บทละครโทรทัศน์ พิษสวาท ตอนที่ 5 หน้า 5
ดนัย อรุณฉายกำลังยืนคุยอยู่กับนักธุรกิจอยู่ วิชิตเดินเข้ามาที่ด้านหลัง ดนัยผละออกจากนักธุรกิจคนนั้น แล้วเดินมากระซิบคุยกับวิชิต อรุณฉายมองก็รู้ว่าเรื่องอะไร แต่ทำเป็นคุยกับนักธุรกิจต่อ
วิชิตกระซิบคุยกับดนัย “คนในงานรู้จักแค่ว่าเธอชื่อสโรชินี แต่ไม่รู้เรื่องอื่นเลยครับ คนที่ดูจะสนิทสนมกับเธอที่สุด คือคุณอัคนีครับ”
ดนัยยิ้มเยาะ “ที่แท้มันก็กันท่า เพราะอยากได้ไว้เอง! ..ไม่ต้องไปสนใจอัคนี ยังไงชั้นก็ต้องได้ผู้หญิงคนนั้น!!” ดนัยมุ่งมั่น ต้องการสโรชินี!
ทิพอาภากลับเข้ามาถึงบ้าน ยังคิดเรื่องสโรชินีกับอัคนีอยู่ รัมภานั่งเช็คออเดอร์เทียน มีตัวอย่างเทียนแบบต่างๆวางอยู่ที่โต๊ะรับแขก
“เป็นไงลูก? เหนื่อยมั้ย เห็นในข่าวเมื่อหัวค่ำคนใหญ่คนโตไปกันเยอะเลยนี่”
ทิพอาภายิ้มเจื่อนๆ “เหนื่อยแต่ก็คุ้มค่ะแม่ ปีนี้ได้เงินบริจาคมากกว่าทุกปีเลย... แล้วงานแม่ยังไม่เสร็จเหรอคะ?”
รัมภาทำงานไปด้วย “ก็ออเดอร์จากสิงคโปร์นั่นแหละลูก...”
ทิพอาภาตัดสินใจถาม “แม่คะ... ถ้าผู้ชายคิดถึงเรื่องของใครมากๆ หมกมุ่นอยู่กับเรื่องของคนนั้นมากๆ เป็นไปได้มั้ยคะที่เขาจะรักคนๆนั้นโดยไม่รู้ตัว?”
รัมภาชะงัก วางงานในมือลง “อัคนีมีผู้หญิงคนอื่นงั้นเหรอทิพ?”
ทิพอาภาตกใจ รีบบอก “ไม่ใช่ค่ะแม่ ทิพแค่ถามเฉยๆ คือ ทิพอาจจะคิดมากไปเองก็ได้”
“แต่มันก็เป็นไปได้นะลูก ความรักกับความใส่ใจมันไปด้วยกัน... ช่วงหลังๆนี่แม่ก็ไม่ค่อยเห็นอัคนีมาหาลูกบ่อยเหมือนเมื่อก่อน”
“พี่อัคเขามีงานน่ะค่ะ...” ทิพอาภาชะงัก “นี่แม่จะบอกว่า ช่วงหลังที่พี่อัคเขาไม่ค่อยใส่ใจทิพ แปลว่าเขาไม่ได้รักทิพเหมือนเดิมเหรอคะ?”
รัมภาลูบหัวทิพอาภาด้วยความรัก เพราะรู้ว่าลูกสาวรักอัคนีมาก
อัคนีประเคนอาหารและเครื่องสังฆทาน โดยมีอัครา อัมพวันร่วมช่วยกันประเคน หลวงพ่อรับสังฆทาน
“ลมอะไรหอบมาทำบุญกันพร้อมหน้าพร้อมตาแบบนี้ล่ะ?”
“คุณหญิงเค้าไม่สบายใจน่ะครับ ก็เลยขู่แกมบังคับให้ผมกับลูกมา”
“มีคนทักอะไรมานิดหน่อยน่ะค่ะหลวงพ่อ” อัมพวันบอก
หลวงพ่อเอ่ยกับอัคนี “ช่วงนี้งานหนักเหรอโยม...หน้าดำคร่ำเครียดเชียว”
“ก็นิดหน่อยครับ...”
“โอ๊ยยย...นิดหน่อยอะไรกันล่ะคะ หลวงพ่อช่วยดูให้หน่อยสิคะว่าตาอัคเค้าจะมีเคราะห์อะไรรึเปล่า?”
หลวงพ่อมองหน้าอัคนีครู่หนึ่ง แล้วหันไปหยิบพระเครื่องมาส่งให้อัคนี “อีก ๒-๓ วันจะต้องเดินทางใช่ไหม?...” อัคนีพยักหน้า “เอาติดตัวไว้นะโยม...”
อัคนีรับพระจากหลวงพ่อ มองดูพระองค์เล็กเก่าแก่ แล้วรู้สึกคุ้นๆ “เอ๊ะ! พระองค์นี้...”
“พระเก่าจากกรุสมัยอยุธยาน่ะโยม”
อัคนีมองพระแล้วคิดๆอะไรบางอย่าง
อัครากับอัมพวันเห็นท่าทางของหลวงพ่อแล้วไม่สบายใจ “นี่แสดงว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับเจ้าอัคหรือครับหลวงพ่อ?”