บทละครโทรทัศน์ ทางเดินแห่งรัก ตอนที่ 8 หน้า 4
“เป็นกันเยอะค่ะ งานพยาบาลนี่ ที่จริงเป็นงานที่เครียดมากนะคะ ไหนจะต้องอยู่กับคนป่วย แล้วไหนจะเรื่องงานจุกจิกให้ปวดหัวได้ทั้งวัน แต่โชคดีที่ลัดดามียาดี”
“ยาอะไรกันคะ”
“ยาแก้ปวดหัวไมเกรนที่พวกเราใช้กันเฉพาะในกลุ่มพยาบาลน่ะค่ะ ตัวนี้ได้มาจากต่างประเทศ ราคาก็สูง หมอเขาเลยไม่ค่อยจ่ายตัวนี้ให้คนไข้ แต่ลัดดารับรองเลยนะคะเห็นผลเร็วมากจริงๆ ไม่กี่นาทีก็หายแล้ว”
“แหม ฟังดูเหมือนยาวิเศษเลย”
“ของแบบนี้ ไม่ลองไม่รู้ จริงไหมคะ”
ศศิเริ่มคล้อยตาม รู้สึกอยากได้ยาวิเศษขึ้นมา “แล้วถ้าพี่อยากได้บ้าง ต้องทำยังไง”
ลัดดาแอบอมยิ้ม เข้าแผน
ศศินั่งรอรับยาอยู่ที่บริเวณที่นั่งรอ ลัดดาเดินกลับมาหาอีกครั้ง ลัดดาแอบยื่นถุงยาเล็กๆ ให้ศศิ “นี่ค่ะ คุณศศิ” ศศิรับไปใส่กระเป๋าถือ “อย่าบอกใครนะคะว่าลัดดาให้มา จริงๆมันผิดกฏน่ะค่ะ”
“แน่นอนค่ะ พี่ต้องขอบคุณมากเลยนะคะ”
“ไม่เป็นไรค่ะ คิดซะว่าลัดดาเอามาให้คุณในฐานะเพื่อน ไม่ใช่ในฐานะพยาบาลกับคนป่วย”
ศศิรู้สึกซึ้งในน้ำใจพยาบาลสาวสวย “งั้นพี่กลับก่อนนะคะ ต้องรีบไปรับลูกที่โรงเรียน”
ศศิเดินจากไป ลัดดายิ้มใส ดวงตาซื่อแฝงไปด้วยแผนการร้าย
ลัดดาเดินกลับมาที่เคาน์เตอร์พยาบาล บนเคาน์เตอร์ มีขวดยาขวดหนึ่งที่ยังวางอยู่ ลัดดาหยิบขวดขึ้นมามองแล้วยิ้ม มีลายมือบนกระดาษกาวเป็นตัวหนังสือเขียนกำกับไว้ "ยากล่อมประสาท" ลัดดาเอายาขวดนั้นเก็บใต้เคาน์เตอร์
ที่บ้านศศิ ศศิกำลังช่วยต้นกล้ากับข้าวหอมเก็บเสื้อผ้าชุดไปเที่ยวใส่กระเป๋า
“คุณแม่ขา คุณแม่ว่าข้าวหอมเอาชุดว่ายน้ำตัวไหนไปดี สีชมพูหรือสีฟ้า”
ศศิปวดหัวอยู่ แต่ก็ฝืนทำหน้าที่ไปตามปกติ “ชอบตัวไหนก็เอาตัวนั้นไปสิลูก”
“คุณแม่ครับ ต้นกล้าขอเอากล้องไปถ่ายรูปด้วยนะ”
“จ้ะ” โจโผล่มาหน้าดู “เป็นไงกันมั่ง แม่ลูก เก็บของกันอยู่เหรอ พรุ่งนี้เราจะได้ไปทะเลกันแล้วนะ”
“คุณพ่อคะ ข้าวหอมจะไปเก็บเปลือกหอยกลับมาบ้านด้วย”
“นี่ข้าวหอมไม่รู้เหรอว่า การเก็บเปลือกหอยมาจากชายหาดเป็นสิ่งไม่ดี”