บทละครโทรทัศน์ พิษสวาท ตอนที่ 1 หน้า 10

ลูกน้องมองไปไม่เห็นอุบล แต่กลายเป็นฝูงผึ้งพิษจำนวนมากบินทะลุกระจกเข้ามาหาจนมันตกใจ มันถูกผึ้งพิษรุมต่อยจนไม่เห็นตัว

ก่อนนี้ ลูกน้องคนนี้เคยแต่งชุดขาวตั้งโต๊ะอยู่ริมถนนหน้าวัด มีพระพุทธองค์หนึ่งตั้งอยู่บนโต๊ะพร้อมกับกล่องรับบริจาค “ถวายผ้าป่าสร้างโบสถ์” ชาวบ้านเดินเอาเงินมาใส่กล่องทำบุญ มันยกมือไหว้ พอเห็นว่าคนไม่มองก็แอบหยิบเงินจากกล่องเข้ากระเป๋าตัวเอง

ลูกน้องถูกผึ้งรุมต่อย ดิ้นรน และร้องอย่างเจ็บปวดดังก้อง

เกริกถือปืน แอบอยู่ที่มุมหนึ่งในโรงเลื่อยไม้ รอให้ทุกอย่างสงบ อยู่ๆได้ยินเสียงโซ่ตรวนลากกับพื้นดังขึ้น เกริกหันปืนไปยิงตรงเสียงที่ได้ยิน ปัง!! เสียงโซ่ตรวนเงียบลง แต่กลับดังขึ้นอีกมุมหนึ่ง เกริกหันไปยิงปืนใส่อีก ปัง! เสียงโซ่ตรวนเงียบลงอีก แต่คราวนี้กลับดังขึ้นด้านหลังเกริก เกริกจะหันปืนไปยิง แต่อยู่ๆเหมือนมือถูกจับไว้ เกริกบังคับมือตัวเองไม่ได้ มือเกริกที่ถือปืนอยู่ ค่อยๆเอาปืนมาจ่อที่หัวตัวเอง  นิ้วมือของเกริกกำลังจะกดลั่นไกปืน

เกริกโวยวายด้วยความกลัว “อย่าทำผมเลย!! ผมขอโทษ...เดี๋ยวผมจะเอาของไปคืน!”

มือของเกริกเหมือนหลุดจากถูกควบคุม เกริกรีบโยนปืนทิ้ง โล่งใจที่รอดตายได้ ทันใดนั้น เกริกก็สำลักเหมือนมีก้อนอะไรบางอย่างติดคอ ทำให้หายใจไม่ออก เกริกจับที่คอตัวเองแล้วล้มลงดิ้นอย่างทุรนทุราย ลงแทบเท้าของผู้หญิงชุดไทยที่ถูกโซ่ตรวนล่ามไว้ ที่ข้อเท้านั้นเห็นว่าอักขระขอมยังวิ่งอยู่

ก่อนนี้เกริกกำลังใช้เชือกรัดคอยามที่เฝ้าสมบัติที่ขุดได้ในไซด์งานที่อยุธยา ยามดิ้นอย่างทุรนทุรายก่อนจะขาดใจตาย

มาตอนนี้ เกริกดิ้นทุรนทุรายไม่ต่างจากยาม เกริกตาเบิกโพลงมองภาพตรงหน้าเหมือนกลัวสุดขีด ผู้หญิงชุดไทยสีทองที่มีอักขระขอมวิ่งวนอยู่ทั่วใบหน้าและลำตัวเฝ้ายืนมองจนเกริกขาดใจตาย ที่เท้าของอุบล อักขระค่อยๆวิ่งวนกลับเข้าไปที่ตรวน ร่างของอุบลค่อยๆเลือนหายไป เหลือแต่ร่างไร้วิญญาณของเกริกนอนอยู่

เวลาผ่านไป ตำรวจกำลังเอาเส้นกั้นสีเหลืองล้อมพื้นที่รอบโรงเลื่อยไม้ ชาวบ้านจำนวนหนึ่งมุงอยู่แถวบริเวณใกล้ๆ กองพิสูจน์หลักฐานกำลังเก็บหลักฐานรอบๆ

ผู้กองกฤษณ์ หัวหน้ากองพิสูจน์หลักฐาน เดินออกมาสั่งกับจ่าผู้เป็นลูกน้อง “วอแจ้งสารวัตรท้องที่ด้วยว่าเจอของโบราณที่ถูกขโมยมาจากอยุธยาแล้ว..”

“ครับผู้กอง..”

ผู้กองกฤษณ์เดินกลับเข้าไปในโรงเลื่อยไม้

ผู้กองกฤษณ์เดินเข้ามาในโรงเลื่อยไม้เห็นมีผ้าห่อศพสามศพวางเรียงกันอยู่ เขาเดินไปหาชายคนนึงที่สวมชุดกาวน์หันหลัง ก้มๆเงยๆอยู่กับศพของเกริก ชายคนนั้นกำลังพลิกศพขึ้นมา และตรวจสภาพศพของเกริกที่ตาเบิกโพลง มีเพียงรอยเขม่าปืนติดอยู่ที่ขมับของศพ