลฤดีเสริม
“โอเค...ฉันขอเวลาสองสามวันจะตามมาเคลียร์ทุกงาน”
ดลฤดีตะเบ๊ะรับ วัลภามองความกวนของเพื่อนอย่างเซ็งๆ ลีลายิ้มนิดๆ กับเพื่อนทั้งสองคน
ภายในห้องรับแขกบ้านเดชาเลิศรัตน์ ศตวรรษกำลังเล่นเปียโนอย่างคล่องแคล่ว กัลยานั่งมองศตวรรษเล่นเปียโนด้วยความภูมิใจ ณรัลเดินลงมาจากข้างบนสีหน้าเครียดๆ จงใจเดินมานั่งข้างกัลยาให้เห็นชัดๆ เลยว่า ตนกำลังเครียดมาก ศตวรรษเหลือบมองณรัลอย่างพอจะรู้อารมณ์