รีเซต

บทละครโทรทัศน์ พิษสวาท ตอนที่ 14 หน้า 5

บทละครโทรทัศน์ พิษสวาท ตอนที่ 14 หน้า 5
oey_tvs
25 กรกฎาคม 2559 ( 10:23 )
17M
พิษสวาท ตอนที่ 14
15 หน้า

ดนตรีเพลงต้นวรเชษฐ์ดังขึ้น นางรำออกมารำบนเวที อุบลที่สวมศิราภรณ์ออกมาคนสุดท้าย อัคนีมองอุบลอึ้งๆ บรรดานางรำออกมารำระหว่างโต๊ะคนดู  อุบลในชุดนางรำเต็มยศรำใกล้กับโต๊ะดนัย อัคนีเหมือนถูกสะกดอยากจะเดินเข้าไปดูอุบลใกล้ๆ แต่จู่ๆๆนักข่าวที่จะวิ่งไปถ่ายรูปนางรำก็วิ่งมาชนอัคนี

นักข่าวบอกกับอัคนี “ขอโทษครับ!”

อัคนีหันมามองนักข่าว แล้วหันกลับไปมองปรากฏว่านางรำกลายเป็นนฤมล อัคนีงง อัคนีหันไปเห็นอรุณฉายที่เห็นทับทิมที่ศิราภรณ์ใกล้ๆเป็นครั้งแรกแล้วตื่นเต้น

“งามมาก...”

อัคนีเห็นแววตาของอรุณฉายรู้สึกได้ถึงความโลภอยากได้อย่างมาก ดนัยสะกิดแล้วพยักหน้ากับอรุณฉาย สองคนลุก บอกลาคนอื่น แล้วเดินออกไป  อัคนีมองตามเห็นดนัยเดินไปกระซิบคุยกับพิชัย มือขวาของดนัยที่ยืนอยู่มุมทางเข้าออกไกลๆ พิชัยพยักหน้ารับคำสั่ง ดนัยเดินออกจากงานไปพร้อมอรุณฉาย พิชัยหยิบมือถือออกมาถือไว้ ไม่ได้ตามดนัยออกไปด้วย เด็กเสิรฟและการ์ดที่ยืนอยู่บางคน พร้อมใจกันเดินออกจากบริเวณโต๊ะที่แขกนั่งอยู่

เสียงเพลงต้นวรเชษฐ์ในระบำฉลองชัยจบลง นางรำทั้งหมดเดินเข้าหลังเวทีไปรวมทั้งอุบล  ไฟเวทีดับลง อัคนีหันมองไปที่พิชัย เห็นว่าพิชัยเดินหลบหลังแผงไม้ป้ายทางเข้างาน

ที่เวที ภาพ VTR กรุงศรีอยุธยาที่แสนรุ่งเรือง ประกอบเพลงยาวพยากรณ์ เสียงเอฟเฟคพลุในงานเฉลิมฉลองการก่อตั้งกรุงศรีอยุธยาดังขึ้น ประกอบกับเสียงดนตรีมโหรี

อัคนีเห็นพิชัยยกมือถือขึ้นมากดโทร ทันใดนั้นช่อดอกไม้บนโต๊ะอัคราก็ระเบิดขึ้น อัคนีกระเด็นล้มลงกับพื้น อัคนีเงยหน้าขึ้นมาเห็นคนนอนตายบาดเจ็บเต็มไปหมด พิชัยที่ยืนอยู่หลังแผงไม้โผล่ออกมาดูผลงานของตัวเอง เก็บมือถือ แล้วรีบเดินออกไปจากงาน อัคนีหันไปหาอัครา อัมพวัน ทิพอาภา เชษฐา และคนอื่น

อัคนีตกใจ “พ่อ!!! แม่!! ทิพ!! ไอ้เชษฐ์!!!!” อัคนีตกใจ มองไปรอบๆ อย่างทำอะไรไม่ถูก

 

อัคนีสะดุ้งตื่นขึ้นมาเห็นตัวเองนอนหลับอยู่ที่โต๊ะทำงานในห้องทำงานของตัวเอง อัคนีรู้สึกใจคอไม่ดี

ทีวีที่เปิดทิ้งไว้ในห้อง กำลังเป็นรายการถ่ายทอดสดจากงานรฤกอยุธยา

“และนี่คือบรรยากาศสดๆจากงานรฤกอยุธยาที่กองทัพได้จัดขึ้นทุกปีนะคะ ด้านหลังของดิฉันคือบริเวณด้านหน้าเวทีการแสดงซึ่งปีนี้จัดเป็นโต๊ะดินเนอร์สำหรับแขกผู้มีเกียรติได้รับประทานอาหารพร้อมกับชมการแสดงไปด้วย...”

ภาพในกล้องแพนไปที่โต๊ะดินเนอร์ อัคนีลุกไปดูอึ้งๆ เพราะทุกอย่างเหมือนกับที่เขาเพิ่งจะฝันถึงเมื่อกี้

อัคนีรีบหยิบมือถือมากดโทรหาพ่อ แต่ปิดเครื่อง เลยกดโทรหาแม่ แต่ก็ไม่มีคนรับสาย

อัคนีร้อนใจนึกได้ “ทิพ!!” อัคนีตัดสินใจหยิบกุญแจรถ แล้วรีบวิ่งออกจากห้องไป


15 หน้า