บทละครโทรทัศน์ เถียนมีมี่ รักเธอชั่วนิรันดร์ ตอนที่ 8 หน้า 4
ถิงถิงเดินมาหยุดยืนที่มุมหนึ่งในโรงพยาบาล ศักดิ์เดินตามมาด้านหลัง ถิงถิงหมุนตัวหันไปมอง
"เฮียเสียใจด้วยนะ....ได้ข่าวว่าเล้าไก่ไฟไหม้"
“ขอบใจจ้ะ..." ถิงถิงพยักหน้า
"แล้วมันไหม้ได้ยังไง..."
"ชั้นก็ไม่รู้เหมือนกัน...คงต้องไปถามคนที่อยู่แถวๆ นั้นว่าเห็นใครแปลกหน้าบ้างรึเปล่า..."
"ตอนไฟไหม้ ถิงออกไปดูมั้ย"
"เปล่า..." ถิงถิงส่ายหน้า
"ถิงถิงไม่อยู่เหรอ...ถึงไม่ได้ออกไปดู" ถิงถิงมองศักดิ์นิ่ง ไม่ตอบอะไร ศักดิ์ถอนหายใจ เปลี่ยนเรื่องพูด ทิ้งไพ่ใบสำคัญทันที "เฮียสงสารถิงจริงๆ...ไหนจะม๊าไม่สบาย...นอนโรงพยาบาล ไหนจะไฟไหม้เล้าไก่...ไหนจะเรื่องป๊าอีก"
“เรื่องป๊า...เรื่องอะไรเหรอเฮีย..."
ศักดิ์ทำท่าเหมือนไม่อยากพูด “จริงๆ เฮียก็ไม่อยากพูดหรอก...ตอนนี้ถิงกำลังลำบากเดือดร้อน...เฮียเองก็พยายามกันไม่ให้แปะเปียว ไปที่บ่อน แต่เฮียก็มีงานต้องทำเยอะแยะไม่มีเวลาดูว่ามีใครไป...ใครมาบ้าง"
"ป๊าไปที่บ่อนเหรอ" ถิงถิงมองศักดิ์ถามเสียงเบาๆ เหมือนหมดแรงจะพูด ศักดิ์พยักหน้าเหมือนไม่อยากบอกเท่าไหร่ ถิงถิงค่อยๆ สูดลมหายใจเหมือนจะให้กำลังใจตัวเอง ก่อนจะถามต่อ "แล้ว...ป๊าไปยืมเงินเฮียอีกใช่มั้ย..."
"ใช่..." ศักดิ์พยักหน้า
ถิงถิงคว้าผนังข้างๆ เพื่อไม่ให้ทรุดตัวลงไป ศักดิ์ขยับเข้ามาจะประคอง แต่ถิงถิงเบี่ยงตัวไม่ให้ศักดิ์มาโดนตัวเธอ ศักดิ์มองถิงถิงเหมือนหมายมั่นปั้นมือไว้ว่า ไม่ให้จับวันนี้แต่วันหน้าโดนแน่ๆ
ที่บ้านของอาเปียว อาเปียวเดินหงุดหงิดเข้ามามา ทรุดตัวลงนั่ง ก่อนจะโวยวาย "ใครมันจะอยากเสียวะ...อั๊วไปเล่น อั๊วก็หวังว่าจะได้เงินมา ลื้อจะได้ไม่ต้องทำงานหนัก...ม๊าลื้อก็แก่แล้ว...อีจะได้สบายมั่ง"
ถิงถิงย้อน “แล้วมันได้มั้ยล่ะ ป๊า...ที่ผ่านมาเล่นไปกี่ครั้งกี่หน อั๊วก็ไม่เคยเห็นว่าป๊าจะได้...มีแต่เสียๆๆๆๆ"
"ทำไมจะไม่เคยได้วะ...อั๊วเคยซื้อเป็ดมาให้พวกลื้อกิน...จำไม่ได้รึไง...ยังหัวเราะต่อกระซิก...มีความสุขกันทั้งบ้าน"
“ได้ครั้งเดียว แต่เสีย 100 ครั้ง พันครั้ง...อั๊วเพิ่งใช้หนี้เฮียศักดิ์ไปเกือบ 7 หมื่น นี่ป๊าก็ไปสร้างหนี้มาอีก”
"ก็ลื้อมันเรื่องมากนิ....อาถิง...ถ้าลื้อยอมเป็นเมียอาศักดิ์ไปซะ ป่านนี้ก็สบายกันไปหมดแล้ว...หนี้สิน เขาก็ยกให้...แถมเงินค่าสินสอดมาให้อีก...แล้วอั๊วจะเข้าบ่อนตอนไหน...เล่นได้เสียแค่ไหนก็ไม่มีปัญหา...เกิดเป็นผู้หญิงอะนะ จะเสียตัวก็ให้มันมีผลประโยชน์หน่อย...อย่าไปเสียเปรียบ...เสียตัวเพราะ ความรักมันไม่มีค่า...ไม่มีจริงหรอก...ไปหาอาศักดิ์แล้วยอมเป็นเมียเค้าเถอะ...เชื่อป๊า" อาเปียวพูดกระแทกใจถิงถิง ประโยคสุดท้ายอาเปียวพยายามพูดอย่างอ่อนโยน ทั้งคู่ไม่เห็นอาคังที่แอบฟังอยู่