บทละครโทรทัศน์ พิษสวาท ตอนที่ 11
วิชิตขับรถไป บนถนนมีไฟสว่างเพียงไฟรถของวิชิต บรรยากาศเงียบสงัด ที่นั่งหลังคนขับ อุบลนั่งมองห่อผ้าที่มีหางสิงห์ทองคำอยู่ข้างใน มันถูกวางอยู่ตรงเบาะข้างคนขับ อุบลถอนใจลึก แล้วค่อยๆ เลือนหายไป วิชิตขับรถ ไม่ได้มองว่าที่ห่อผ้าจากหางสิงห์ค่อยๆเปลี่ยนเป็นมีงูเลื้อยออกมา วิชิตรู้สึกมีอะไรเคลื่อนไหวเลยหันไปมอง เห็นงูก็ตกใจ หักพวงมาลัย รถพุ่งลงข้างทาง
วิชิตรีบพุ่งลงจากรถ งูเลื้อยตามแผ่แม่เบี้ยใส่ วิชิตควักปืนออกมายิง งูร่วงไปเหมือนตาย วิชิตโล่ง วิชิตจะวิ่งกลับขึ้นรถ แต่เจองูอีกตัวแผ่แม่เบี้ยใส่อยู่ วิชิตเอาปืนส่องจะยิงงู ทันใดนั้น งูฉกมือวิชิต วิชิตตกใจ ปล่อยปืนร่วง ผงะหงายลงกับพื้น ไปอยู่ข้างงูที่โดนยิงตอนแรก ทันใดนั้น งูที่โดนยิงร่วงไปตอนแรกขยับเลื้อยมาพันคอวิชิต
“เฮ้ย!!!” วิชิตกลั้นใจดึงงูออกแล้วเหวี่ยงให้พ้นจากตัว งูสองตัวเลื้อยเข้าหาวิชิต วิชิตวิ่งหนีทันที
วิชิตหลับหูหลับตาวิ่งหนีในป่าข้างทาง หันมองข้างหลังกลัวงูจะตามมาแต่ก็ไม่เห็น วิชิตโล่งใจ หยุดวิ่งหันมาเจออุบลในชุดไทยยืนอยู่ตรงหน้า
วิชิตดีใจ “คุณสโรชินี!” แต่แล้วก็ชะงัก ระแวง “คุณมาอยู่ที่นี่ได้ยังไง?” อุบลไม่ตอบ อักขระเริ่มปรากฏจากข้อเท้า วิ่งไปทั่วร่างอุบลจนถึงลำคอ วิชิตตกใจมองหน้าสโรชินี “คุณ... คุณเป็นใคร?!”
“ข้าคือผู้ได้รับคำสาปให้เฝ้าทรัพย์แผ่นดิน!! หน้าที่แห่งข้าคือการพิทักษ์รักษาแลคุ้มครองให้พ้นจากมือของคนชั่ว... แต่กี่ปีกี่ชาติ ข้าก็ต้องพบกับมนุษย์ที่มีความละโมบเช่นเจ้า!! ข้าจึงต้องทำหน้าที่ของข้า!!!”
ทันใดนั้นงูตัวหนึ่งเลื้อยมาพันขา วิชิตล้มลง งูอีกตัวเลื้อยเข้าพันคอ วิชิตร้องด้วยความเจ็บปวดทรมาน วิชิตพยายามจะดึงงูออก “อ๊ากกก ช่วยด้วย!!!! ใครก็ได้ช่วยด้วย!!!!!” งูยิ่งรัดแน่น วิชิตยกมือไหว้อุบล “ผมกลัวแล้ว!!! อย่าทำอะไรผมเลย!”
“มนุษย์!..ตอนยังมีโอกาส... มือยังดี ตีนยังดี ก็คิดแต่จะทำความชั่ว ไม่แม้แต่จะยกมือพนมสวดมนต์ภาวนา กลับใช้มือไขว่คว้าในสิ่งที่มิใช่ของตน!”
วิชิตยกมือไหว้ อ้อนวอน “ผมขอโทษ...ผมขอโทษ...”
“ข้าเคยเตือนเจ้าแล้ว!!!”
ทันใดนั้นงูทั้งสองตัวเลือนหายไป วิชิตแปลกใจมองอุบลที่ยืนจ้องนิ่งอยู่ วิชิตตัดสินใจลุกขึ้นวิ่งหนีออกไป อุบลมองตามนิ่งๆ อักขระยิ่งวิ่งวนไปทั่วตัวเร็วขึ้น
ข่าวที่น่าสนใจ
- นุ่น สวยสะกดทุกสายตา!! เปิดฉาก พิษสวาท สุดอลังการ
- พิษสวาทเผย 3 ชุดไทยสุดปัง!! เบื้องหลังความสง่างามของ นุ่น-วรนุช