บทละครโทรทัศน์ พิษสวาท ตอนที่ 17 หน้า 5
“เป็นความหวังของคนทั้งประเทศจริงๆครับท่าน” พิธีกรเอ่ยกับอัครา “เชิญท่านครับ”
“เราต้องยอมรับกันก่อนว่าเรื่องคอร์รัปชั่นนั้นฝังรากลึกในบ้านเรามานานแล้ว ระบบอุปถัมภ์ การขอความช่วยเหลือ อำนวยความสะดวกเล็กๆ น้อยๆ นำไปสู่การให้สินน้ำใจ และสินบน ปัญหานี้จริงๆแล้วอยู่ที่สำนึกของคนครับ ถ้าทุกคนมีจิตสำนึกถึงบาปบุญคุณโทษ ทำผิดไม่ต้องให้ใครมาบอกหรอกครับ เรารู้แก่ใจของเราเองดี ไม่มีใครเห็นแต่เทวดาท่านเห็น ผมจึงคิดว่าเราควรจะปลูกฝังเรื่องจริยธรรมและศาสนาให้กับคนรุ่นใหม่”
ดนัยขำๆ “แหม ดูเป็นการแก้ปัญหาแบบประนีประนอมจังเลยนะครับ ถ้าท่านใจดีแบบนี้โจรผู้ร้ายคงได้ใจ คอรัปชั่นกันเต็มเมือง”
“นั่นเป็นแค่นโยบายป้องกันครับ นโยบายการแก้ไข ผมจะเสนอให้เพิ่มบทลงโทษให้มากขึ้น คดีคอรัปชั่นต้องถูกดำเนินคดีทั้งทางแพ่งและอาญา ไล่ไปตั้งหัวขบวนยันท้ายขบวน หน่วยงาน ACSI ที่จัดตั้งขึ้นเพื่อปราบคอร์รัปชั่น ต้องมีอำนาจหน้าที่ตรวจสอบและลงโทษที่มากกว่านี้”
“เท่านี้ผมว่าก็มากเกินไปแล้วนะครับท่าน”
“มากไปสำหรับใครล่ะครับ? ถ้าบริสุทธิ์ใจ ทำไมจะต้องกลัวว่าเขาจะมีอำนาจมากหรือน้อย? หรือว่าท่านมีอะไรที่ไม่อยากเปิดเผยให้คนอื่นรู้?”
ดนัยชะงัก “ไม่ใช่อย่างนั้นครับ ผมพูดถึงในแง่หลักการด้วย เพราะการที่ ACSI จะทำอะไรได้ขนาดนั้น มันอาจจะไปซ้อนทับกับอำนาจหน้าที่ของหน่วยงานอื่น”
“ก็เอามาดูกันสิครับ อย่าให้ทำงานซ้ำซ้อน แต่ต้องให้ครอบคลุม อย่าให้มีช่องโหว่ที่พวกหัวหมอไร้สามัญสำนึกจะมีทางหลุดรอดไปได้! อย่าคิดนะครับว่าคนในประเทศนี้จะเห็นแก่เงินกันหมด ผมเชื่อว่ายังมีคนที่รักและหวงแหนทรัพย์สมบัติของชาติบ้านเมือง พร้อมที่จะลุกขึ้นมาปกป้องประเทศของเรา!!”
ดนัยพยายามยิ้ม ระงับอารมณ์ “ครับ ดีครับ ผมเห็นด้วย!”
“อีกอย่างผมเชื่อเรื่องบาปบุญคุณโทษครับ คนที่เอารัดเอาเปรียบคนอื่น ทั้งคนเป็นที่ไม่มีปากไม่มีเสียงและคนตายที่ลุกขึ้นมาพูดไม่ได้ต่างก็คอยสาปแช่งเค้าอยู่ทุกวัน คนพวกนี้ไม่มีทางเจริญไปได้ตลอดหรอกครับ! สักวันเวรกรรมก็ต้องตามทัน!!!”
ดนัยไม่พอใจ มองอัคราโกรธๆ ดนัยพยายามควบคุมอารมณ์ เสไปยกแก้วน้ำขึ้นมาดื่ม
ทีวีที่ร้านค้า ชาวบ้านที่ซื้อของ มองทีวีอยู่
“เอาละเว้ยไอ้ดนัย! โกงจนไม่รู้จะโกงยังไง โดนด่าจังๆหน้าม้านเถียงไม่ออกเลย!”
“แหม เค้าโกงนิดหน่อย แต่เค้าก็ช่วยคนจนนะเว้ย”