บทละครโทรทัศน์ พิษสวาท ตอนที่ 1 หน้า 7
ใหญ่เดินหิ้วเอกสารต่างๆตามอัคนีมายังที่จอดรถ ลุงเย็นกำลังใส่ปุ๋ยต้นไม้อยู่ที่สวนแถวนั้น
“เชิญครับเจ้านาย...ใหญ่เช็ดรถให้เจ้านายสะอาดทุกซอกทุกมุมเลยครับ”
ลุงเย็นโผล่ออกมา “อย่าไปเชื่อครับคุณอัค ไอ้ใหญ่มันตื่นสาย ผมต้องมาเช็ดรถเอง!!” ใหญ่เซ็ง อัคนีขำเดินไปขึ้นรถ ลุงเย็นจึงหันไปบอกกับใหญ่ “โกหกแบบนี้ ระวังตกนรกนะไอ้ใหญ่!!”
“ฉันโกหกนิดเดียว ไม่ตกนรกหรอกลุง...”
“นรกท่านไม่ละเว้นหรอกเว้ย จะทำชั่วนิดชั่วหน่อย ตายไปก็ต้องโดนทุกคน เมื่อคืนข้าเพิ่งอ่านเจอ เค้าบอกว่าไอ้คนที่ชอบฆ่าสัตว์ตัดชีวิต ตายไปจะถูกเอาตัวไปบดให้ร่างแหลก แล้วก็จะเอาขึ้นมาบดใหม่ บดแล้วบดอีก บดแล้วบดอีก บดแล้ว...!!!”
“เว้ย!!! จะบดอะไรนักหนาลุง แล้วเค้าที่ว่าเค้าไหน ลุงก็ไปเชื่อเค้า!”
“เอ๊า! ไอ้นี่ ก็...”
อัคนีนั่งอยู่ในรถขำๆ “พอก่อนครับลุงเย็น ใหญ่เอาของใส่รถซิ ฉันจะไปแล้ว”
ใหญ่รีบเอาของวางในรถให้อัคนี ลุงเย็นรีบวิ่งไปเปิดประตูบ้าน อัคนีขับรถออกไป
อัคนีในชุดทำงานเดินถือเอกสารเข้ามาที่ไซต์งานขุดค้นโบราณสถาน แต่ต้องชะงัก แปลกใจเพราะมีตำรวจอยู่เต็มไปหมด
ศักดา หัวหน้าคนงานวิ่งหน้าตาตื่นเข้ามา “อาจารย์อัคนี! เกิดเรื่องใหญ่แล้วครับ!! ไอ้เกริก หัวหน้าคนงานมันพาพวกมาขโมยของที่เราขุดได้ แล้วรัดคอยามตายด้วยครับ”
อัคนีอึ้ง วิ่งไปดูศพยามที่ถูกฆ่ารัดคอนอนตายอยู่ในไซต์งาน เห็นที่คอมีรอยถูกรัดด้วยเชือกจนมีรอยเลือดซึม
รถตู้คันหนึ่งติดฟิล์มดำทึบ กำลังแล่นอยู่บนถนนเปลี่ยว ในรถ เกริกนั่งอยู่ที่ด้านข้างนนท์ คนขับรถ เกริกกำลังม้วนเชือกที่ใช้รัดคอยามจนตายแล้วโยนไปที่หลังรถ ด้านหลังรถตรงส่วนเก็บของ มีลังใส่ของหลายใบวางซ้อนกันอยู่ ข้างลังมีภาพถ่ายของวัตถุโบราณ และเลขทะเบียนเขียนกำกับไว้ ลูกน้องนั่งอยู่ด้านหลัง เอาเท้าวางพาดบนลังที่เป็นรูปมงกุฎพระพุทธรูปทรงเครื่องสมัยอยุธยา ใกล้ๆ กันมีมือของผู้หญิงสวมแหวนโบราณ ๓ นิ้วค่อยๆลูบลังด้วยความอาวรณ์ ผู้หญิงคนนั้นสวมชุดนางรำสมัยอยุธยาโบราณ สีทองอร่าม มีรัดข้อที่ต้นแขนแบบนางรำโบราณ
อัคนี ศักดาเดินเข้ามาหาตำรวจ ๔-๕ นายที่ได้รับแจ้งความ จึงรีบมาที่ไซด์งาน
ศักดาแนะนำ “คุณตำรวจครับ นี่อาจารย์อัคนี ชัยวัฒบดินทร์ หัวหน้าโครงการขุดค้นโบราณคดีนี้ครับ”
อัคนียื่นแฟ้มรายการให้ตำรวจ “นี่เป็นรายชื่อของทั้งหมดที่หายไป มีทั้งมงกุฎพระพุทธรูป และเครื่องทรงกษัตริย์สมัยอยุธยาอีกหลายรายการครับ”