บทละครโทรทัศน์ พิษสวาท ตอนที่ 16 หน้า 3
บอดี้การ์ดสงสัย “ทำไมล่ะลุง?”
“ก็มันเฮี้ยนน่ะสิ!! พวกคุณไปหาคนอื่นทำเถอะ!!” ลุงอ่อนดันกระเป๋าคืนให้พิชัยและบอดี้การ์ดทั้งสองคน
พิชัยยอ้น “แต่คนที่บอกผม เค้าบอกว่าลุงเคยเข้าไปได้นี่...”
“เข้าไปได้แค่หน้าอุโมงค์แล้วเปลี่ยนใจไง ฉันถึงรอดมานั่งคุยกับพวกคุณอยู่นี่!! แต่พวกเพื่อนฉันที่เข้าไปขโมย ๔-๕ คน ... ไม่มีใครรอดออกมาเลยสักคน!”
พิชัยชักปืนมาจี้ขู่ “แต่ถ้าวันนี้ลุงไม่ทำ ลุงก็ไม่รอดเหมือนกัน!”
ลุงอ่อนมองพิชัย และบอดี้การ์ดอย่างไม่รู้จะทำยังไง
อัคนีเอาสมุดข่อยมากางลงบนโต๊ะ แล้วเริ่มถ่ายภาพทีละแผ่นเก็บไว้ อัคนีโหลดภาพลงคอมพิวเตอร์ แล้วปรับภาพให้ contrast เพิ่มความเข้มของสี ทำให้เห็นตัวหนังสือบนสมุดข่อยชัดขึ้น เห็นว่าเป็นภาษาอยุธยาโบราณ อัคนีปริ้นท์ภาพทั้งหมดออกมา แล้วเริ่มลงมืออ่าน พร้อมกับเขียนสิ่งที่แปลได้ลงบนกระดาษอีกแผ่น
อัคนีอ่าน “...เราถูกอังวะล้อมอยู่เกือบขวบปี ไพร่ฟ้าข้าราษฎร์เดือดร้อนถ้วนทั่ว ด้วยข้าวยากหมากแพง หยูกยาหายากราวกับทองคำ เหล่าขุนนาง คหบดี แลเจ้านายบางพระองค์เริ่มขุดฝังสมบัติไว้ใต้ต้นไม้บ้าง ฐานเจดีย์บ้าง เจาะอุโมงค์บ้าง ก่อนจักทยอยถอยหนีออกไปนอกเมืองทางป้อมปราการด้านใต้...”
ที่แกลลอรี่ทิพอาภา ภาพสเก็ตซ์ของทิพอาภา เป็นภาพของขุนวิจิตรกับทิพลงเรือหนีไปกับทหารของพระอรรค ทิพอาภาตั้งใจสเก็ตซ์ภาพอยู่ที่โต๊ะทำงาน เชษฐาถือแก้วกาแฟสองแก้วเดินเข้ามา มองๆทิพอาภา ก่อนจะเดินเข้าไปหา
“ทิพ ผมซื้อกาแฟมาฝาก วานิลลาลาเต้แบบที่ทิพชอบ”
ทิพอาภาตั้งใจวาดภาพพลางเอ่ย “ขอบใจนะเชษฐ์”
เชษฐาถือแก้วกาแฟยืนรอ คิดว่าทิพอาภายังโกรธ เลยทำตัวไม่ถูก “กาแฟ... กินตอนร้อนๆถึงจะอร่อยนะทิพ”
“จ้ะ เอาวางไว้ก่อนนะ”
เชษฐาเลยต้องวางไว้ พยายามชวนคุย “ทิพวาดอะไรน่ะ กำลังจะจัดโชว์เหรอ ?”
“เปล่า ทิพกำลังพยายามหาทางช่วยพี่อัคอยู่”
เชษฐาชะงัก งงๆ “ด้วยการวาดรูปเนี่ยนะ?” ทิพอาภาพยักหน้าไม่ตอบอะไร เชษฐามองดูภาพที่ทิพอาภาสเก็ตซ์เสร็จวางอยู่ข้างๆ เป็นภาพที่พระอรรคเงื้อดาบตัดคออุบล แล้วหันมาดูภาพที่ทิพอาภากำลังวาด เชษฐาพยายามชวนคุย ชี้ที่ขุนวิจิตรในภาพ “แล้วนี่ใครเหรอทิพ?”
“ทิพก็ไม่รู้เหมือนกัน ทิพเห็นภาพในหัวว่าทิพหนีลงเรือไปกับผู้ชายคนนี้”
“ภาพในหัวทิพ?”
ทิพอาภาชะงัก วางดินสอ “เชษฐ์จะหาว่าทิพเลอะเทอะเหมือนพี่อัคอีกใช่มั้ย?”