บทละครโทรทัศน์ ไฟล้างไฟ ตอนที่ 14
ภายในลิฟต์ นรุตม์กับลีลาอึ้งเงียบมองไปรอบๆ นรุตม์ขยับไปกดปุ่มเพื่อขอความช่วยเหลือ ลีลามองไปรอบๆ อย่างช้าๆ ด้วยสีหน้าท่าทางที่เริ่มตื่นตระหนก ค่อยๆ ก้าวถอยหลังไปจนติดผนังลิฟต์ เริ่มมีอาการหายใจติดขัด อึดอัด เหมือนอากาศไม่ค่อยพอ เหงื่อเริ่มผุดขึ้นตามใบหน้า หญิงสาวค่อย ๆ กำมือแน่นเกร็ง ไฟในลิฟท์ติดๆ ดับๆ
ลีลามองภาพรอบข้างบิดเบี้ยวด้วยความหลอน อาการกลัวค่อยๆ เริ่มมา หญิงสาวนึกถึงเมื่อตอนยังเด็กอีกครั้ง
ภายในห้องนอนที่ปิดไฟมืด ลมพัดหน้าต่างกระแทก ดังปัง ๆๆ! ฟ้าแลบ ฟ้าร้องจากด้านนอก ทำให้ลีลาในวัย 8 ขวบขยับเข้ามุมห้องมองไปรอบๆ ด้วยความหวาดกลัว เห็นเงาต้นไม้ที่เป็นเงาจากฟ้าแลบในสายตาลีลาเหมือนเป็นปีศาจ ลีลาร้องด้วยความหวาดกลัว “พ่อขา คุณอา เปิดประตูให้ลีด้วยค่ะ...ลีกลัว” เสียงฟ้าผ่าเปรี้ยง ลีลากรีดร้องด้วยความตกใจ
ไฟในลิฟท์ติดๆ ดับๆ ยิ่งทำให้อาการกลัวของลีลาค่อยๆ แรงมากขึ้นทุกที
ภายในรถของแดน ภารดีพยายามกดโทรศัพท์ของแดนซ้ำๆ แต่ไม่มีการรับสาย ภารดีเห็นแดนที่ขับรถอยู่มองมาทางตนด้วยสีหน้าร้อนใจไม่ต่างกัน
“เป็นไงบ้างคุณ”
“โทรติดแต่คุณลีไม่รับสาย”
“งั้นรอให้โทรกลับ ลีไม่เคยหายเงียบถ้าผมโทรไป” ภารดีมองโทรศัพท์อย่างกระวนกระวาย “คุณรู้ก่อนหรือเปล่าเรื่องดูตัววันนี้”
“ถ้ารู้ฉันจะโผล่ไปเหรอ?...” ภารดีสงสัย “ปกติแม่จะเฉยๆ ไม่วุ่นวายกับเรื่องนี้นะ ฉันว่าแม่ต้องรู้อะไรมาแน่ๆ”
“คุณคิดว่าเกี่ยวกับลี?”
“หรือคุณไม่คิด?” แดนนิ่งไปเพราะที่จริงแล้วคิดเหมือนกัน ภารดีเครียด ยิ่งคิดยิ่งร้อนใจ “คุณช่วยขับรถให้มันเร็วๆ หน่อยได้ไหม”
แดนรีบเหยียบเพิ่มความเร็ว ต่างคน ต่างร้อนใจไม่แพ้กัน
นรุตม์กดไมค์คุยกับเจ้าหน้าที่ด้านนอก “ต้องใช้เวลานานเท่าไหร่ครับ”
“เราจะรีบแก้ไขให้เร็วที่สุดครับ ภายในลิฟต์มีอากาศเพียงพอ ขอให้สบายใจได้ครับ”