บทละครโทรทัศน์ แอบรักออนไลน์ ตอนที่ 16

ภายในห้องสัมมนา พริบพราวมองซ้ายมองขวาในงานไม่เห็นปราณนต์และอวัศยา ทำให้เธอเริ่มร้อนใจ หญิงสาวเดินมาหาลิปดาที่นั่งอยู่ตรงโซฟาผู้บริหาร “พี่ลิป .. พราวไปตามหาพี่ศยากับปราณนต์ก่อนนะคะ เดี๋ยวรีบกลับมาค่ะ” 

ลิปดาเรียกเบาๆ กะจะห้าม “พราว..พราว...” 

พริบพราวไม่ฟังเสียงรีบเดินไปเลย ลิปดามองมาที่ผู้จัดงานที่กำลังมองมาด้วยความแปลกใจ..เชายิ้มแห้งๆ ไม่กล้าลุกตามพริบพราวออกไป ได้แต่มองตามนิดๆ 

ภายในห้องพักของอวัศยา หญิงสาวและปราณนต์ตัวเปียกทั้งคู่ กระเป๋าของอวัศยาถูกเทลงบนผ้าเช็ดตัวที่ปูไว้บนโต๊ะในห้องพัก สมุดโน้ต กระเป๋าเครื่องสำอาง กระเป๋าตังค์ นานาสรรพสิ่งเปียกน้ำหมดสิ้น

“เปียกหมดเลย ! ผมต้องขอโทษด้วยนะครับที่เมื่อกี๊ยั้งไม่อยู่ เลยตกน้ำไปด้วย ของพี่เลยเปียกหมดเลย” 

“ไม่เป็นไร ฉันซุ่มซ่ามเอง ฉันต้องขอโทษมากกว่าที่ลากเธอตกน้ำเลยต้องเปียกไปด้วย” 

ชายหนุ่มยิ้มรับ “สรุป...เราเสมอกัน ไม่ต้องมีใครขอโทษใคร” อวัศยายิ้มรับ ปราณนต์หันมาทางของที่เปียก “เดี๋ยวผมช่วยเอาของพวกนี้มาตากนะครับ เดี๋ยวของพี่จะเสียหายกว่านี้นะครับ อย่างแท็ปแล็ตพวกนี้ ต้องรีบเอามาเป่าจะได้แห้ง เผื่อจะยังใช้งานได้” 

อวัศยาไม่อยากรบกวนปราณนต์ “เดี๋ยวฉัน....”

แต่อีกฝ่ายรีบพูดดักคอ “พี่ศยารีบไปเปลี่ยนชุดก่อนเถอะครับ อยู่เปียกๆแบบนี้ เดี๋ยวไม่สบายต้องลางานนะครับ”

หญิงสาวชะงัก คิดได้ “เอ่อ ..ก็ได้  ฝากด้วยนะ” เธอเดินถือเสื้อผ้าที่จะเปลี่ยนแล้วเข้าห้องน้ำไป

ปราณนต์จัดแจงจะหาไดร์มาเป่าแท็ปแล็ต แต่เห็นเสื้อเปียก แล้วมองไล่มองไปที่ขากางเกงตัวเองมีน้ำหยดเลอะเต็มพื้นห้อง ปราณนต์ชะงัก แล้วคิดว่าต้องทำบางอย่าง

ที่หน้าห้องพักปราณนต์ พริบพราวยืนเคาะประตู แต่ไม่มีเสียงตอบ..หญิงสาวเคาะอีกรอบ...ก็ไม่มีเสียงตอบ 

พริบพราวคิด อยู่ไหนนะ ? หรือว่า...เธอเอะใจ !! 

อวัศยาเปลี่ยนชุดเรียบร้อยเดินออกมาจากห้องน้ำ พอเดินพ้นห้องน้ำปุ๊บก็ต้องชะงักกึก

ปราณนต์ยืนอยู่ในชุดคลุมหลวมๆ แอบเซ็กซี่เบาๆ กำลังถือไดร์เป่าผม เป่าแท็ปแล็ตที่เปิดฝาออกเห็นเครื่องกลไกข้างใน..

อวัศยาถึงกับผงะ “นะ..นะ..นี่เธอ...”