บทละครโทรทัศน์ พิษสวาท ตอนที่ 9 หน้า 2
อรุณฉายชะงักเหลือบมองดนัย ดนัย อรุณฉายหันจุดธูป เคารพศพ อัครายืนอยู่กับสโรชินี ดนัยไหว้หน้าศพณรงค์ มองรูปณรงค์แล้วแอบยิ้มสะใจที่ณรงค์ตาย ดนัยปักธูป ก้มลงกราบ จังหวะนั้นหางตาของดนัยหันไปเห็นเท้าของใครคนหนึ่งยืนอยู่ข้างรูปณรงค์ ดนัยค่อยๆมองไล่ขึ้นไปเห็นว่าใครคนนั้นคือณรงค์ที่อยู่ในชุดทหารสีขาว ดูหน้าตาผ่องใส ดนัยตกใจ ผงะ ลุกขึ้นถอยห่างออกจากรูป ณรงค์ยังยืนจ้องดนัยอยู่
อรุณฉายมองดนัยที่ตกใจงงๆ “เป็นอะไรคะคุณ?”
ดนัยไม่ตอบ อรุณฉาย อัคราหันมองตามสายตาดนัย แต่ไม่เห็นใคร สโรชินีมองไปที่ข้างรูปณรงค์ เห็นณรงค์ยืนอยู่
อัมพวันที่คุยกับแขกอยู่หันมองดนัย คนในงานเริ่มหันมองดนัยที่มีท่าทางแปลกๆ ดนัยถอยจนไปชนกับพวงหรีดที่วางเรียงอยู่ พวงหรีดล้มโครมระเนระนาด ทุกคนในงานตกใจ ดนัยหันไปมองพวงหรีดที่ล้ม แล้วหันกลับไปมองที่ข้างรูปณรงค์ แต่ไม่เห็นณรงค์ยืนอยู่แล้ว
อัคราเดินเข้ามา “หน้าซีดขนาดนั้น แกเห็นอะไรเหรอ? ...หรือว่าเห็นไอ้รงค์?”
“เค้าว่ากันว่าคนที่เห็นคนตาย มีอยู่ 2 อย่าง ถ้าไม่รักมาก ก็แค้นมาก ท่านเป็นอย่างไหนคะ?”
ดนัยอึ้งๆอยู่ สโรชินียิ้มแล้วเดินออกไป “เดี๋ยวสิคุณ อย่าเพิ่งไป!!” ดนัยรีบตามสโรชินี อรุณฉายกับบอดี้การ์ดรีบตามไป
ดนัยรีบเดินตามสโรชินีไปติดๆ อรุณฉายและบอดี้การ์ด ๒ คน ตามมาด้วย
“คุณ คุยกันก่อนสิ!” สโรชินีหยุดเดิน หันมามอง “วันไหนคุณว่าง นัดคุยกันหน่อยได้มั้ยครับ?”
“มีเรื่องอะไรสำคัญถึงขนาดต้องนัดเองเลยหรือคะ?” อรุณฉายถามขึ้น
ดนัยรีบแถ “ก็ผมได้ยินว่าคุณสโรชินีเค้าเป็นนักนิยมของโบราณ เผื่อว่าเค้าจะมีข้อมูลเรื่องกรุสมบัติโบราณที่คุณอยากได้ไง”
อรุณฉายเดินเข้ามา รู้ว่าไม่ใช่แค่เรื่องกรุที่ดนัยอยากคุย
สโรชินีจ้องดนัย “ถ้ามันมีอยู่จริง มันก็เป็นสมบัติของแผ่นดินค่ะ!” เธอบอกกับอรุณฉาย “ดิฉันเคยฝากวิชิตไปบอกท่านแล้ว...”
“เรื่องอะไร?”
“ทรัพย์ที่ได้มาอย่างไม่ถูกต้อง ย่อมทำให้ผู้รับวิบัติ!!”
อรุณฉายโกรธไม่ยอม “มันก็อยู่ที่ว่า คนที่ชี้ผิดชี้ถูกเป็นใคร?”
“สำหรับดิฉัน ผู้ที่มีอำนาจชี้ผิดชี้ถูก ชี้เป็นชี้ตายให้แก่มนุษย์มีอยู่เพียงท่านเดียว และเมื่อถึงเวลามนุษย์ทุกคนต้องได้พบกับท่าน! ดิฉันขอตัวก่อนค่ะ” สโรชินีเดินออกไป ดนัยมองตาม
อรุณฉายหันไปสั่งบอดี้การ์ด “ตามไปสั่งสอนให้มันรู้ว่ามันเล่นอยู่กับใคร!!”
บอดี้การ์ดสองคนรีบตาม ดนัยจะห้าม อรุณฉายมองดุ ดนัยเลยหยุด มองตามเป็นห่วง สโรชินี