บทละครโทรทัศน์ แอบรักออนไลน์ ตอนที่ 17

ปราณนต์เอามือมาปิดโทรศัพท์ของรุจน์ อีกมือก็ปิดของพีระ ชายหนุ่มเขินๆ “พอแล้วครับพี่ จะถ่ายทำไม ?”

“ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน  แต่ก็ถ่ายไปก่อน เพราะรู้ว่ามันต้องมีอะไรบางอย่างที่สำคัญมากแน่ๆ” รุจน์หลิ่วตา 

แสนดีแทรกเข้ามา “นั่นสิ พี่ก็มาแบบใสๆ ไม่รู้เรื่องอะไรเลย คุณรุจน์โทร.เรียกบอกว่า น้องณนต์มีลับลมคมใน ทำท่าเหมือนนัดบอดกับใครสักคน”

พีระแทรกอีกที “ส่วนพี่กำลังจะมาซื้อกาแฟพอดี ก็โดนลากเข้ามาด้วย ตกลง..น้องณนต์กับน้องพราว..มาทำอะไรกัน ?”

ปราณนต์เขิน พริบพราวหน้าเจื่อน แต่ต้องฝืนยิ้มว่าเขินด้วย ปราณนต์มองหน้าพริบพราวแล้วก็ตัดสินใจบอกว่าความจริง “ในเมื่อทุกคนมาอยู่ตรงนี้พร้อมหน้าพร้อมตากันแล้วก็ดี..ผมถือโอกาสบอกความจริงเลยแล้วกัน จะได้ไม่ต้องพยายามตามสืบอะไรกันอีก” ทุกคนฟังลุ้น “วันนี้ผมนัดเจอคุณ “แอบรัก” ... และผู้หญิงที่มาตามนัดก็คือ ... “พราว”..”

สามคนพยักหน้า “อ๋อออ” สมองยังไม่ประมวลก็เออออไป สักพักเริ่มประมวลผล สามคนอึ้ง ชะงักหันขวับมา “ห๊ะ ?!!!! พริบพราวคือแอบรัก !!!”

ปราณนต์ยิ้มรับหน้าบาน...พริบพราวยิ้มรับหน้าเจื่อนๆ 

สามคนอึ้งเหวอ...โดยเฉพาะแสนดี “น้องพราวเนี่ยนะ” แสนดีย้ำอีกที

พริบพราวยิ้มรับ เจื่อนๆ แต่พยายามทำมั่นใจ

ด้านหลัง...รันเดินมากำลังส่งสายตาให้หนุ่ม..แต่ต้องชะงักเพราะเห็นแก็งนารากรเกาะกลุ่มอยู่ รันหลบวูบแอบมอง ด้วยความสงสัยอยากรู้ “มาทำอะไรกัน?” 

อวัศยาเดินหน้าเครียด ก้าวฉับๆ ออกมาจากตึก สมองมึนๆ เบลอๆ หน้าเหวี่ยงๆ 

ลิปดาเดินตามมาอย่างเร็ว “ศยา ศยา เดี๋ยว หยุดก่อน” เขาดึงแขนไว้ ทำเอาอวัศยาหน้าหงาย “คุยกันก่อน เป็นอะไร คุณตบผมทำไม”  ลิปดาจับข้อมือของศยาไว้แล้วยืนนิ่งๆเหมือนไม่ได้ออกแรงอะไรเลย 

ส่วนอวัศยาพยายามจะสะบัด บิด ม้วนตัวเพื่อให้หลุดพ้นจากการจับกุมดูมันช่างยากเย็นซะเหลือเกิน หญิงสาวม้วนตัวไปโวยวายไป “บอสก็น่าจะรู้อยู่แล้วว่าโดนตบเพราะอะไร ? เรื่องมันจบลงแบบนี้ก็เพราะบอส” เธอบิดแขน แกะมือลิปดาไปด้วย แต่ก็ไม่หลุดสักทีเริ่มเหนื่อย “บอสร่วมมือกับรุ่นน้องตัวเองกีดกัน กลั่นแกล้งฉัน!!ฉันไม่เข้าใจทำไมบอสต้องทำแบบนี้กับฉันด้วย เสียแรงที่ฉันไว้ใจทำไมต้องหักหลังฉันด้วย!!!!” 

อวัศยาตะโกนออกมาเหมือนระบาย แล้วก็เทพลังลงฝ่าเท้าแล้วยกขึ้นมาเหยียบที่เท้าของลิปดาแบบเต็มๆ พลั่ก!!!