บทละครโทรทัศน์ ทางเดินแห่งรัก ตอนที่ 3 หน้า 4
“ถ้านายยังคิดว่าเราเป็นเพื่อนกันก็อย่าหนีปัญหาด้วยวิธีขี้แพ้แบบนี้ ถ้านายไม่รับงานนี้ ฉันก็จะไม่ถือว่านายเป็นเพื่อน”
วุธอึ้ง!!
บรรยากาศยามเช้าในห้องสวีทของโรงแรมที่หัวหิน อ้อมเพิ่งลืมตาตื่นขึ้นมาบนเตียงนอน หันไปมองวินซึ่งจำได้ว่านอนอยู่ข้างๆกัน ปรากฏว่าวินนอนมองอ้อมยิ้มๆอยู่สักพักแล้ว “นี่วินตื่นนานแล้วเหรอ”
“สักพักแล้วจ้ะ ตื่นแล้วแต่ไม่อยากลุก มัวแต่มองอ้อมเพลิน”
อ้อมเขิน “แบบนี้อ้อมก็เขินแย่สิ”
“หลับสบายไหมจ๊ะ”
“หลับสนิทเลยล่ะ” อ้อมขยับตัวแล้วรู้สึกปวดเมื่อยจนถึงครางเบาๆ “โอยยย แต่ว่าตอนนี้ปวดตัวไปหมดเลย ใครว่าคืนแรกของการแต่งงานเป็นคืนแสนหวาน อ้อมว่าเป็นคืนแสนเหนื่อยมากกว่า ชีวิตจริงนี่ไม่เห็นเหมือนกับในหนังรักโรแมนติคเลย ว่าไหมวิน ทำไมเช้าวันแรกของชีวิตแต่งงานของเรามันทั้งเหนื่อย ทั้งล้า ทั้งปวดเมื่อยแบบนี้”
“ก็ในหนังส่วนใหญ่ เรื่องราวมักจะจบลงด้วยการแต่งงาน แต่สำหรับเราสองคนการแต่งงานมันคือการเริ่มต้นไงจ๊ะ เย็นนี้เราจะไปฮันนีมูนกันแล้วนี่ เดี๋ยวเราค่อยไปหวานกันต่อที่มัลดีฟก็ได้”
“ก็ในหนังรักโรแมนติคที่เคยดู ฉากแต่งงาน” อ้อมฝันหวาน “เฮ้อ.... ฮันนีมูนที่มัลดีฟ มันเป็นความฝันของอ้อมเลยนะวิน ขอบคุณวินที่สุดเลย ที่ทำให้ฝันของอ้อมเป็นจริง”
“เปลี่ยนคำขอบคุณเป็นอย่างอื่นได้ไหม” วินพูดพลางโน้มตัวมาหาอ้อม ทำท่าเหมือนจะเริ่มภารกิจที่ติดค้างไว้ สองคนหัวเราะคิกคัก กำลังจะหวาน ทันใดนั้นเสียงเคาะประตูห้องก็ดังขึ้นรัวๆ แรงๆ ทั้งคู่ชะงัก
วิภายืนเคาะประตูรัวๆอยู่หน้าห้อง วินเปิดประตูห้องออก วิภาท่าทางร้อนใจก้าวเข้ามาในห้อง
“มีอะไรหรือเปล่าครับม๊า”
“มีสิ ไม่มีจะมาหาถึงห้องหอทำไม นี่ม๊าเครียดมากเลยนะวิน คิดหนักทั้งคืนจนนอนไม่หลับ”
“เรื่องอะไรคะ”
“ก็เรื่องที่เธอสองคนบอกม๊าเมื่อคืนในงานแต่งไง ที่ว่าพอแต่งงงานแล้วจะแยกไปอยู่คอนโดอ้อมน่ะ ม๊าคิดไปคิดมาอยู่หลายตลบ ม๊าว่ายังไงๆม๊าก็รับไม่ได้” วินกับอ้อมมองหน้ากัน เริ่มยุ่งละ “ตอนยัยหวานแต่งงานม๊ายอมได้ ลูกสาวแต่งออกไปน่ะถูกแล้ว แต่อาวินเป็นลูกชายคนโตยังไงก็ต้องอยู่บ้านกับม๊า”
“ม๊าเองก็มีวศินอยู่ด้วยแล้วนี่”