บทละครโทรทัศน์ ไฟล้างไฟ ตอนที่ 14 หน้า 4
25 พฤศจิกายน 2558 ( 14:05 )
7.7M
แดนลากภารดีมาที่รถ เปิดประตูเป็นการบอก ให้ขึ้นรถ
“คุณจะรีบไปไหนเนี่ย ฉันยังไม่รู้เลยว่าพี่รุตม์อยู่ที่ไหน”
“ถ้านรุตม์รู้ว่าคุณมาที่นี่ เขาจะรู้สึกยังไง”
“คงโกรธ...” ภารดีชะงักไปนิด
“เพิ่งมีเคสกันมาหยกๆ เรื่องคุณไปยุ่งชีวิตเขา อย่าให้รอยร้าวมันกว้างออกไปอีกเลย”
“แล้วคุณจะปล่อยให้เขาสองคนอยู่ด้วยกัน?”
“ผมไม่ได้สบายใจหรอกนะ แต่เราวิ่งพล่านแบบนี้ก็ไม่มีประโยชน์ ถ้านรุตม์รู้ว่าคุณตามสืบเสาะวุ่นวายชีวิต ส่วนตัวเขา เขาจะรู้สึกว่าคุณล้ำเส้น ผมพูดถูกไหม?” ภารดีชะงักไปเพราะถูกต้อง “นรุตม์เป็นคนให้เกียรติผู้หญิงไหม?”
“เขาเป็นสุภาพบุรุษตัวจริงเลยล่ะ”
แดนสีหน้าโล่งใจ “งั้นก็ไม่มีอะไรต้องห่วง เพราะลีก็หัวโบราณ” ภารดีมองแบบไม่อยากเชื่อ “ผมเชื่อในคนของผม ถ้าคุณยืนยัน เราต้องเชื่อในเกียรติของคนที่เราชอบ ว่าไง”
“ฉันยืนยัน” ภารดีมั่นใจ
“งั้นก็จบ...”
“จบที่?”
“รอ...ให้เขากลับมา...หรือคุณมีวิธีที่ดีกว่านั้น?”
ภารดีส่ายหน้าไม่มีทางอื่น จำต้องยอมตามนั้น
ที่เพนท์เฮ้าส์ของนรุตม์ ลีลานอนหลับมีอาการตัวร้อนขึ้นอีก ขยับกระสับกระส่าย เพราะพิษไข้ก็ร้องโอดโอย ทั้งที่ยังไม่ลืมตา นรุตม์ที่หยิบอ่างน้ำมาใช้ผ้าชุบน้ำบิดหมาด เช็ดหน้าเช็ดคอให้ นึกถึงคำที่พยาบาลบอก
“คนไข้อาจมีอาการตัวร้อน เพราะแผลระบมนะคะ ญาติต้องคอยดูแลใกล้ชิด สังเกตอาการ”
นรุตม์พับผ้าวางบนหน้าผากของลีลาเพื่อให้คลายความร้อน ลีลาลืมตาขึ้นมองนรุตม์ “ปวดแผลมากไหม?”
ลีลาไม่ได้ตอบคำถาม มีอาการสะลึมสะลือจับมือนรุตม์ไว้ “อย่าไปไหน...อย่าทิ้งลีไว้คนเดียว”
“ผมจะไม่ไปไหน...จะอยู่ข้างๆ คุณ นอนนะ....”
ลีลาค่อยหลับตา แต่มือยังจับมือนรุตม์ไม่ปล่อย นรุตม์จับมือลีลาไว้มองด้วยสายตาอ่อนโยน
ที่บ้านของดล ดลยืนมองแดนจากในบ้าน เห็นแดนนั่งเครียดยังพยายามจะโทรหาลีลา แต่โทรศัพท์ไม่เปิด เครื่อง แดนหงุดหงิดมากนั่งไม่ติด ลุกเดินไปมา ยังพยายามกดโทรศัพท์
ดลเดินออกมามอง อย่างเห็นใจ “ถ้าภาเขายืนยันว่าลีปลอดภัยแกก็เลิกหงุดหงิดได้แล้ว ยังไงคืนนี้แกก็ติดต่อลีไม่ได้แน่”