บทละครโทรทัศน์ พิษสวาท ตอนที่ 12 หน้า 5
เชษฐา ทิพอาภานั่งรถสองแถวมาจอดแล้วบริเวณป้อมโบราณที่มีต้นไม้รกปกคลุม เชษฐาเดินลงจากรถไปก่อน แล้วหันมารับมือทิพอาภาเพื่อลงจากรถ
เชษฐาบอกกับคนขับรถ “พี่รอผมตรงนี้นะครับ..” ก่อนจะหันไปบอกกับทิพอาภา “ไปทิพ...” เชษฐาเดินนำทิพอาภาเข้าไปบริเวณป้อมโบราณ ที่มีรถอัคนีจอดอยู่
เชษฐากับทิพอาภามองไม่เห็นรถของอัคนีที่จอดอยู่ เพราะโดนพรางตา
“ถ้าพี่อัคมาที่นี่จริงๆ ก็น่าจะมีรถพี่อัคจอดอยู่แถวนี้นะทิพ...”
ทิพอาภามองรอบๆ “แต่ทิพจำได้ว่าวันนั้น เราจอดรถแล้วเดินเข้าไปทางนี้ แต่ทำไมวันนี้มันถึงเป็นป่ารกเต็มไปหมด” ทิพอาภาเดินนำเข้าไปตามทางเดินเข้าป่า เชษฐารีบตามไป
อัคนีถือกล่องทับทิมและม้วนภาพเดินเข้ามาที่ทางลัดหลังเรือน มองไป เห็นสะพานข้ามคลอง อัคนีกำลังจะเดินไปที่สะพาน
“ยินดีต้อนรับการกลับมาอีกครั้งค่ะคุณอัคนี”
อัคนีชะงัก หันไปมองเห็นสโรชินียืนอยู่ “คุณรู้ใช่มั้ยว่าผมจะต้องกลับมา?” สโรชินียิ้ม “งั้นคุณก็ต้องรู้ ว่าผมมาที่นี่เพราะอะไร?!”
“เพราะคุณอยากหาคำตอบให้กับคำถามที่อยู่ในใจคุณมานานแสนนานไงคะ”
“สะพานนี้เดินไปถึงวัดราชบดินทร์ได้ใช่ไหม?”
สโรชินียิ้ม “เชิญขึ้นเรือนก่อนเถิดค่ะ.. ดิฉันเตรียมคำตอบไว้ให้คุณแล้ว” สโรชินีเดินนำขึ้นเรือนไป อัคนีตาม
ที่ลานพระบรมรูปทรงม้า อัครากำลังสักการะพระบรมรูปอยู่ บอดี้การ์ดของอัครายืนคุมอยู่รอบๆอยู่ๆก็ชะงักแล้วหันมองหน้ากัน อัคราไหว้เสร็จ มีใครคนหนึ่งเดินมาลงคุกเข่าอยู่ข้างๆ หันไปก็เป็นดนัยนั่นเอง
“เวลาเข้ารับตำแหน่งใหม่ทีไร พี่ต้องมาที่นี่ทุกที พี่นี่ไม่เปลี่ยนเลยนะครับ”
“แต่แกเปลี่ยนไปมากนะ... ฉันไม่คิดเลยว่าเงินกับอำนาจมันจะเปลี่ยนแกได้ขนาดนี้”
ดนัยยิ้ม “ผมว่าเดี๋ยวมันก็คงจะเปลี่ยนพี่ด้วยนั่นแหละครับ”
“ถ้าแกไม่เคารพชั้น แกก็ควรจะเคารพตัวเอง เคารพคำสัตย์ปฏิญาณของแกบ้าง!”
ดนัยชะงัก แล้วขำ “พี่อัครา ถ้าพี่จะเล่นการเมือง พี่จะมัวมาอยู่แต่ในกรอบ ในกฎ ทุกอย่างไม่ได้หรอกนะครับ ยิ่งคำพูดที่เราพูดไปทุกวัน ถ้ามันสร้างความหวังให้คน ถึงมันเป็นไปไม่ได้ เราก็ต้องพูด... ผมเตือนในฐานะคนมีประสบการณ์มากกว่านะพี่ ถ้าจะเล่นการเมืองแล้วพี่ไม่แน่จริง การเมืองนั่นแหละจะเล่นพี่!”
อัครามองหน้าดนัย ไม่อยากจะเชื่อ “ถ้าฉันรู้ว่าแกจะเป็นอย่างนี้ วันนั้นฉันจะห้ามไอ้รงค์ว่าอย่าช่วยแก!”
ดนัยชะงัก นึกถึงเหตุการณ์ที่ทำให้ทั้งสามคนมาสนิทกัน