บทละครโทรทัศน์ พิษสวาท ตอนที่ 1 หน้า 8
ตำรวจรับมาแล้วเปิดแฟ้มดู สารวัตรเงยหน้ามองอัคนี “ผมประสานงานกับตำรวจทางหลวง คาดว่าคนร้ายน่าจะมุ่งหน้าเข้ากรุงเทพไปแล้วครับ ตอนนี้กำลังประสานงานให้สกัดจับอยู่ ..เดี๋ยวผมขอสอบปากคำทุกคนที่อยู่ในที่เกิดเหตุด้วยนะครับ”
ที่ด้านหน้าโรงเลื่อยไม้ เกริก นนท์ และลูกน้อง ๒ คนลงจากรถ
เกริกสั่ง “ขนของลง แล้วแยกตามออเดอร์เลย!”
เกริกกับลูกน้องกระโดดขึ้นรถ แล้วยกลังลงจากรถตู้มาวางที่พื้น นนท์ กับลูกน้องอีกคนจะยกลังต่อเข้าโรงเลื่อยไม้แต่ปรากฏว่ายกไม่ขึ้น ลูกน้องชะงักมองหน้ากับนนท์แล้วพยายามยกลังขึ้นอีก แต่ก็ไม่ยกไม่ขึ้น
นนท์งง “ทำไมยกไม่ขึ้นวะ?”
บนลังมีข้อเท้าเปลือยเปล่าสวมตรวนที่มีโซ่ล่ามแบบโบราณของผู้หญิงชุดไทย ยืนเหยียบลังของนั้นอยู่!
“มากูเอง!!” ลูกน้องบอกแล้วเอาเท้าถีบลังเข้าไปในโรงเลื่อยไม้
โรงเลื่อยไม้รกร้าง มีเศษไม้ มีเลื่อยยนต์ มีพวกค้อน สิ่งวางกองๆอยู่ ลูกน้องถีบลังเข้ามา นนท์ลากลังอีกใบนึงตามเข้ามา เกริกกับลูกน้องอีกคนเดินแบกลังของตามมา
เกริกวางลังแล้วหันมาตบกบาลไอ้คนถีบลัง “เดี๋ยวของพัง!!”
“ไม่พังง่ายๆหรอกพี่เกริก ทองทั้งนั้น!! แต่ของจริงแน่นะพี่ ไม่ใช่ทองชุบอย่างที่ผมไปกระชากได้คราวที่แล้ว”
“ของจริงสิวะ กูลงไปขุดมากับมือ ทองโบราณแท้ๆเลยมึง!”
“แบ่งเงินคราวนี้กูจะได้หนีไปกบดานซะที คดีที่กูไปเป่าหัวไอ้เสี่ยเมืองกาญ ตำรวจแม่งตามกลิ่นเจอแล้ว!” นนท์บอก
“กูก็บอกมึงแล้วให้มาอยู่วัดกับกู มึงก็ไม่เชื่อ ..เดี๋ยวนี้คนแม่งโลภบุญ เดือนๆนึงมาทำบุญกันเป็นหมื่นๆเลยนะเว้ย!!”
เกริกตัดบท “รีบแบ่งของแล้วก็แยกย้ายกันได้แล้ว! จะรอให้เจ้าของมาตามทวงคืนรึไง?!!”
ทุกคนรีบแยกย้ายกันทำตามหน้าที่ ทันใดนั้น นนท์ชะงักได้ยินเสียงโซ่ตรวนลากไปกับพื้นดังขึ้นที่มุมหนึ่ง
นนท์ชะงักหันไปมองตามเสียง แต่เสียงตรวนลากกับพื้นยิ่งดังขึ้นกว่าเดิม “ใครอยู่ตรงนั้นวะ?”
เกริกชะงัก “อะไรของมึงไอ้นนท์?”
“พี่ไม่ได้เสียงลากโซ่เหรอ?”
ทุกคนเลยหยุดแล้วตั้งใจฟัง เสียงตรวนลากกับพื้นดังไปทั่วโรงเลื่อย ทุกคนรีบชักปืนมาเตรียมพร้อม แล้วกระจายตัวกันไปคนละด้าน เห็นเท้าของผู้หญิงชุดไทยเดินลากโซ่ตรวนที่ล่ามไปกับพื้น
นนท์เดินถือปืนเล็งไปที่มุมหนึ่ง มองไปเห็นอุบลในชุดไทยสีทองมีโซ่ล่ามเดินอยู่ “เฮ้ย!! หยุด”
อุบลหยุดเดิน คนอื่นๆที่ได้ยินเสียงรีบวิ่งตามมาสมทบ นนท์ อุบลค่อยๆหันหน้ามา นนท์อึ้งๆ ไม่แน่ใจว่าคนหรือผี
เกริกมองไม่เห็นอุบลจึงหันมาถาม “มึงสั่งใครวะไอ้นนท์?”