บทละครโทรทัศน์ พิษสวาท ตอนที่ 8 หน้า 6
ทิพอาภาอึ้งๆ “ทิพก็เคยฝันว่าพี่อัคกับคุณสโรชินีเป็นสามีภรรยากัน... แล้วคนขับรถของคุณสโรชินีคนนั้นเขาก็เป็นคนสนิทของพี่อัคด้วย”
อัคนีอึ้งไป ไม่อยากให้คิดมาก “มันก็แค่ความฝันน่ะทิพ พี่รู้แล้วว่าตอนนี้พี่ควรจะอยู่กับความเป็นจริง..” เขาจับมือทิพอาภา “...พี่ขอโทษนะจ๊ะที่ทำให้ทิพเสียใจ”
“พี่อัคจะขอโทษทิพทำไม? พี่เกือบจะตายเพราะทิพนะคะ... ทิพสัญญาว่าต่อไปนี้ ทิพจะเข้มแข็งมากกว่านี้ ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ทิพจะไม่ทิ้งพี่อัค จะยืนเคียงข้างพี่อัค...ถึงแม้ว่าวันนั้นพี่อัคจะไม่อยากให้ทิพอยู่ก็ตาม” อัคนีดึงทิพอาภามากอด ทิพอาภาหยิบแหวนหมั้นออกจากลิ้นชักข้างเตียง “พยาบาลเค้าเอามาคืนให้ค่ะ” เธอสวมแหวนหมั้นให้อัคนี “สวมแหวนรอบที่ ๓๗๗”
สองคนยิ้มๆ กอดกัน
ที่เป้ายิงปืนสองเป้าถูกยิง เป้าหนึ่งแม่นยำ ส่วนอีกเป้าหนึ่งพลาดหลายนัด คนยิงแม่นคือคือผู้กองกฤษณ์ และคนที่ยิงพลาดคือเชษฐา ทั้งสองคนถอดแว่นกับหูฟังออก
“วันนี้เป็นอะไรของแก ไม่มีสมาธิเลย ! เรื่องทิพอีกล่ะสิ?!”
เชษฐายิ้ม “คนที่ชั้นรักทั้งสองคนเค้ากลับมาเข้าใจกัน ชั้นก็ควรต้องดีใจรึเปล่าวะ? แต่ทำไมชั้นถึงเจ็บก็ไม่รู้”
“แกลองถอดสมการหาค่าเอ็กซ์วายดูดิ เผื่อจะได้คำตอบ เก่งวิทยาศาสตร์ไม่ใช่เหรอ”
“ถ้าเรื่องความรักมันใช้วิทยาศาสตร์หาคำตอบได้ ชั้นก็คงเลิกรักทิพได้ไปนานแล้ว
“โอโห!!! คมนะเนี่ยไอ้หมอ”
เชษฐ์ยิ้มเซ็งๆ
อัคนีนอนหลับลึกอยู่บนเตียง ส่วนทิพอาภานอนหลับอยู่ที่โซฟา สักครู่ได้ยินเสียงร้องไห้ของอุบลดังแว่วเข้ามา
อัคนีที่นอนหลับอยู่ดูท่าทางกระสับกระส่าย “อุบล...”
ในมุมมืดๆ ได้ยินเสียงผู้หญิงขับลำนำแว่วดังมา
“แล้วว่าอนิจจาความรัก พึ่งประจักษ์ดั่งสายน้ำไหล..”
อัคนีเดินเข้ามา มึนๆงงๆ มองไปรอบๆ ไม่เห็นใคร
“ตั้งแต่จะเชี่ยวเป็นเกลียวไป ที่ไหนเลยจะไหลคืนมา”
ทันใดนั้น ผู้หญิงในชุดไทยปรากฏตัวขึ้นหันหลังรำอยู่
“สตรีใดในพิภพจบแดน ไม่มีใครได้แค้นเหมือนอกข้า
ด้วยใฝ่รักให้เกินพักตรา จะมีแต่เวทนาเป็นเนืองนิตย์”