รีเซต

บทละครโทรทัศน์ พิษสวาท ตอนที่ 10 หน้า 5

บทละครโทรทัศน์ พิษสวาท ตอนที่ 10 หน้า 5
oey_tvs
20 กรกฎาคม 2559 ( 09:57 )
17M
พิษสวาท ตอนที่ 10
12 หน้า

วิชิตเหยียบก้อนหินแล้วปีนขึ้นไปนั่งบนกำแพงอีกครั้ง มองซ้ายขวาจนแน่ใจว่ามีสองด้าน วิชิตกระโดดลงไปอีกฝั่งแต่กลายเป็นว่าตัวเองโดดลงมาก้อนหินก้อนเดิมอีก

วิชิตตกใจ งง “อะไรวะ?!”  วิชิตหงุดหงิดโมโห กำลังจะปีนขึ้นไปอีก แต่ทันใดนั้นวิชิตหงายหลังเหมือนโดนกระชากอย่างแรง “เฮ้ย!!” เขาลงมากองที่พื้น  หันไปเห็นเท้าของใครคนหนึ่ง วิชิตตกใจ เงยหน้ามอง เป็นสโรชินีที่ใส่ชุดไทย “คุณนี่เอง!!” เขาดีใจ รีบลุกขึ้น “คิดไม่ผิดจริงๆที่ตามคุณอัคนีมา! ได้เจอคุณจริงๆด้วย!”

“กลับไปซะ!!”

วิชิตไม่กลัว มัวแต่ดีใจที่ได้เจอบ้านสโรชินี “ใจเย็นๆสิครับ นี่บ้านคุณใช่มั้ยครับ? เมื่อกี้คุณทำยังไงผมถึงปีนเข้าไปไม่ได้ ?”

“คนที่ไม่ได้รับอนุญาต ยังไงก็เข้าไปไม่ได้ค่ะ”

วิชิตชะงักนิดนึง “งั้นไม่เข้าไปก็ได้ครับ... ผมแค่อยากเจอคุณ! ท่านดนัยอยากพบคุณมากนะครับ คุณบอกว่าจะติดต่อท่าน แต่ก็ไม่เห็นติดต่อไปสักที! ท่านร้อนใจเลยให้ผมมาตาม...” สโรชินีนิ่ง  วิชิตคิดเจ้าเล่ห์ กดมือถือหาดนัย แล้วพูดไปด้วย “เอางี้ เดี๋ยวคุณบอกท่านเองเลยว่าอยากได้อะไร? บ้าน รถ เงิน...”

สโรชินีแทรกเสียงแข็ง “ดิฉันรู้ว่าคุณต้องทำตามหน้าที่ที่ถูกสั่งมา แต่ยังไงคุณก็ควรจะมีมารยาท อย่าล้ำเส้น!”

สโรชินีพูดจบ จะเดินหนี

“เดี๋ยวสิคุณ!” วิชิตรีบคว้าข้อมือสโรชินี แต่วืด เหมือนคว้าลม  ตกใจ “เฮ้ย!!”

ทันใดนั้น วิญญาณบ่าวผู้ชายสองคนโผล่มาถือดาบจ่อคอวิชิต แต่วิชิตไม่เห็น

สโรชินีหยุด หันมามองวิชิต “ไม่ต้อง!!”

วิญญาณบ่าวชะงัก ดึงดาบกลับแล้วถอยออกมา

วิชิตมองรอบตัวงงๆ “คุณพูดกับใคร?!!”

“ฉันเตือนคุณแล้วนะคะว่า อย่าล้ำเส้น

วิชิตไม่ฟัง  บ่นๆกับมือถือ “ทำไมท่านไม่รับสายเนี่ย” เขากดวางสาย หันมากล่อม “ที่ผมทำไม่ใช่แค่ทำตามหน้าที่อย่างเดียวนะ ถ้าคุณได้ดี ผมก็จะได้สบายไปด้วย!”

สโรชินีจ้องวิชิตนิ่ง โกรธ ทันใดนั้นกิ่งไม้ใหญ่ที่อยู่บนหัววิชิตหัก หล่นลงมา

วิชิตเงยหน้าไปเห็น “เฮ้ย!!” วิชิตรีบกระโดดหลบ รอดได้อย่างหวุดหวิด

วิชิตหันไปหาสโรชินี แต่ไม่เห็นสโรชินีแล้ว วิชิตงง มองไปรอบๆที่ดูวังเวงน่ากลัว

 

เชษฐาที่คุยมือถือกับกฤษณ์อยู่มองไปทั่วเรือน “ชั้นได้มาบ้านคุณสโรชินีจริงๆว่ะไอ้กฤษณ์ ฉันถ่ายวีดีโอกับรูปในบ้านเค้าไว้แล้ว เดี๋ยวจะส่งโลเคชั่นทิ้งไว้ให้แกด้วย เผื่อเก็บไว้เป็นหลักฐาน” ทันใดนั้นเสียงของตก เชษฐาชะงัก “แค่นี้ก่อนนะเว้ย” เชษฐากดวางสาย แล้วรีบเดินไปตามเสียง


12 หน้า