บทละครโทรทัศน์ ทางเดินแห่งรัก ตอนที่ 3 หน้า 5
“แต่มันไม่เหมือนกัน”
“เราสองคนตัดสินใจกันแล้วนะครับม๊า เราอยากใช้ชีวิตคู่กันตามลำพัง คอนโดก็ตกแต่งใหม่เตรียมไว้แล้ว”
“แต่งไว้ก็เอาไปให้คนเช่าก็ได้ คอนโดเดี๋ยวนี้ก็เล็กเท่ารังหนู อยู่ไม่สบายเท่าบ้านเราหรอก”
“คอนโดอ้อมก็ใกล้โรงพยาบาลของวินมากกว่าด้วยค่ะ ประหยัดเวลาเดินทางไปได้เยอะ”
“จะเสียเวลาสักเท่าไหร่กัน ที่ผ่านมาตั้งหลายปีก็เดินทางจากบ้านไปโรงพยาบาลได้ไม่เห็นมีปัญหา” วิภาเกลี้ยกล่อม “อย่าไปเลยนะ อยู่กับม๊าที่บ้านเราเถอะ เดี๋ยวม๊าแต่งห้องให้ ใหม่เอาให้สวยเลย หรือขยายให้ใหญ่กว่าเดิมก็ยังได้ เอาห้องแต่งตัวใหญ่ๆ เลยไหมอ้อม หรือจะเอาอ่างจากุชชี่แบบมีน้ำหมุนๆน่ะ อยากได้อะไรบอก มาเดี๋ยวม๊าจัดให้” อ้อมกับวินมองหน้ากัน รู้สึกลำบากใจ
“ม๊าครับ เอาไว้เราคุยเรื่องนี้กันทีหลังได้ไหม ตอนนี้ผมกับอ้อมต้องรีบเก็บของ เตรียมตัวไปฮันนีมูน ถ้าไม่รีบออกเดี๋ยวจะไม่ทันเครื่องนะครับ”
“ก็ได้ งั้นพอกลับมาแล้วเราต้องคุยเรื่องนี้กันให้เด็ดขาด"
วินถอนหายใจโล่งอก เอาตัวรอดจนได้
วิภานั่งเอาพัดกระดาษ พัดใส่ตัวเองไปมาดับร้อนในใจ สุพงษ์ยังก้มหน้าเล่มเกมมือถือ ลูกๆมองหน้ากันไปมาไม่รู้จะทำอะไรได้
“เฮีย นี่ลูกชายคนโตจะย้ายออกจากบ้านแล้วนะ จะไม่สนใจเลยหรือไง”
“มันก็เรื่องของเด็กๆเขา เขาตัดสินใจกันไปแล้ว จะให้ทำยังไง เด็กรุ่นใหม่สมัยนี้เขาไม่ชอบอยู่กันเป็นครอบครัวใหญ่หรอก”
“ไม่รู้ล่ะ ยังไงก็ต้องให้กลับมาอยู่บ้านให้ได้" วิภาล้วงค้นหาของในกระเป๋าถือข้างตัวแล้วหยิบปฏิทินจีนเล่มหนาที่พกติดตัวไว้ประจำออกมา ไล่เปิดดูจนถึงวันที่ปัจจุบัน “นี่ไง จริงๆ ด้วย วันนี้ไม่ใช่วันเฮง การเจรจาจะไม่เป็นผล รอไว้ให้ถึงวันธงชัยเมื่อไหร่แล้วค่อยเรียกวินมาคุยอีกที รับรองว่าต้องเกลี้ยกล่อมให้วินกลับมาอยู่บ้านได้สำเร็จแน่”
วินกับอ้อมลากกระเป๋าเดินทางออกมา เตรียมจะออกจากห้อง
“ในที่สุดก็จะได้ไปมัลดีฟแล้ว โชคดีมากเลยนะที่วินลางานได้ อย่างวินน่ะได้หยุดงานกับเขาง่ายๆซะเมื่อไหร่”
เสียงโทรศัพท์มือถือของวินดังขึ้น วินหยิบขึ้นมามองชั่งใจ แล้วมองอ้อม “จากโรงพยาบาล”