บทละครโทรทัศน์ สามีตีตรา ตอนจบ หน้า 17
8 มกราคม 2564 ( 15:00 )
4.6M
1
“กั้งขอโทษนะคะที่ทำให้งานล่มกลางคัน”
“นั่นน่ะสิครับ คุณพิศุทธิ์เลยไม่ได้โชว์ความสุขกับคุณลอร่าเลย”
กะรัตชะงักมองปีเตอร์อย่างเซ็งๆว่าจะพูดทำไม !!
“ไม่เป็นไรครับ เวลาความสุขของผมยังมีอีกทั้งคืน!”
กะรัตชะงักคำว่า “ทั้งคืน” กะรัตลืมไปเลยว่าพิศุทธิ์กับลอร่าพักบ้านหลังเดียวกัน !!!
พิศุทธิ์เห็นอาการกะรัตชะงักนิ่งแล้วแอบยิ้ม พิศุทธิ์พาลอร่าไป
กะรัตมองตามด้วยสีหน้าน้อยใจ “ขอบใจนะปีเตอร์ที่ช่วยเราคืนนี้”
“ไม่เป็นไร ..ได้เล่นละครอะไรบ้าๆ สนุกดี”
นวลเสนอหน้ามา “ตกลงเมื่อกี้เล่นละครกันเหรอคะ?”
กะรัตดีดนิ้ว ป๊อก ! ป๊อก ! แล้วชี้ให้นวลไปยืนข้างหลัง
นวลยิ้มแหยๆแล้วถอยไปยืนพึมพำ “ทีแท้ก็เล่นละครหลอกคุณพิศุทธิ์”
“แต่กั้งคงไม่สนุกด้วยใช่ไหม อย่าเล่นเกมส์ที่รู้แต่แรกว่าเราจะแพ้สิกั้ง นี่เป็นคำเตือนจากเพื่อนด้วยความหวังดี ไอไปก่อนนะ see you” ปีเตอร์เดินออกไป
“นวล.....ฉันอยากกลับกรุงเทพ”
“คุณกั้งจะยอมแพ้ง่ายๆเหรอคะ ไม่ใช่คุณกั้งของนวลเลยนะคะ”
กะรัตถอนใจศึกครั้งนี้ชนะยากเหลือเกิน
พิศุทธิ์ยืนแอบมองบ้านกะรัตที่ประตูริมบ่อน้ำเพื่อดูว่าปีเตอร์ยังอยู่กับกะรัตไหม ลอร่าเดินออกมาจากห้องนอนของตัวเอง แกล้งกระแอม “อ่ะแฮ่ม!”
พิศุทธิ์ชะงัก แล้วแกล้งมองซ้ายมองขวามองท้องฟ้าดูดาวเนียนๆ ลอร่ามองพิศุทธิ์อย่างรู้ทัน
“คืนนี้ดาวสวยนะ”
“แสงดาวหรือจะสวยเท่าแสงกะรัต ชะเง้อมองอย่างนี้..หวง กลัวว่าคุณปีเตอร์จะฉกไปงั้นสิ”
“เรื่องแบบนี้มันอยู่ที่ตัวเขา ผมจะไปยุ่งอะไรได้”
“ยุ่งได้สิ แค่ยูหยุดเกมส์บ้าๆของยูนี่ซะ แล้วเดินไปบอกคุณกั้งตรงๆ ว่ายูรักเขา เรื่องก็จบแฮปปี้เอ็นดิ้งแล้ว”
พิศุทธิ์นิ่งไม่ตอบอะไร
กะรัตเดินปล่อยอารมณ์อยู่ในสวน จับแหวนแต่งงานที่อยู่ในมือ แล้วต้องชะงักเมื่อได้ยินเสียงของพิศุทธิ์
“แฟนคุณกลับไปแล้วเหรอ?”
“แล้วแฟนคุณล่ะนอนแล้วเหรอ ถึงปล่อยให้คุณมายุ่งเรื่องคนอื่นได้ น่าจะเอาเวลาไปคิดเรื่องขอผู้หญิงแต่งงานมากกว่าแทนที่จะมาสนเรื่องของฉัน”
“ไหนๆ ก็ไหนๆ ผมก็ขอปรึกษาคุณเลยแล้วกัน ผมเองก็ไม่ถนัดขอใครแต่งงานด้วยสิ ตอนเรา... ผมก็เคยขอคุณแต่งงานมาแค่ครั้งเดียวซะด้วย คุณมีประสบการณ์กว่าผมตั้งเยอะนี่นา ช่วยแนะนำทีสิว่าแบบไหนผู้หญิงถึงจะชอบ ฝากคุณช่วยคิดให้ผมด้วยละกันว่าผมควรขอแต่งงานยังไงดี ผมต้องการทำเซอร์ไพรส์วันพรุ่งนี้ เพราะมะรืนนี้ก็จะกลับแล้ว ผมไม่อยากเสียโอกาส”
กะรัตฟังแล้วเจ็บจี๊ดๆ “ไปอดอยากปากแห้งมาจากไหน ถึงได้เปลี่ยวจนทนไม่ไหว ต้องรีบหาเมียให้ได้วันนี้พรุ่งนี้”