บทละครโทรทัศน์ OMG ผีป่วนชวนมารัก ตอนที่ 7 หน้า 4
“ไข่ขาวรึเปล่าคะ”
“ถูกต้องเป๊ะ” อาทิตย์ยิ้ม “สมกับเป็นลูกศิษย์เชฟอาทิตย์จริงๆ อะชิมปอเปี๊ยะร้านนี้ผมชอบมากเพราะว่าครีเอทีฟได้สุดยอดมาก ปอเปี๊ยะไส้ผัดไท ปอเปี๊ยะธรรมดาที่คุณทำคราวที่แล้ว แต่ว่าดูสิแป้งเค้านี่เกาะกันแบบเหนียวนุ่มเลย” ทั้งคู่ชวนชิมชวนคุยอย่างสนิทสนมมีความสุข
ภายนอกร้านปอเปี๊ยะ จิ๋วและอาทิตย์เดินออกจากร้านอาหาร เพื่อเดินกลับไปยังรถ
“ร้านนี้ ดีทุกอย่าง ยกเว้นอย่างเดียว....ทางไปที่จอดรถมืดมาก” ยังไม่ทันขาดคำ จิ๋วเดินสะดุดทันที
“นั่นไง...เป็นอะไรมั๊ยเนี่ย? เดินระวังหน่อย”
“ขอโทษค่ะเชฟ ไม่เป็นอะไรค่ะ”
“เออ...คุณต้องหัดออกกำลังกายบ้างนะ ทำตัวอ่อนแอตลอด ใครๆเขาก็คิดว่ารังแกได้ โขกสับได้ ถ้ามีใครมารังแกคุณก็บอกไปเลยว่า” จิ๋วรับฟังอย่างตกใจ “ฉันไม่ใช่จิ๋ว จอมเซ่อ..ฉันคือ จิ๋ว โคตรแจ๋ว!!..
จิ๋วยิ้มมีความสุขที่เชฟให้กำลังใจ
“พูดตามสิ..จิ๋วโคตรแจ๋ว” จิ๋วตะโกน “จิ๋ว ..โคตร...แจ๋ว”
จิ๋วตกใจที่อาทิตย์เรียกเธออย่างนั้น อาทิตย์ยิ้มกุ้มกริมแล้วเดินไป
“เออดี...ค่อย เท่ คูล สมเป็นศิษย์เอกเชฟอาทิตย์ขึ้นมาหน่อย” จิ๋วยิ้มรับ เดินตามอาทิตย์ไปอย่างมีความสุข
ระหว่างเดิน จิ๋วชะงักตื่นเต้นกับเสียงดนตรีเปิดหมวกตรงหน้า จิ๋วหยุดดูตาเป็นประกาย “เท่จัง”
นักดนตรีเปิดหมวก เล่นกีตาร์และร้องเพลงรักเพราะๆ ห้อมล้อมด้วยผู้ชม จิ๋วรู้สึกปลื้ม กับเสียงเพลงและการเล่นกีตาร์ อาทิตย์เดินย้อนกลับมาอย่างสงสัย อาทิตย์แอบหมั่นไส้ที่จิ๋วทำท่าชื่นชมนักดนตรีหนุ่มตาวิ๊งๆ
“เท่ตรงไหน ... สกิลเด็กๆ ฝีมือแบบนี้ออดิชั่นดาษๆตามร้านอาหารทั่วไป”
อาทิตย์เดินต่อไป ขณะที่จิ๋วกำลังยืนชื่นชมนักดนตรีอยู่ “นี่คุณ เท่ถึงกับจะอยู่ขอลายเซ็นเค้าเลยรึไง”
“คะ...อ๋อไม่ค่ะ”
อาทิตย์เหวี่ยงเบาๆ “...งั้นผมกลับก่อนนะ”
จิ๋วเดินต่อ แต่สายตายังจ้องมองนักดนตรีอยู่อย่างชื่นชม “คะ...ค่ะ”
อาทิตย์เสียงดัง “จิ๋ว..!!! กลับมั๊ย?”
จิ๋วสะดุ้งกับเสียงเรียกอาทิตย์ อาทิตย์เดินหนีไปแต่แอบค้อนนักดนตรีเบาๆ “ค่ะ ค่ะ” จิ๋วรีบวิ่งตาม
ภายในบ้านป้าปู ป้าปูฉุดยื้อผีข้าวปุ้น เข้ามาภายในห้องพัก “เข้าไป อย่าลำไย”
“ป้า...ป้าจ๋า”