บทละครโทรทัศน์ เถียนมีมี่ รักเธอชั่วนิรันดร์ ตอนที่ 6 หน้า 2
ถิงถิงซัก "ถ้าเราไม่เอาชุดกลับไปแต่มาใส่วันงานเลย...พอเสร็จงานก็คืนเลยราคาจะถูกลงมั้ยเจ๊"
"ได้...แต่ต้องมัดจำนะ.....พอเสร็จงานเจ๊จะคืนให้"
"มัดจำเท่าค่าเช่าชุดได้มั้ยเจ๊...ชั้นมีเงินไม่มากอะ" ถิงถิงต่อรอง
เจ๊เฮียงทำท่าคิดนิดหนึ่งก่อนจะพยักหน้า "ก็ได้..."
ถิงถิงหันไปยิ้มกับเหมือนฝัน ดีใจที่เจ๊เฮียงให้
"ไปลองใส่กันก่อน...ถิง" เหมือนฝันรีบคว้าชุดมาถือไว้ แล้วหันไปดึงถิงถิง เดินไปมุมลองชุดด้านใน
ภายในร้านอาหารแห่งหนึ่งเริ่ม เอกภพตักข้าวเข้าปาก
ปราณีซึ่งนั่งตรงข้าม มองเอกภพอย่างลุ้นๆ "อร่อยมั้ยคะ.....พอกินได้มั้ย"
"อร่อยครับ...คุณณี ทานสิครับ"
"ค่ะ...นีกลัวว่าจะไม่ถูกปากคุณเอก"
"ผมกินง่ายครับ.....ถ้ารสชาติไม่แย่เกินไป"
"ร้านเนี้ย...อร่อยที่สุดในอำเภอเลยค่ะ...เวลามีแขกมาก็จะพามากินที่นี่ค่ะ"
"อ่อ...ครับ" เอกภพพูดแค่นั้นก็ตักข้าวกินต่อ
ปราณีตักข้าวใส่ปากบ้าง สักครู่ เอกภพเงยหน้าขึ้นมองไปข้างนอกแล้วชะงัก เมื่อเห็นถิงถิงเดินมากับเหมือนฝัน เอกภพมองนิ่งอยู่เช่นนั้นจนปราณีรู้สึกถึงความผิดปกติ
ปราณีหันไปมองเห็นถิงถิงกับเหมือนฝัน ก่อนจะหันมามองเอกภพ "เพื่อนเหรอคะ......จะชวนมากินด้วยกันมั้ยคะ"
“ไม่ครับ..." เอกภพหันมามองปราณีตอบสั้นๆ แล้วก้มหน้าก้มตากินข้าวต่อ
ปราณีมองเอกภพ รู้สึกถึงความห่างเหิน พูดคำตอบคำของเอกภพ
ที่บ้านของอาเปียว เกลียวตักต้มจับฉ่ายใส่ชาม เอาไปตั้งที่โต๊ะกินข้าว เกลียวชะเง้อมองไปหน้าบ้านก่อนจะถอนใจ สีหน้ากังวล หันมามองถิงถิงที่ถือจานข้าวมาวาง "อาคังยังไม่กลับมาเลย...ม๊าห่วงน้องเหลือเกิน"
"ชั้นก็ห่วงม๊า...แต่ไม่รู้จะไปตามที่ไหน ไปถามที่ร้านเกม เค้าก็ไม่รู้เรื่อง"
"ป๊าคงอาละวาดตบตีจนอาคังอีเตลิดเปิดเปิง...ไม่อยากกลับบ้านแน่ๆ เลย ทำยังไงดีล่ะ...ถิง"
"ใจเย็นๆ ม๊า...ชั้นว่าเต็มที่ไม่เกิน 2-3 วัน อาคังก็ต้องกลับมา หรือไม่ก็อาจจะไปหาเราที่ตลาดก็ได้"
เกลียวดูมีความหวังขึ้น“ก็ขอให้เป็นอย่างนั้นเถอะ...ม๊ากลัวว่าอาคังจะไปเจอคนไม่ดี แล้วชักพากันไปทำเรื่องไม่ดีน่ะ"
"หิวแล้วโว๊ย...หิว...หิว...หิว...มีอะไรกินบ้าง...หะ" เสียงอาเปียวดังขึ้น
เกลียวเงยหน้าขึ้นมองเห็นอาเปียวเดินเมาโซเซมา ปากก็โวยวายไปด้วย
"วันนี้มีจับฉ่าย...เฮีย...เฮียจะเอาอะไรเพิ่มอีกมั้ย"
"ไข่เจียว...ข้าวต้ม...เอามาไวๆ"
"ถิง...ไปเจียวไข่หน่อย" เกลียวหันไปบอกลูกสาว
"จ้ะ..." ถิงถิงรับคำ
"เดี๋ยวก่อน...." อาเปียวร้องทักขึ้น ถิงถิงชะงักหันไปทางอาเปียว "ลื้อไปหาเฮียศักดิ์มารึยัง..."
"ยังจ้ะ..."