บทละครโทรทัศน์ พิษสวาท ตอนที่ 14 หน้า 3
งานเริ่มขึ้น บริเวณตลาดโบราณจำลอง คนเดินในงานบางส่วนใส่ชุดไทย บางส่วนใส่ชุดปกติ ต่างก็ถ่ายรูปตามจุดต่างๆ มีทหาร ตำรวจอยู่เป็นจุดๆ นักข่าวถ่ายรูปแขกในงาน อัคราและอัมพวันเดินอยู่ในงาน โดยมีทหารชั้นผู้น้อยคอยต้อนรับพาดูซุ้มอาหารในงาน ชาวบ้านที่เดินอยู่ในงาน พอเห็นอัคราก็เดินเข้ามาขอถ่ายรูปด้วย แม่ค้า พ่อค้าที่ขายของ ก็พากันเอาขนม และของกินให้อัคราและอัมพวัน นักข่าวถ่ายรูป บอดี้การ์ดคอยกันไว้
อัมพวันตัดบท “พอแล้วค่ะ ขอบคุณมากนะคะ”
ดนัยและอรุณฉาย พร้อมบอดี้การ์ดเดินเข้ามาเจออัครากับอัมพวัน ดนัย อรุณฉายไหว้อัคราอัมพวัน
อัครารับไหว้ “ไม่คิดว่าจะพบที่งานนี้ด้วย”
“งานของกองทัพ ผมก็เลยอยากกลับมาซึมซับบรรยากาศเก่าๆน่ะครับ”
“บรรยากาศแบบไหนล่ะ? พรรคพวก พี่น้อง หรือศัตรู?”
“อำลาครับ... ผมจำวันสุดท้ายที่ผมต้องลาขาดจากสังคมนี้ได้ไม่ลืม คิดว่าพี่ก็น่าจะจำได้” ดนัยจ้องหน้ายิ้มๆใส่อัครา
อรุณฉายเปลี่ยนเรื่องกับอัมพวัน “ดิฉันได้ยินมาว่า โชว์คืนนี้น่าดูมาก คุณพี่อยู่ดูด้วยรึเปล่าคะ?”
“ก็น่าจะอยู่นะคะ”
“ดีค่ะ น้องก็ว่าจะอยู่ดูด้วยเหมือนกัน เพราะอยากเห็นทุกอย่างด้วยตาตัวเอง”
บอดี้การ์ดอัคราเข้ามากระซิบบางอย่าง อัคราพยักหน้าให้บอดี้การ์ด “ขอบใจมาก” และหันบอกกับดนัย อรุณฉาย “ขอตัวสักครู่นะ”
อัคราเดินออกไปกับบอดี้การ์ด ดนัย อรุณฉายมองตามยิ้มๆ แกงค์คุณหญิงคุณนายเข้ามาทักทายอรุณฉายกับอัมพวัน
คุณหญิงยกมือไหว้อรุณฉาย “คุณหญิงสวัสดีค่ะ...” แล้วหันมาทางอัมพวัน “สวัสดีค่ะคุณพี่...”
อรุณฉาย อัมพวันหันไปยิ้มกับบรรดาคุณหญิง ดนัยแอบมองหาสโรชินี
คลิปในมือถือของกิตติ เป็นภาพจากกล้องในบ้านกิตติ
อรุณฉายนั่งที่โซฟาห้องรับแขกกำลังเลื่อนกล่องขนมให้กิตติ “ดิฉันเอาของหวานมาฝากค่ะ”
กิตติหยิบกล่องมาเปิด ตั้งใจหันใส่กล้องให้เห็นว่าด้านในกล่องมีเงินหลายมัดในนั้น กิตติยิ้มวางกล่องคืน “ขอบคุณคุณหญิงมากนะครับ แต่ผมไม่ชอบของหวาน มันติดง่าย แต่ไม่ค่อยมีประโยชน์ต่อร่างกาย”
อรุณฉายขำๆ “เครียดกับทุกเรื่องแบบนี้ ชีวิตจะมีความสุขหรือคะท่าน?”
กิตติขำตอบ “ก็สุขเท่าที่มีครับ ผมมันพวกขี้เกียจ อะไรที่เกินตัวไปก็ไม่ค่อยอยากจะตะเกียกตะกายไขว่คว้า เหนื่อยเปล่า สุดท้ายก็เอาไปไม่ได้อยู่ดี”
อรุณฉายหน้าเปลี่ยนเป็นไม่พอใจ
กิตติกดหยุดคลิปแค่นั้น กิตติยืนอยู่กับอัครา มีบอดี้การ์ดอัคราและตำรวจซึ่งเป็นลูกน้องกิตติยืนคุมเชิงอยู่รอบๆ