บทละครโทรทัศน์ ไฟล้างไฟ ตอนที่ 14 หน้า 2
“ขอบคุณครับ” นรุตม์สีหน้าโล่งขึ้น หันมาปลอบลีลา “คงใช้เวลาไม่นาน ไม่ต้องกังวลนะคุณ” นรุตม์ชะงักที่เห็นสภาพของอีกฝ่ายที่ลงไป นั่งกองกับพื้น หน้าซีด หายใจหอบถี่ เหงื่อเต็มใบหน้าดูเหมือนจะเป็นลม ชายหนุ่มเห็นลีลากำลังจิกข้อมือด้วย ความเครียด “คุณลี....คุณเป็นอะไร”
ลีลายังคงจมอยู่ในภวังค์ของความกลัวในอดีต โดย ไม่ได้ยินเสียงเรียกของนรุตม์เลย
“พ่อขา....ป้าขา...ลีกลัว” ลีลาลุกขึ้นไปที่ประตู “เปิด.. เปิด..เปิด...เปิดสิ...” หญิงสาวตีประตูลิฟต์ถี่ๆ “เปิดประตู..” จากตีกลายเป็นทุบปังๆ “เปิดเดี๋ยวนี้!....ฉันบอกให้เปิด!” ลีลาเริ่มเสียงดังคลุ้มคลั่งต้องการจะออกจากลิฟต์ให้ได้ เสียงลีลากรีดร้องด้วยความหวาดกลัวดังก้องไปทั่วลิฟต์ นรุตม์ตะลึงกับอาการของลีลา
วัลภากับดลฤดีที่ยืนอยู่หน้าลิฟต์ได้ยินเสียงกรีดร้องของลีลาก็มองหน้ากัน
ดลฤดีมองวัลภาอย่างกังวล “ไอ้ลีมันสติแตกแล้วเจ๊”
วัลภากระวนกระวาย หันไปหา พนักงานโรงพยาบาลที่คุยมือถือด้วยสีหน้าร้อนรน “เมื่อไหร่จะซ่อมเสร็จสักที ช่วยเร่งให้เร็วหน่อยได้ไหมคะ เพื่อนฉันจะแย่แล้ว”
“กำลังรีบแก้ไขอยู่นะคะ ต้องขอโทษด้วยจริงๆ”
เสียงลีลายังร้องดังก้อง วัลภากับดลฤดีกระวนกระวายมาก เป็นห่วงอาการของลีลา
นรุตม์เข้าไปจับลีลาที่ดูคลุ้มคลั่งพยายามทุบประตูลิฟต์ให้หยุด แต่ลีลาดูจะสติหลุดไปแล้ว
“คุณลี!”
“ให้ฉันออกไป ให้ฉันออกไป!” ลีลาร้องโวยวาย
นรุตม์ต้องเข้ากอดลีลาไว้แน่น ลีลาดิ้นรน “ไม่ต้องกลัว ผมอยู่กับคุณ ผมจะไม่ให้คุณเป็นอะไร เชื่อผมนะ...” เสียงปลอบโยนของนรุตม์ค่อยๆ หยุดความคลุ้มคลั่งของลีลา “ผมอยู่ตรงนี้ อยู่กับคุณ ผมจะดูแลคุณเองนะลี” ลีลาค่อยๆ สงบลง “หายใจช้า ๆ ผมอยู่กับคุณนะลี...”
ลีลาค่อยๆ สงบลงโดยยึดเสียงของนรุตม์เป็นหลักพิงใจให้คลายความกลัว
เจ้าหน้าที่ช่างซ่อมลิฟต์ยืนอยู่กับวัลภา ดลฤดี ที่หน้าลิฟต์ จากนั้นประตูลิฟต์ค่อยๆ เปิดออก มองเห็นนรุตม์นั่งประคองลีลาที่หลับไปด้วยความเพลียอยู่ในอ้อมแขนของนรุตม์ ดลฤดีกับวัลภาอึ้งว่าเกิดอะไรขึ้น
ที่เคาน์เตอร์การเงิน ดลฤดียืนรอวัลภาที่กำลังจัดการชำระค่าใช้จ่ายของผู้ป่วยใน
วัลภารับใบเสร็จ“ขอบคุณค่ะ” เธอหันมาหาดลฤดีว่าเรียบร้อยแล้ว ทั้งสองคนจะเดินออกไป แต่ต่างชะงักที่ เห็นแดนกับภารดีเดินเข้ามาหาอย่างรีบร้อน
“พี่ภาครับ ลีหายไปไหน” แดนเอ่ยถาม
“เราขึ้นไปเยี่ยมคุณลี แต่พยาบาลบอกว่าคุณลีออกจากโรงพยาบาลแล้ว” ภารดีสงสัย