บทละครโทรทัศน์ ทางเดินแห่งรัก ตอนที่ 8 หน้า 5
“ไม่ดียังไง”
“ครูพี่บอกว่า เปลือกหอยเป็นบ้านของปู..ปู อะไรนะครับแม่”
ศศิฝืนยิ้มตอบ “เสฉวนจ้ะ”
“ใช่ ปูเสฉวน ถ้าเราไปเอาบ้านปูมา ปูก็จะไม่มีที่อยู่”
“เหรอ งั้นเราไปสร้างบ้านให้ปูกันดีกว่าไหม พี่กล้า”
เด็กๆ สองคนคุยกันไปเจื้อยแจ้ว ศศิพับเสื้อผ้าลูกไปแล้วก็กุมศีรษะไป สีหน้าไม่ค่อยดี
โจสังเกตเห็น “ยังปวดหัวอยู่หรือศิ”
“อือ”
“กินยาหรือยัง”
“กินไปชั่วโมงนึงแล้ว นี่ยังไม่หายเลย”
“แล้วพรุ่งนี้จะไปได้หรือเปล่า”
ศศิมองลูกๆ ที่ต่างหยุดคุย กำลังรอความหวังจากเธอตาปริบๆ ศศิยิ้มให้กำลังใจลูก “ไปได้สิ ยังไงก็ต้องหาย”
ศศิเดินเข้ามาในห้องนอน นั่งลงข้างเตียงกุมขมับ สักพักก็นึกได้ เธอจึงหยิบซองยาที่ได้มาจากลัดดาออกมาจากกระเป๋าถือ นึกถึงคำพูดลัดดา
“ยาแก้ปวดหัวไมเกรนที่พวกเราใช้กันเฉพาะในกลุ่มพยาบาลน่ะค่ะ ตัวนี้ได้มาจากต่างประเทศ ราคาก็สูง หมอเขาเลยไม่ค่อยจ่ายตัวนี้ให้คนไข้ แต่ลัดดารับรองเลยนะคะเห็นผลเร็วมากจริงๆ ไม่กี่นาทีก็หายแล้ว”
“แหม ฟังดูเหมือนยาวิเศษเลย”
“ของแบบนี้ ไม่ลองไม่รู้ จริงไหมคะ”
ศศิตัดสินใจลองดู เปิดซอง เทยาออกมา กินยาแล้วดื่มน้ำตาม
เช้าวันใหม่ที่คอนโด อ้อมกำลังต้มยาจีนควันลอยฉุยออกมาจากหม้อ อ้อมสำลักกลิ่นซะเอง
วินมายืนมองทำหน้าเหยเก “ไม่ไหวแล้วมั้งอ้อม กลิ่นยานี่มันคลุ้งไปทั่วห้องเลยนะ” อ้อมกับวินจึงช่วยกัน เปิดหน้าต่าง ประตูห้องออกทิ้งไว้เพื่อไล่กลิ่นออกไป
เพื่อนบ้านสองคนเดินผ่านหน้าห้องของอ้อมกับวิน แล้วพากันร้องยี้ เหม็นกลิ่นยา เอามือปิดจมูก
เพื่อนบ้านสองคนเดินไปเจอ คนในคอนโดอีกกลุ่มที่ยืนรอลิฟท์อยู่ ทุกคนปิดจมูกด้วยอาการเดียวกันแล้วเริ่มซุบซิบกัน