บทละครโทรทัศน์ เพื่อนรักเพื่อนริษยา ตอนที่ 2 หน้า 3
“แหม..ฉันก็อุตส่าห์แต่งตัว” ปูเปรี้ยวกะนางฟ้ามองหน้ากันขำๆ
“แต่ที่หนูฟ้าจะต้องตอบก็คือคำถามของพี่ปูเปรี้ยว เอ่อ..ไม่ใช่สิ คำถามของคุณราศีถึงจะถูก” ปูเปรี้ยวควักไอแพดมาเปิดจิ้มๆ อ่านคิวเลย “คิวละครเรื่องใหม่ที่วางไว้ทุกจันทร์ อังคาร พุธ จะเริ่มเดือนหน้า กะงานอีเว้นท์” ปูเปรี้ยวนับ “1-2-3-4-5-6-7-8 โอเค 8 งาน งานรับรางวัลนักแสดงผู้ทำคุณประโยชน์...”
นางฟ้าหาวหวอด “หนูคงจะทำคุณประโยชน์อะไรให้ใครไม่ได้อีกต่อไปแล้วล่ะค่ะ ถ้าตอนนี้หนูไม่ได้นอน” นางฟ้าหาวยาวววว “คือ..หนูง่วงมากอ่ะค่ะ พี่ปูเปรี้ยวอยากตอบคุณราศีว่าอะไรก็ตอบไปเลยนะคะ” นางฟ้าพยักหน้าให้บ่าวไพร่เข็นรถออกไป
ปูเปรี้ยวพยายามเรียก “อ้าว..เดี๋ยวสิคะ..”
“แหม..ลูกคนนี้!!” เดือนเด่นอ่อนใจ หันไปมองหน้าปูเปรี้ยว “หรือจะให้แม่ไปรับรางวัลแทนคะ??”
ปูเปรี้ยวอึ้ง พูดไม่ออก เดือนเด่นรอคำตอบจริงจัง ปูเปรี้ยวเอือม
ที่โรงพัก ในห้องขังมีนักพนันมากมาย หนึ่งในนั้นคือ สมร แม่จิ๋ว สมรแหกปากลั่น “อีจิ๋ว!! ข้าหิวข้าว!! ข้าปวดฉี่!!”
จิ๋วและเมฆยืนคุยกับตำรวจ จิ๋วตกใจ “ห้าพัน”
“เจ๊หมอนเป็นทั้งเจ้ามือและเจ้าของสถานที่ แถมนี่เป็นการจับกุมครั้งที่สองแล้ว ถ้าไม่มีเงินมาประกันตัว เจ๊สมรต้องโดนโทษจำคุกสามปี”
สมรโวยวายจากในคุกเสียงดัง “สามปี..ข้าไม่เอานะนังจิ๋ว แกต้องหาเงินมาประกันข้าออกไปนะ แกจำได้มั๊ย ว่าแกเคยได้รางวัลลูกกตัญญูตอนมอห้า ลูกกตัญญูจะปล่อยให้แม่ตัวเองติดคุกไมได้นะโว้ย”
“แล้วฉันจะไปหาจากที่ไหนล่ะแม่ เงินตั้งห้าพัน ทั้งเนื้อทั้งตัวตอนนี้มีแค่ห้าร้อย”
“แกจะยอมให้แม่ติดคุกรึไง เพื่อนๆ แกมี ก็หยิบยืนมาก่อนสิ นั่งไงไอ้เมฆไง ยืมมันก่อนดิ”
สมรหันมาอ้อนเมฆ “เมฆช่วยน้าหน่อยนะลูก”
“แม่...”
“จิ๋ว..เรามีอยู่สองร้อย จิ๋วเอาไปก่อนเหอะ”
“สองร้อย!! ไอ้บ้า!! นังจิ๋วหัดคบผู้ชายรวยๆ หน่อยสิ ไอ้พวกจนๆ น่ะคบไปก็ ไร้ประโยชน์ ถุย!!” เมฆหน้าเสีย “ไม่รู้ล่ะ ถ้าคืนนี้แกปล่อยให้ข้านอนคุก ข้าจะกลั้นใจตาย!!” จิ๋วกลุ้มใจ
ริมแม่น้ำ อุไรวรรณนั่งเซ็งกับเหตุการณ์พลิกผันเรื่องงานที่เพิ่งเกิดขึ้นอย่างน้อยใจในโชคชะตา
นึกถึงหน้าเป๋า “ทำไมไม่ช่วยฟ้า?”
นึกถึงหน้าราศี “ทำไมเมื่อคืน เธอถึงปล่อยให้เพื่อนเธอนอนเจ็บอยู่บนเวทีแบบนั้น”