บทละครโทรทัศน์ พิษสวาท ตอนที่ 9 หน้า 4
“ไม่ต้องตกใจนะคะ ดิฉันแค่จะจะโทรมาบอกคุณว่าไม่ต้องตามดิฉันให้เหนื่อยก็ได้ อีกไม่นานจะมีคนพาคุณมาที่บ้านของดิฉัน”
“ใครครับ?” สโรชินีวางสายไป “ฮัลโหล!!”
กฤษณ์งง “เขารู้ได้ยังไงว่าเรากำลังตามเขาอยู่?”
เชษฐาก็บอกไม่ได้เหมือนกัน ทั้งคู่ต่างก็ยิ่งสงสัยสโรชินีมากกว่าเดิม
อัมพวันเทน้ำจากที่กรวดน้ำจนหมด หลวงพ่อกำลังสวดให้พร มีถังสังฆทานตั้งอยู่ตรงหน้า อัคนี ทิพอาภานั่งเอามือแตะแขนอัมพวัน ใหญ่ที่หัวยังมีผ้าพันแผลอยู่ ใช้ที่กรวดน้ำอีกอันหนึ่งกรวดน้ำของตัวเองอยู่เช่นกัน
“โยมอัค...ตอนเอาน้ำไปเทใต้ต้นไม้ใหญ่อธิษฐานฝากพระแม่ธรณี ให้ท่านเป็นสื่อนำบุญนี้ให้กับเจ้ากรรมนายเวรของโยมนะ”
อัคนียิ้มๆ “ครับหลวงพ่อ...”
“แล้วเดี๋ยวขึ้นมาจะได้ไปทำพิธีสะเดาะเคราะห์ต่อนะตาอัค?”
“พิธีสะเดาะเคราะห์อะไรครับแม่?”
ตรงหน้าพระประธานมีโลงศพตั้งเรียงกันอยู่ มีป้าย พิธีนอนโลงสะเดาะเคราะห์ มีกลุ่มชาวบ้านมานั่งรอเพื่อทำพิธีนอนโลงศพ เด็กวัดและพระสงฆ์กำลังเตรียมทำพิธี อัคนี อัมพวัน ทิพอาภา ใหญ่ เดินเข้ามาพร้อมหลวงพ่อ แล้วหยุดมอง
“พิธีนอนโลงสะเดาะเคราะห์ คนทั่วไปเชื่อว่ามันเป็นการต่อชะตา...เหมือนตายแล้วเกิดใหม่ แต่ความจริงแล้วมันเป็นกุศโลบายที่เตือนสติว่า ทุกคนหนีความตายไม่พ้น ...จะจนหรือรวยก็ต้องตายเหมือนกันหมด”
“แม่จะให้ผมนอนโลงสะเดาะเคราะห์เนี่ยนะครับ?”
“ก็ถือว่าเป็นการต่อชะตาไปด้วยไงลูก ช่วงนี้เจอแต่เรื่อง”
“นะคะพี่อัค เพื่อความสบายใจของแม่กับทิพ”
“เจ้าใหญ่ แกก็ไปนอนเป็นเพื่อนนายแกด้วยไป” ใหญ่หน้าเสีย
อัคนีเซ็ง รู้สึกว่าเป็นเรื่องไร้สาระ ทันใดนั้นเองในพิธีที่มีคนนอนอยู่ ที่โลงใบหนึ่งมีเสียงคนที่นอนในโลงโวยวาย ทุบฝาโลงมาจากด้านใน
“เปิด!! เปิดที ไม่เอาแล้ว เปิด!!!”
เด็กวัดรีบเข้าไปช่วยกันเลื่อนฝาโลงเปิดออก ผู้ชายที่นอนอยู่รีบลุกขึ้นออกจากโลงทันที
ผู้หญิงคนหนึ่งรีบเข้าไปหา “เป็นอะไรลูก?”
“ไม่เอาแล้วแม่ ในนั้นมันมืด ผมกลัว”
หลวงพ่อเดินเข้าไปหา “ถ้ากลัวก็หลับตาเสียสิโยม”
“ผมทำแล้วครับหลวงพ่อ พอหลับตามันก็ยิ่งเห็นภาพอะไรไม่รู้เต็มไปหมดเลย”