บทละครโทรทัศน์ แอบรักออนไลน์ ตอนที่ 10 หน้า 4
หญิงสาวมองหน้าปราณนต์สองคนสบตากัน .. ปราณนต์อยากขอบคุณแต่พูดไม่ออกเลยไม่ได้พูดออกมา .พริบพราวเดินจากห้องไป
ปราณนต์คิดๆ แล้วก็ตัดสินใจหันมาทางพี่ปุ้ม“พี่ปุ้ม..เดี๋ยวผมมา” ปราณนต์รีบวิ่งตามพริบพราวออกไป
พริบพราวเดินอยู่ในโรงพยาบาล เธอยิ้มนิดๆ มีความสุขกับสิ่งที่ได้ทำลงไป
เสียงปราณนต์เรียกขึ้น “พราว..พราว...เดี๋ยวก่อนพราว”
พริบพราวหันมา ปราณนต์วิ่งมาหา “ .. ผมยังไม่ได้พูดคำสำคัญเลย” หญิงสาวแปลกใจ “ผม “ขอบคุณ” มาก...ขอบคุณที่เป็นธุระให้ทุกอย่าง คุณจะไม่ช่วยผมก็ได้ แต่คุณก็ช่วยอย่างสุดความสามารถ..ซึ้งมาก..ขอบคุณจริงๆ”
พริบพราวยิ้มรับ “ฉันน้อมรับคำขอบคุณ ด้วยความยินดี.. อ่อ แล้วถ้านายอยากจะพาคุณป้าไปรักษาที่ไหน รักษายังไงก็บอก พ่อ แม่ พี่ชายฉันเป็นหมอ..พวกเค้าน่าจะมีคำแนะนำดีๆให้ได้”
“ครับ..ขอบคุณมาก” ปราณนต์รับคำอย่างสุภาพ พริบพราวยิ้มรับ ..
ปราณนต์มองพริบพราวด้วยแววตาที่ต่างไปจากเดิม มีความชื่นชมและเป็นมิตรอย่างที่ไม่มีความคลางแคลงใจ พริบพราวสัมผัสได้ เธอรู้สึกดีเช่นกัน “ฉัน..กลับก่อนนะ” พริบพราวหันหลังจะเดินต่อไป
ปราณนต์ตัดสินใจพูดขึ้น “ผมรู้ว่าสองสามวันที่ผ่านมา รวมทั้งตลอดเวลาที่ไปปฎิบัติธรรม คุณพยายามจะหลอกถามผมเรื่องของ “แอบรัก” พริบพราวขมวดคิ้ว..หือ..? ปราณนต์พูดต่อ “ผมไม่รู้ว่าเค้าเป็นใคร ..ผมรู้แค่ว่าผมสบายใจที่ได้คุยกับเค้า และเราก็ไม่ได้เป็นอะไรกันมากไปกว่าคนที่ไม่รู้จักกัน”
พริบพราวตั้งใจฟัง ปราณนต์เล่าให้ฟังแบบเปิดอก “ผมไม่รู้ว่าคุณจะอยากรู้ไปทำไป แต่ถ้าคุณกังวลที่เค้าช่วยผมเรื่องงาน คุณไม่ต้องห่วง ผมไม่ใช่คนที่จะเอาเปรียบคนอื่น .. และผมจะไม่ขอรับความช่วยเหลือของเค้าในเรื่องนี้อีกแล้ว .. ขอให้คุณสบายใจได้”
ปราณนต์พูดอย่างตรงไปตรงมา และจริงใจ .. พูดจบแล้วก็เดินกลับไป พริบพราวได้แต่มองตามอึ้งๆ งงๆ
“หลอกถามตั้งนานไม่ยอมพูดสักคำ อยู่ๆ อยากเล่าก็เล่ามาซะหมดเลย” พริบพราวคิดแล้วก็ยิ้มๆ .. รู้สึกว่าปราณนต์เป็นคนแปลกดี และมีเสน่ห์ในแบบที่เธอเองก็คิดไม่ถึง
พริบพราวกับปราณนต์หันหลังและต่างคนต่างเดินไปทางของตัวเอง .. แต่อมยิ้มและมีความสุขกับห้วงอารมณ์ใหม่ที่เพิ่งเกิดขึ้น
พี่ปุ้มเปิดประตูห้องคนไข้เดินออกมากับป้าเปรี้ยว ปราณนต์เดินมาพอดี
“ณนต์มาพอดีเลย ณนต์อยู่กับแม่ก่อนนะ พี่กับป้าเปรี้ยวกลับไปเก็บของใช้ส่วนตัวมาเตรียมนอนคืนนี้ เดี๋ยวเราค่อยสลับกัน”
“ครับ”
“พอแม่ปริมฟื้นแล้ว โทร.บอกป้าหน่อยนะ”
“ครับ”