บทละครโทรทัศน์ แอบรักออนไลน์ ตอนที่ 17 หน้า 3
ปราณนต์ถามด้วยความแปลกใจ
“ลาครึ่งวัน ? ทำไม ? เป็นอะไรหรือเปล่า ?”
“ไม่มีสมาธิทำงาน..ดูสิ” พริบพราวปรายตาไปที่ออฟฟิศ ปะทะกับสายตาของรุจน์ พีระ แสนดี ที่แอบมองเป็นระยะๆ ด้วยความอยากรู้อยากเห็น มีแต่ลิลลี่ที่มองทุกคนด้วยความแปลกใจ .. มองอะไรกัน ?
ปราณนต์มองตามแล้วก็เข้าใจ “ผมขอโทษ ไม่ได้ตั้งใจจะทำให้เป็นประเด็นทางสังคมแบบนี้...จากที่เราแชตกัน และ คุยกันทางอีเมล ผมพอจะรู้ว่าคุณเป็นคนมีความเป็นส่วนตัวสูง ผมน่าจะทำอะไรให้ระมัดระวังมากกว่านี้”
พริบพราวฝืนยิ้ม “ไม่เป็นไร ไม่ต้องขอโทษ นาย..เอ่อ..ณนต์ไม่ได้ตั้งใจพราวรู้”
“ไม่โกรธแน่นะ”
“แน่”
“ไม่งอนแล้วหายไปอีกนะ”
“ไม่หายหรอก”
“ตกลงตอนนี้เราเป็นแฟนกันแล้วใช่มั้ย ?”
พริบพราวจะตอบว่าใช่ แบบลืมตัว แต่ชะงักทัน ปราณนต์ลุ้น พริบพราวเขิน “..อย่ามาเนียน ต้องขอดูความประพฤติอีกสักพัก ถ้าสอบผ่านจะให้เลื่อนขั้น”
“โหยยยยย..มีงี้ด้วย..”
“ใช่ แล้วก็เริ่มต้นจากแบบทดสอบที่ 1 .. “ ปราณนต์ตั้งใจฟัง “ลืมอดีตให้หมด สิ่งที่เราเคยคุยกัน ไม่ว่าจะในอะไรก็ตาม เราจะไม่พูดถึงมัน และจะไม่ติดต่อกันผ่าน “แอบรัก” ต่อจากนี้ไป..จะไม่มี “แอบรัก” จะมีแต่ “พริบพราว” กับ “ปราณนต์” เท่านั้น!”
“ทำไม ?”
“เพราะนี่คือความจริง .. ที่ผ่านมา .. ที่เรา” พริบพราวพูดแล้วสะท้อนใจนิดๆ “คุณกับแอบรักคุยกันทางออนไลน์ มันไม่เห็นหน้า เราจะพูดจะพิมพ์อะไรก็ได้ให้ดูดีที่สุด ถ้าเรายึดติด เราคงไม่ได้เรียนรู้ตัวตนที่แท้จริง เริ่มต้นแบบนี้..ณนต์จะทำได้หรือเปล่า?”
“ได้สิ..ก็ดีเหมือนกัน ผมรู้จักแอบรักมากแล้ว .. อยากรู้จักพริบพราวให้มากกว่านี้” ปราณนต์ยิ้มอบอุ่น น่ารัก ^^ พริบพราวยิ้มรับ โล่งอก ดีใจ “ส่วนเรื่องคนในออฟฟิศ เดี๋ยวผมจัดการเอง วันพรุ่งนี้ทุกอย่างน่าจะดีขึ้น”
พริบพราวมองปราณนต์ซาบซึ้ง “ขอบคุณมาก..พราวไปก่อนนะ พรุ่งนี้เจอกัน”
พริบพราวยิ้มให้ ปราณนต์ยิ้มรับ .. โบกมือลา พริบพราวหันหลัง...ทันทีที่พ้นสายตาปราณนต์ หน้าพริบพราวนิ่งเครียด รอยยิ้มหายไป มีความมุ่งมั่นที่จะทำอะไรบางอย่างเข้ามาแทน
อวัศยาอยู่ในชุดอยู่บ้าน หน้าตาเครียด ครุ่นคิด หญิงสาวเดินไปมาที่หน้าคอมพ์ คิดจะทำยังไงดี แล้วก็หันมานั่ง อวัศยาตัดสินใจเข้าไปในเมล์แอบรัก แล้วก็เตรียมส่งเมล์หาปราณนต์