บทละครโทรทัศน์ เถียนมีมี่ รักเธอชั่วนิรันดร์ ตอนที่ 6 หน้า 5
ศักดิ์นั่งอยู่ในห้อง เปิดสมุดบัญชีดูเล่นเหมือนรอเวลา สักครู่ จกกับเขียดเปิดประตูเข้ามา ศักดิ์เงยหน้าขึ้นมอง "ถิงถิงมาแล้วเหรอ...ให้เข้ามาเลย"
"ไม่ได้มาหรอกเฮีย..." จกตอบ
ศักดิ์ขมวดคิ้ว "อะไรวะ...แล้วเอ็ง 2 คน เข้ามาทำไม"
จกหันไปมองหน้าเขียด ก่อนที่เขียดจะหันมาตอบ "ชั้นจะมาบอกว่า...ถิงถิงยังขายของอยู่ที่ตลาดเลย...เฮีย"
"ไม่มีทีท่าว่าจะมาหาเฮียเลย...สงสัยเฮียต้องไปตามด้วยตัวเองแล้วละมั้ง" จกเอ่ยเสริม
ศักดิ์ทำท่าคิด "หรือว่าจะหาเงินมาใช้หนี้ได้วะ..." เขานึกถึงตอนที่เห็นเอกภพอยู่กับถิงถิงจึงคิดว่า เอกภพอาจมาช่วยใช้หนี้
"ไม่รู้เหมือนกันอะ.....เฮีย" เขียดนึกไม่ออก
จกนึกขึ้นได้"อืม...เฮีย...ถิงถิงประกวดร้องเพลงที่ศาลเจ้าด้วยนะ"
"สงสัยกะชนะเต็มที่เลยนะ...จะได้เอาเงินรางวัลมาใช้หนี้" เขียดเดา
ศักดิ์ยิ้มร้ายๆ หน้าตามีเลศนัย"ชนะเหรอ.....หึ..ก็ขอให้ชนะเถอะ"
ที่ศาลเจ้า ในงานเฉลิมฉลองมีการแสดงเชิดสิงโตด้านหน้าศาลเจ้า ซึ่งประดับประดาสวยงาม มีผู้คนเดินเข้าออก มีเจ้าหน้าที่ศาลเจ้าบอกให้ผู้คนเดินเข้าออกทางไหนซื้อธูปเทียน บรรยากาศสนุกสนาน
ช่วงสายๆ เหมือนฝันวิ่งกระหืดกระหอบเข้ามาที่บ้านของอาเปียว "ถิงถิง...อาถิง...ถิง...อยู่ไหนเนี่ย...ถิง..." เหมือนฝันพรวดพราดเข้าไปในบ้านเมื่อไม่เห็นถิงถิงออกมา
เกลียวเดินออกมาจากด้านใน “ถิงไม่อยู่หรอกจ้ะ..."
“อ้าว...ไปไหนอะ...อี๊อย่าบอกนะว่าอยู่ตลาด...คืนนี้มีประกวดร้องเพลงแล้ว...ยังจะไปขายของอีกเหรอ"
“ไม่ได้ไปตลาดหรอก...ไปส่งไข่น่ะ...เดี๋ยวก็มา"
"งั้นฝากบอกถิงด้วยนะ ว่าตอนเย็นไปเจอกันที่หลังเวที จะได้ช่วยกันแต่งหน้าแต่งตัว... ชั้นเอาเครื่องสำอางไปเอง...ไม่ต้องห่วง"
"ได้...." เกลียวยิ้มตอบ
“แล้วอี๊อย่าลืมไปเชียร์นะ...ชวนอาคังไปด้วย...จะได้เสียงดังๆ ชั้นไปล่ะ..." เหมือนฝันวิ่งออกไป
เกลียวค่อยๆ หน้าเจื่อนลง เมื่อนึกถึงอาคัง
ภายในร้านของเถ้าแก่เฉิน อาเฉินขายของกับลูกค้า ลูกค้ารับของแล้วเดินไป สวนกับถิงถิงที่เดินถือแผงไข่มา
"เอาไข่มาส่งจ้ะ......แป๊ะ...."
"ขอบใจมากนะ...เดี๋ยวแปะหักจากที่ป๊าลื้อเซ็นไว้ให้นะ..."
"ขอบคุณจ้ะ..."
"คราวหน้าเอาผักมาบ้างก็ได้นะ...กินผักมั่งจะได้แข็งแรง..."
"ได้จ้ะ..."
"ไม่ต้องเอามาส่งแล้ว..." เสียงนับทองดังขึ้น
ทั้งถิงถิงและอาเฉินหันไปมองเห็นนับทองเดินหน้าร้ายออกมา ถิงถิงหน้าเจื่อน
"อั๊วบอกให้อาถิงเอามาส่ง...ลื้อจะมาสวนว่าไม่ให้ส่งได้ไงห๊ะ...นับทอง"
"ไม่ต้องส่งทั้งไข่ทั้งผักนั่นล่ะ...ถ้าจะเอา...เดี๋ยวชั้นจะไปเอาที่ตลาดเอง"